तुझी साथ आहे

तुझी साथ आहे तुझी साथ आहे, तुझा हात आहे प्रितीचा असा हा, जुना पुरावा आहे कधी साथ होती वाटेवरी पावलांची तीथे सावल्यांचा नवा दुरावा आहे पाखरानां लागला हा खुळा नाद आहे सुर्य पाहूनी झेपण्याचा पंखास इशारा आहे. सोडू नकोस हात तू प्रित तुझी खास आहे जळायची जगाची जुनीच रीत आहे सुटणे न् हात आता जन्माचे हे वाण आहे सरणावरी त्या फक्त सोडायची साथ आहे भेटले कैक येथे तोडण्यास आपुल्याला खंबीर जोड राहो हा एक ध्यास आहे. देशील तुच अग्नी तेच मरणे रास आहे तिलांजली दिली जी ती राख खास आहे ©,सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

भेटलास तू

भेटलास तू, बोललस तू हसलास तू, फसलास तू मनात माझ्या ठसलास तू हृदयात आता वसलास तू......!! स्वप्नात तू, भासात तू श्वासात तू, प्राणात तू जीवन माझे झालास तू आंनदास आता बहर तू......!! हसवलेस तू, फसवलेस तू रंगात तू, ढंगात तू जीवन माझे बदलेस तू दुःखास आता हरवलेस तू......!! तलाक तू, निकाह तू आगीत तू, दाहात तू आयुष्य माझे मोडलेस तू अधुरेच आता सोडलेस तू... .!! दुःखात तू, अश्रूत तू श्वासात तू, ध्यासात तू देहाच्या माझ्या वणवा तू वेदनेचे आता ग्रहण तू..........!! ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

नको कत्तल झाडांची

नको कत्तल झाडांची तुझ्या सुखनैव चैनीपाई तुला छानछौकी घरा-रस्त्यापाई किती होतो ह्रास वनसंपत्तीचा... श्वास कोंडतो शुद्ध हवेसाठी माझा *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... देवाचे देणे हे निसर्गाच वृक्षवल्लीचे जपायचा हा खजिना पिढीसाठी कधीतरी जागे होता विश्व वन्य दिवसासाठी एका दिवसाचा दिखावा अन् स्वःताच्या सेल्फीसाठी *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... हो जागा मानवा परत चल घेऊ वसा एकत्र झाडे लावू, झाडे जगवू पशूपक्ष्यांसाठी मुलाबाळांसाठी लाव एकतरी झाड *माणसा नको रे करूस*...... *तू कत्तल झाडांची*... ©सुरजकुमारी गोस्वामी --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

हे प्रेम आगळे रे

हे प्रेम आगळे रे माझ्या नसात आहे तुझीच खास छाया माझ्या मनात आहे हुंकार आठवांचा हळुवार श्वास आहे बिलगून चांदण्याची बरसात होत आहे फुलते कळी प्रमाणे अलवार गात्र आहे अलगूज भावनांचा हृदयी मृदंग आहे बेधुंद आज झाले सुखनैव मुग्ध आहे भारून ह्या मनाला मी प्रेम मय आहे सांगू नकोस आता ते गोड शब्द नुसते बाहूत वेढ मजला पुरती तुझीच आहे खुलली मनात माझ्या ती पाकळी सुगंधी भ्रमरापरीस चुंबी अधरास ओढ आहे माझीच मी न उरले झरले तना मनाने हा काय डाव केला जडला विकार आहे ©सुरजकुमारी गोस्वामी --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्वप्ने तुझी असावी

स्वप्ने तुझी असावी डोळ्यास आस माझ्या *तो भास धुंद करतो वेड्या मनास माझ्या* !!धृ!! झाले तुझीच मी रे, विसरून ह्या जगाला आहे तुझेच सारे, आवरु कसे मनाला गंधाळल्या दिशा ह्या, भुलवी जिवास माझ्या *बेबंद आज वारा झोंबे तनास माझ्या* *तो भास धुंद करतो वेड्या मनास माझ्या* !!धृ!! जडला विकार आहे, आता तुझाच मजला आरक्त गाल माझे, मदमस्त रंग सजला आकंठ मी बुडाले, थरथर जलास माझ्या *बिंबास लाज वाटे की आरश्यास माझ्या?* *तो भास धुंद करतो वेड्या मनास माझ्या* !!धृ!! आकांत कोरडा हा, अश्रू अबोल होते पण सुन्न काळजाचे, रडणे जहाल होते झाला अधीर ओठा, तू चुंबण्यास माझ्या *अलवार सारले तू मधल्या करास माझ्या* *तो भास धुंद करतो वेड्या मनास माझ्या* !!धृ!! हा खेळ सावल्यांचा, दिसतो भकास आहे असणे तुझे अताशा, नुसताच भास आहे झालास केंद्रबिंदू ह्या वर्तुळास माझ्या *पुर्णत्व लाभले रे आहे जिवास माझ्या* *तो भास धुंद करतो वेड्या मनास माझ्या* !!धृ!! ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

मैत्रीचा सातबारा

मैत्रीचा सातबारा जीवनात हा बहरलेला रीमझिम पाऊस वारा तुझ्यात ओळख माझी हाच मैत्रीचा सातबारा वाहतोय निंरतर हा झरा माझ्या जगण्याचा सहारा दुःख आणि सुखात तूच मला आंनदाचा किनारा गुपीत माझे ओळखणारा मनकवडा जणू मनीचा गातेय मी नवा पोवाडा ... हाच रे मैत्रीचा सातबारा उपमा नाही तुझ्यामाझ्या ह्या नात्यातल्या मैत्रीला विश्वासाचे नाते प्रेमाचे हाच तर आहे सातबारा तू तीथे मी जाणून घे तू तुझ्यात माझा जीव गुंतला तुझ्यासाठी मनात लिहीला मैत्रीचा मी असा सातबारा ©.सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

भाव नविन आहे

भाव नविन आहे हृदयात ऊठलेला हा भाव नविन आहे. मन मंदिरातला हा संवाद नविन आहे. पहिलाच स्पर्श देई मज वेगळीच गोडी वेड्या मनात आता हा भास नविन आहे भेटायचे सख्याला मी कोणत्या किनारी मी चालते अताशा जी वाट नविन आहे बेभान धुंद झाले, ह्या वेगळ्या नशेने जगण्यास घेतलेला मी ध्यास नविन आहे श्वासास रोखले मी, त्याच्या मिठीत शिरता गालावरी गुलाबी ही लाज नविन आहे ©सुरजकुमारी गोस्वामी --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

हे प्रेम आगळे रे

हे प्रेम आगळे रे हे प्रेम आगळे रे माझ्या नसात आहे तुझीच खास छाया माझ्या मनात आहे हुंकार आठवांचा हळुवार श्वास आहे बिलगून चांदण्याची बरसात होत आहे फुलते कळी प्रमाणे अलवार गात्र आहे अलगूज भावनांचा हृदयी मृदंग आहे बेधुंद आज झाले सुखनैव मुग्ध आहे भारून ह्या मनाला मी प्रेम मय आहे सांगू नकोस आता ते गोड शब्द नुसते बाहूत वेढ मजला पुरती तुझीच आहे खुलली मनात माझ्या ती पाकळी सुगंधी भ्रमरापरीस चुंबी अधरास ओढ आहे माझीच मी न उरले झरले तना मनाने हा काय डाव केला जडला विकार आहे ..!©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

बलात्कार

बलात्कार त्या दिवशी मुली खूश होत्या मी त्यांना आज जास्त वेळ खेळायची मुभा दिली होती........ निरागस त्याच्या चेहरा आणि त्यावर हास्याची कारंजी फुलली होती....... अताशा अंधार पडू लागला होता रात्र होत होती... यजमान बाहेरगावी असल्याने घरी जायची लगबग नव्हती... विचार केला जाऊ बाहेरूनच खाउन.... पण ! पण ! अंधाराचं काय? असेल का कोणी रस्त्यावर? होईल का कोणाची संगत? कपाळावर होत्या आठ्या आणि हृदयात धडधड होती...... पोरींची चेष्टा मस्करी होती... सेल्फी आणि पाउट ची स्टाईल होती.... निरागस त्यांचा चेहरा आणि हास्याची कारंजी होती.... तेव्हड्यात एकाएकी लोकांचा जमाव पाहिला..... एकच त्यांच्यात गलका पाहिला... बलाक्ताराला शासन झालेच पाहिजे.... ह्याचाच त्यांचा नारा होता... थोडेसे घाबरलो आम्ही.. थोडेसे भांबावलो आम्ही.. तेवढ्यात... माझ्या छोटूलीचा प्रश्न आला.. आई! बलात्कार म्हणजे काय गं? मला पण तो मिळेल काय गं? क्षणभर मी लक्षंच नाही दिले.. तसे तीने पुन्हा पुन्हा विचारले... काय सांगू तीला. कसं समजाऊ तीला? मोठी मुलगी आली मदतीला.. आणि गप्प केले छोटूलीला.. पाहिले मात्र तीच्याकडे... निरागस तीचा चेहरा होता... लहानीच ती.. लागली हट्ठ करायला... तीला पण हा बलात्काराचा खेळ खेळायचा होता.... काय कळतय तीला ह्यात? काय समजतय तीला ह्यात? अश्याच एका कोवळ्या जीवाला चिरडलं होतं त्याने.. नासवलं होतं त्याने..... किती अजाण किंकाळ्या असतील उठल्या... किती पाशवी त्रासांचा व्रण असेल उठला... मुलीचा प्रश्न तर टाळला होता आज मी.. पण असे प्रसंग काय टाळू शकत होते मी? मनात असंख्य विचारांची माला होती... बलात्कार ह्या शब्दाचा अर्थ मी समजाऊ शकेन काय.. तीन मुली पदरात आहेत.. त्यांचे पंख तर छाटले जाणार नाहीत ना? काहूर काहूर काहूर.. नुसतं काहूर माजलयं. माझ्या तीच्या.. प्रत्येक आईच्या... ...बलात्कार म्हणजे काय मुलींना सांग्यासाठी नसलेल उत्तर ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

चारोळ्या

चारोळ्या अनुभवाने आज खुप काही शिकले आहे तुमच्या सारखे मित्र मीळाले आंनदाने हर्षले आहे ..,..,..,😊😊 [ झोपडीत माझ्या सदैव प्रकाश आसतो वाणीत असेल मीठ्ठाच तर सुखाचा वास सर्वत्र भासतो .............सुरजकुमारी शब्दांच्या आकाशात आकाक्षाचा पुर आला वाहून गेल्या भावना आसंवाचा धुर झाला ........सुरजकुमारी शब्दांच्या आकाशात आकांक्षाचा धूर झाला वाहून गेल्या भावना आसंवाचा पूर आला ........सुरजकुमारी [: मनात ठेऊन तुला सर्वत्र शोधते धुंदित तुझ्या आठवणीच्या मी मनसोक्त रडते ............सुरजकुमारी पुस्तकातील मोरपीस हृदयात वसते आजही आठवणीत ठेऊन मलमल प्रेमाची मनसोक्त जगते ......... मोती प्रीतीचा गावलाच नाही जीवात प्रेम रोग जडलाच नाही .......,सुरजकुमारी बंद पडेल काळीज तुझ्या आठवणीत कळत नाही मला प्रेमाचे गणित ..........सुरजकुमारी तुझ्या स्पर्शातील गोडवा आजही मनात आठवतो आई आपल्या नात्याला ग्रहण दुःखाचे चे ? का तो लावतो .,.........सुरजकुमा तुझ्या माझ्या प्रीतीची होती सर्वत्र चर्चा आरे गबाळ्या काढलास तू तु जातीच्या नावाने मोर्चा 😉 ..........सुरजकुमारी 👆 टाळले होते काल ज्यांनी आज त्यांनी सत्कार केला डबक्याती चीखलाचा त्यांनी आज स्वीकार केला ..........सुरजकुमारी जडले प्रेम तुझ्यावर नाव लिहले हृद्यावर सोडून गेलास आसा तू विश्वास उडाला माझा आयुष्यावर .............सुरजकुमारी तुझी वाट पहाता पाहता जीवन सरून जाईल शेवटचा श्वास भरताना देखील तुझ्या नावाचा घेऊन जाईल .............सुरजकुमारी : बोल जेव्हा होतात अबोल तेव्हा माझी लेखणी फोडते टाहो बोलते लेखणी माझी देखणी ,........सुरजकुमारी : रंग तुझ्या प्रीतीचा चढला माझ्यावर गोंदले तुचे नाव सात जन् --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

काटे

दुःखाचे काटे सदैव बोचत असतात आपलेच आपल्याला दुर लोटत असतात नका लावू कुणाला लळा ईतका कि त्याच्याविन जीव होई कावराबावरा अशी माणसे स्वार्थी पावला पावलावर भेटत असतात फुलं सुंदर म्हणूनी जीव लावायच नसतो फुलांचे कोमजणे मग हृदयात सलत असतात तसेच जडवु नये जीव कुणावरही ईतका की दुरावेच मग जीवनात अनंत भेटतात जीवाभावाचीच नाती कधीकधी जीवघेणी असतात ..........सुरजकुमारी गोस्वामी Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

दुःखाचे काटे

दुःखाचे काटे दुःखाचे काटे सदैव बोचत असतात आपलेच आपल्याला दुर लोटत असतात नका लावू कुणाला लळा ईतका कि त्याच्याविन जीव होई कावराबावरा अशी माणसे स्वार्थी पावला पावलावर भेटत असतात फुलं सुंदर म्हणूनी जीव लावायच नसतो फुलांचे कोमजणे मग हृदयात सलत असतात तसेच जडवु नये जीव कुणावरही ईतका की दुरावेच मग जीवनात अनंत भेटतात जीवाभावाचीच नाती कधीकधी जीवघेणी असतात स्वभावाला आपल्या सांंभाळावे गोड बोलणारेच ईथे साव असतात . ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

दरी जातीची

🔹 *दरी जातीची* 🔹 ⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃ ☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧ *सवर्ण अवर्णाच्या* पूर्वापार दुःखावर मात करायला *साथ तुझी हवी आहे !* *आपल्यातल्या जात* नावाच्या दरीला सांधायला प्रितीचा रे *सेतू हवा आहे !* *जातीभेदाची आडवी* पोकळी मोठी भरल्याशिवाय *साथ ही अधूरी आहे !* *प्रेम तुझे हे दिखाव्याचे* काय कामाचे जातीत गुंतलेली *प्रीत अधुरीच आहे !* *घेतल्या वचनाची आण* तूच तू जाण साथ ही लाभताच *प्रीत सुंगधी आहे !* *फुले वाहिली* जशी देवाच्या चरणात सर्वस्व देह माझा *अर्पण तुलाच आहे !* *विलीन होण्यास स्वप्नात* मी रे आतूर जातीय भिंत *भेदणे मात्र बाकी आहे !* ☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧ ⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃ ©सुरजकूमारी गोस्वामी 💞💞हैदराबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

माणुसकी

माणुसकी माणसात माणुसकी; शोधीत मी निघाले मैत्रीत कालच्या वैरी; टाळीत मी निघाले. वाद घातले होते; आपल्याच आप्तजांनी मध्यस्थीचे हात होते; टाळीत मी निघाले. मक्तेदारी दाखवायची; होढ त्यांना होती गटातटांचे भांडण; टाळीत मी निघाले मान्य ना कुणाचे वर्चस्व त्यांनी कधी केले सुर्याचा तेज जाळ टाळीत मी निघाले. विसरून वैर सारे; गळाभेट मैत्रीची होती स्वार्थीच सोहळा तो; टाळीत मी निघाले प्यालावर प्याले मदहोष रिक्त होत होते बेभान त्या गीतांना; टाळीत मी निघाले सौख्यास माझ्या होते; हिणवले कैक वेळा निंदेस त्या जगाच्या; टाळीत मी निघाले ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

आओ खुशियाँ बाटो आओ खुशियाँ बाटो मन को सुकुन पाओ जिदगीके कुछ पल ये बच्चो के नाम कर दो।। नन्ही नन्ही सी खुषी देखो नन्हेसे चेहरे पे बस गम भुलाके यारो दिल मे सुकुन पाओ ।। कुछ पल ये जिदगीके बुजूर्गो के संग बिताए क्यो ना हमही गोद ले बेसाहारा मा बाप को बस गम भुलाके यारो दिल मे सुकुन पाओ ।।। चंद लम्हो की जिंदगी खुशिया बाटें दिलोंकी किसी के जिंदगी मे अंधेरा मिटाते चलो बस गम भुलाके यारो दिल मे सुकुन पाओ ..©..सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

आओ खुशियाँ बाटो आओ खुशियाँ बाटो मन को सुकुन पाओ जिदगीके कुछ पल ये बच्चो के नाम कर दो।। नन्ही नन्ही सी खुषी देखो नन्हेसे चेहरे पे बस गम भुलाके यारो दिल मे सुकुन पाओ ।। कुछ पल ये जिदगीके बुजूर्गो के संग बिताए क्यो ना हमही गोद ले बेसाहारा मा बाप को बस गम भुलाके यारो दिल मे सुकुन पाओ ।।। चंद लम्हो की जिंदगी खुशिया बाटें दिलोंकी किसी के जिंदगी मे अंधेरा मिटाते चलो बस गम भुलाके यारो दिल मे सुकुन पाओ ..©..सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

माणूस फोल आहे

माणुस फोल आहे का पोसतोय जाती माणूस फोल आहे त्या वेदनेस पाळी हृदयात खोल आहे त्याची वरात तेथे निघते भकास आहे माझ्या मढ्यास सुद्धा दमडीत मोल आहे विश्वास ठेवण्याचा नव्हता कयास माझा योगी महंत ह्यांची दुनियाच गोल आहे सुरवात आणि शेवट ह्याच्यात वाद होता मधल्यात मजकुरांचे नुसतेच बोल आहे. सुर्यास मी विचारी तू कोणत्या दिशेचा स्वयं प्रकाश वदला मी तर खगोल आहे © सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

बाईचा जन्म

बाईचा जन्म बाईचा जन्म म्हणजे पणतीतील वात रोज जळते स्वतः करी अंधाराचा नाश देउन जगा प्रकाश जळुन झिजुन जाई बाईचा जन्म म्हणजे जात्याची दोन पाती एक पिसे दाण्याला दुसरे देई पीठ खाली आतमध्ये पाती मात्र घासून झिजुन जाती.. बाईचा जन्म म्हणजे वीज चमकावी तशी कडाडून जाते नभी थरार देउन या जगी क्षणा जागते वाजते लुप्त अंतर्धान पावते.. बाईचा जन्म म्हणजे चुलीतला लाकुडफाटा करी ज्वाळेचा फुलोरा अंती राखेचाच ठिगारा बनुन पोटास सहारा जळून पोळून जातो बाईचा जन्म म्हणजे नदी वाहे खळाळती खाचखळग्यातून जाते करी सुफलाम भुमी झेले अतिक्रमणाला आक्रसुन सुकून जाई ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

भोगी बाबा

भोगी बाबा येथे फक्त सुखनैव सारे भोगी बाबा आहे फासलाय रंग त्याने हा ढोंगीपणाचा आहे. वाढवून दाढी जटा मुखामध्ये राम नाम अंतपुरात मात्र चाले वासनेचे कांड बाया बापड्या पायाशी शोधी जीवनाचा मार्ग संधीसाधू बाबा मात्र साधतात त्यांचा स्वार्थ भोळीभाळी जनता ही फसतात भुलतापा होमहवनाच्या नावे संचय करी धनाचा कशास लागावे नादी ह्या असल्या फंदामध्ये अज्ञानाला दूर सारू हा संदेश जनामध्ये घेवून शपथ आज जागवूया हा विश्वास सोडून अंधश्रद्धेला धरूया श्रद्धेची कास ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

तोच डाव देना

*तोच डाव देना* हातात हात देना स्वप्नास साथ देना मज आज चांदण्याची उधळून रात देना उबदार ह्या मिठीचा विळखा असा असावा कैदेत राहणाच्या चाळा नवाच देना त्या दुरच्या दिव्यांची झाली जुनी कहाणी जिवनास अर्थ देई ती एक वात देना काळोख दाटताना बरसात आत झाली उदरात अंकुराची चाहूल आज देना श्रृंगार खेळताना मन चिंब चिंब झाले मनसोक्त खेळण्याला मज तोच डाव देना ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

त्याला आठवून जगायचं का? स्वप्नात फक्त आता इमले रचायचे का? त्यालाच आठवूनी आम्ही जगायचे का? केलाय यज्ञ आम्ही सौख्यास प्राप्त करण्या समिधा सवेच आता हवनी जळायचे का? धमन्यांत जिद्द आहे युद्धास जिंकण्याचे मित्रास पाहता मी समरा हरायचे का? बघ सोडला किनारा मी आज ओळखीचा घाबरुन वादळाला मागे फिरायचे का? हसण्यात गम्य नाही अश्रूंत ओल नाही खोटेच हे मुखवटे बघुनी हसायचे का? ...........©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

गुरूजी

*गुरूजी* तुम्ही घडविले ॥ कुभांर होऊन ll आकार देऊन ॥ मातीस ह्या ॥ तुमच्यासारखे ॥ लाभे गुरूजन॥ आम्ही हो दगड॥ होतो जेव्हा ॥ तुम्ही आयुष्याला ॥ लावले वाटेस॥ दिली पामरास ॥ दानविद्या चिखलास दिले॥ कमळाचे दान ॥ मज अभिमान ॥ तुमचा हो ॥ फेडू कसे ऋण ॥ गुरूदेवा आता ॥ हे भाग्य विधात्या॥ नमो तुला॥ शिकवण तुझी ॥ आज आठवूनी॥ माथा चरणाशी॥ ठेवलामी॥ ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7आ --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

बाबा

बाबाऽऽऽऽ तू गेल्यावर कळलं.. बाप हा "बाऽऽप" असतो तो आभाळासम विशाल असतो तर कधी त्याच आभाळाखालच्या घराचे छत असतो. तू गेल्यावर हे कळंल.... डोक्यावरचं छप्पर गेल्यावर कळलं. आई जरी सुई सारखी फाटकया संसाराला शिवणारी पण...... बाबा. यू मात्र धागा असतो.. शिवलेल्या कुटुंबाला बांधून ठेवणारी विण ही असतो... तू गेल्यावर हे कळलं... संसाराची घडी विरल्यावर कळलं तू आईचे सौभाग्य. तिच्या कुंकू जोडव्याचा धनी असतो... तू चिडलास रागावलास तरी गरम दुधावर साचलेली साय असतोस तू गेल्यावर हे कळलं... जीवनाच्या धगीत दुध ऊतू गेल्यावर कळलं.... बाप हा खरं तर फणसाचे प्रतिक असतो बाहेरून जरी बोचला तरी आतून मात्र प्रेमाचा गोडवा वसत असतो तू गेल्यावर हे कळलं बाबा आयुष्यातला गोडवा हरवल्यावर कळलं. शेतात मातीत कष्ट करून प्रसंगी उपाशी राहून आमची खळगी भरणारा बाप असतो दुष्काळाच्या उन्हात जळता जळता आमच्यावर सावली धरणारा त्या झळांपासून वाचवणारा वटवृक्ष असतो.. तू गेल्यावर हे कळलं....... आमचीच सावली हरवल्यावर कळलं.. आत्ता आठवतोस तू पोटतिडकीने शिकवायचास जगाची रीत शिकण्याची तेव्हा सवयच नव्हती तुझ्या बोलण्याकडे लक्ष द्यायला सवडच नव्हती.. तू गेल्यावर हे कळलं... जगाने त्याची रीत दाखवल्यावर कळलं तुझी माती कुठली रे हे मला कळलंच नाही अवचित मातीत मिसळलास तरी सुद्धा कळलं नाही... पोरके आम्ही झालो तेव्हा खूप उशीर रे झाला होता.... तुझ्या साठी फक्त हंबरडा फोडण्यासाठी जणू फक्त जीव उरला होता... तू गेल्यावर कळलं बाबा रडण्यासाठीचे अश्रू आटल्यावर कळलं. बाबा बाबाऽऽ बाबाऽऽऽ "तू परत ये" हे बोलण्याचा अधिकार गमावून बसलोय तुझ्या एका एका बोलाला नुसतं आठवात घेउन बसलोय..... तू गेल्यावर हे कळलं.. त्या बोलाचं मोल जगासमोर आल्यावर कळलं. मी वचन देते बाबा तुला... तुझा प्रत्येक शब्द, इच्छा मनात कोरून ठेवलाय... तुझ्या स्वप्नांना मुर्तरूप मी दईन बाबा तुमचीच सुरज ..😩😩😩😩😧 सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

पिठोरी अमावस्या

पिठोरी अमावस्या सण लग्न सोहळ्याचा सर्जा राजाच्या लग्नाचा श्रावण महिन्यांचा अंती पोळा सण हा आंनदाचा झाली लगबग हळदीची सर्जा बैलास लावायची नवरदेव तयार सजून वर्षभर मेहनत करून नविन झुल पांघरून कंठी नवी घंटी लेवून शिंगास पताका लावून रंगरंगोटी फुगे बांधून जरी दमलाय करून शेता मध्ये आला राबून माझ्या बाबाच लेकरू त्याचे लाख कोड कौतूक वरातीत ढोल ताशा वाजतो नवरा खुषीत ओ डोलतो कसा झुकून लाजतो गाय वासरू दिसता आंनद सोळहा सारा साजरा होतो पुरा मंगकाष्टक गाते आई लग्नात बैलाच्या बाई अख्खे वर्षभर राबतो पण आज त्याचा दिवस त्याच्या लग्नाचा हा थाट सण पोळ्याचा अन् आवास माहेरी पिठोरी अवस येते ती आठवणी घेऊन पाणवतात डोळे आज आठवणी बाबाच्या येऊन ....सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

विरह कविता

*विरह कविता* *-------------------------------* *💞💞विरहात* *तुझी आठवण येते* *तुझ्या विरहात* मन वेडे पिसे होते *तुझी आठवण येते* काळजाची ही जखम *पुन्हा ओलीचिंब होते*.. तुझा सहवास आहे *खोल माझ्या हृदयात* रोज स्वप्न मी पहाते *तूला भरून डोळ्यात.*.. तुझी आठवण येता *फुले हास्य ओठांवर* तूझे गुणगुणता नाव *होतो काळजात वार*..... साथ तुझी नाही आता *पण राहिलास स्पंदनात* साठली आसवे वेडी *हळूच आर्त नयनात...* दिसता नभातला चांद *दिसतो चेहरा तुझाच* येशील का तू अंगणी *चांदणी झुरली दिनरात* तुझी आठवण येते *मला जाळते पोळते* वात होऊन शांत मी *मंद मंद उजळते*... *विरहात तुझ्या* नयनास माझ्या कधी *तूझी आठवण येते* कधी सुखावून कधी *दुःख होऊन वाहते..* *-------------------------------* *सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्वतंत्र्य माझा देश आहे

स्वतंत्र माझा देश आहे स्वातंत्र्यवीरांनो प्राणांर्पण तुमचे विसरला सारा जनसमुदाय आहे *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे.*१ स्वतःचे भले करण्यासाठी येथें जो तो जगत आहे कुठल्याही पातळीवर जाण्यास तयार आहे *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे.*2 हरवून गेले येथे आपले पालक वृद्धाश्रमात आहेत मुलगा मात्र ऐषोआरामी लोळतो सुखात आहे.. *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे.*3 काल परक्याचे गुलाम होतो आज स्वतंत्र माझा देश आहे काल ब्रिटीशांचा होता, आज राजकारण्यांचा लगाम आहे *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे*४ ज्याला त्याला स्वार्थाची लागण भारताच्या होणा-या -हासाची पर्वा कुणाला आहे...... देशप्रेम, जाज्वल्याच्या बाता फक्त १५ ऑगस्टलाच होत आहे. *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे*५ वर्षभर अडगळीत असलेला तिरंगा आज मानाने उंच आभाळात डौलत आहे. तो अडगळीतला तिरंगा खरा की आजचा डोलणारा खरा... हे गुढ अनाकलनीय आहे. *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे*६ *सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद ....* Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

हे दुष्काळा

हे दुष्काळा तुझ्या येण्यापूर्वी मस्त जगत होते जिवन..! मनसोक्त वाहात होते माझ्या जिवनत..! प्रत्येक श्रावण बहरलेला आसायच जिवनात..! प्रत्येक हिवाळा गोठलेला आसायचा जिवनात..! तू येऊन हे काय केलसं दुष्काळा..! प्रत्येक मोसम होऊन बसला रर्खरखता उन्हाळा .! ...............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद[माहेर ..कळंब] 7013265607 Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

हे दुष्काळा

हे दुष्काळा तुझ्या येण्यापूर्वी मस्त जगत होते जिवन..! मनसोक्त वाहात होते माझ्या जिवनत..! प्रत्येक श्रावण बहरलेला आसायच जिवनात..! प्रत्येक हिवाळा गोठलेला आसायचा जिवनात..! तू येऊन हे काय केलसं दुष्काळा..! प्रत्येक मोसम होऊन बसला रर्खरखता उन्हाळा .! ...............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद[माहेर ..कळंब] 7013265607 Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

नयन

: *नयन* नयनाच्या पटलावर ह्या धुके आठवांचे साचले तुझ्या प्रीतीचे रंग सारे वाटे डोळ्यातच विरले आठवणींचा तो सोहळा डोळ्यातून झरला सारा लाजणा-या रोमरोमांचा उन्माद कसा सरला सारा आतूर नयन माझे शोधी वाट तुझी कैक दिवसाची सैरभैर मनास रे माझ्या आस आहे तुझ्या प्रेमाची गुंतले मी डोळ्यात तुझ्या हरवून बसले तहानभुक बाण मदमस्त त्या नयनांचे वेध घेती हृदयाचा अचुक ........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

शोचालय

शौचालय जिद पे अडी दुल्हन जीस घर में नहीं शौचालय उस घरमे मुझे ना ब्याहाना माईबापु मुझे ना बिदाना करना बिन ब्याही रह लुंगी में पर उस घर मुझे ना जाना जिद अडी दुल्हन जीस घर मे नहि शौचालय उस में मुझेना ब्याहना ससुराल वालों को भेजना पेगाम ये मेरा सासु ससुर जी प्रणाम आपके घर मे नहि शौचालय मुझे आपके लाडलेसे नहि ब्याह रचाना पहिले तुम बनवालो शौचालय सांस ससुरजी फिर तुम बारात लाना, जीद पे अड गई है दुल्हन बोले ससुर जी सुनकर पैगाम मिर्च जैसी तखी बहू को हमे घर ना लाना हमको शौचालय नहि बनवाना बाहर है मैदान खुले मे वाहा हि जाना क्यों घरमे शौचालय बनवाना बहू का पेगाम प्रणाम सासु माँ घर मे नहि तुम्हारे शौचालय मुझे ना तुम्हारे राजा जैसे बेटेसे ब्याहाना तुम भी एक औरत हो सासु माँ आपनी घरकी इज्जत का तुम खयाल करना मोहे शरम आये आये सासु माँ बाहार शौच को जाने की कितनी होती है परेशानी रात दिनकी वहि काहानी सबेरे अंधेरे मुंह बाहार जान रात मे अँधेरा होनेका इंतजार करना तुम भी एक औरत हो माता मेरा दुख समजना घर मैं शौचालय बनवाना ना होगी गंधगी गाँव मे ना बिमारी कोई फैलेगी इज्जत आपने घरकी ना बाहर जायेगी आप घर में शौचालय बनवावोगी बोली बहु नहि तुम्हारे घर मै शौचालय मुझे ना ब्याहाना बात पत्ते कि सुनलो सासु माँ शौचालय तुम पहिले बनवालेना सरकार देगी पैसा बादमे पहिले तुम शौचालय बनवालेना सासु माँ पल्ले पडी बात बहु की मस्तानी बोली बहु बेटा प्रनाम तुम्हें बात पत्ते कि कह डाली तुने मेरी आँखें खोली किया फरमान सासु माँने मुन्ने के बापु तुम पहिले शौचालय बनवालो बहु लाड़ली आयेगी घर खुशहाली आँयेगी मै अपने बहु के लीय घर मैं शौचालय बनवाउगी करलो बेटा शादि कि तय्यारी में घरमे शौचालय बनवाउगी आस पडोस के लोगों को भी मे मनाउगी घर मे बनालो शौचालय देश मे खुशहाली आयेगी जिद्दी दुल्हन कि फरमाईश हुई पुरी दुल्हन वो बनगई शौचालय का स्वप्न पुराकराके वो दुल्हन बन गई ********-*सुरजकुमारी गोस्वामी हैदराबाद

भेटले लोक सारे

दिवाणा रंगात आज आहे

दिवाणा रंगात आज आहे..... दिवाणी रंगात आज आहे..... सुंगध पसरे यौवनाचा... स्पर्शात ओल आली... अलवार चुंबीता गाली बहरली कळी आज आहे..... दिवाणी रंगात आज आहे...! दिवाणा रंगात आज आहे.... कैफात धुंदली ही रात रोमरोम फुलवीत आहे. मिलनाची ओढ सखये तनामनाची गाज आहे... दिवाणा रंगात आज आहे.. दिवाणा रंगात आज आहे.. घे ना मिठित मला ये ना मिठीत जरा तुझी माझी कहाणी सजवायची आज आहे... दिवाणी रंगात आज आहे.... दिवाणा रंगात आज आहे.... ©सुरजकुमारी गोस्वामी --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

उखाणे

दिवाणी रंगात आहे आज

बलात्कार

त्या दिवशी मुली खूश होत्या
मी त्यांना आज जास्त वेळ खेळायची मुभा दिली होती........
निरागस त्याच्या चेहरा
आणि त्यावर हास्याची कारंजी फुलली होती.......

अताशा अंधार पडू लागला होता
रात्र होत होती...
यजमान बाहेरगावी असल्याने
घरी जायची लगबग नव्हती...

विचार केला जाऊ बाहेरूनच खाउन....
पण ! पण ! अंधाराचं काय?
असेल का कोणी रस्त्यावर?
होईल का कोणाची संगत?
कपाळावर होत्या आठ्या
आणि हृदयात धडधड होती......
पोरींची चेष्टा मस्करी होती...
सेल्फी आणि पाउट ची स्टाईल होती....
निरागस त्यांचा चेहरा आणि
हास्याची कारंजी होती....

तेव्हड्यात एकाएकी लोकांचा
जमाव पाहिला.....
एकच त्यांच्यात गलका पाहिला...
बलाक्ताराला शासन झालेच पाहिजे....
ह्याचाच त्यांचा नारा होता...
थोडेसे घाबरलो आम्ही..
थोडेसे भांबावलो आम्ही..
तेवढ्यात...
माझ्या छोटूलीचा प्रश्न आला..
आई! बलात्कार म्हणजे काय गं?
मला पण तो मिळेल काय गं?

क्षणभर मी लक्षंच नाही दिले..
तसे तीने पुन्हा पुन्हा विचारले...
काय सांगू तीला.
कसं समजाऊ तीला?
मोठी मुलगी आली मदतीला..
आणि गप्प केले छोटूलीला..
पाहिले मात्र तीच्याकडे...
निरागस तीचा चेहरा होता...

लहानीच ती..
लागली हट्ठ करायला...
तीला पण हा बलात्काराचा
खेळ खेळायचा होता....
काय कळतय तीला ह्यात?
काय समजतय तीला ह्यात?
अश्याच एका कोवळ्या जीवाला
चिरडलं होतं त्याने..
नासवलं होतं त्याने.....

किती अजाण किंकाळ्या असतील उठल्या...
किती पाशवी त्रासांचा व्रण असेल उठला...
मुलीचा प्रश्न तर टाळला होता आज मी..
पण असे प्रसंग काय टाळू शकत होते मी?
मनात असंख्य विचारांची माला होती...
बलात्कार ह्या शब्दाचा अर्थ मी समजाऊ शकेन काय..
तीन मुली पदरात आहेत..
त्यांचे पंख तर छाटले जाणार नाहीत ना?

काहूर काहूर काहूर..
नुसतं काहूर माजलयं.
माझ्या तीच्या..
प्रत्येक आईच्या...

 
...बलात्कार म्हणजे काय
  मुलींना सांग्यासाठी  नसलेल उत्तर

©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद

हे प्रेम आगळे रे

हे प्रेम आगळे रे माझ्या नसात आहे तुझीच खास छाया माझ्या मनात आहे हुंकार आठवांचा हळुवार श्वास आहे बिलगून चांदण्याची बरसात होत आहे फुलते कळी प्रमाणे अलवार गात्र आहे अलगूज भावनांचा हृदयी मृदंग आहे बेधुंद आज झाले सुखनैव मुग्ध आहे भारून ह्या मनाला मी प्रेम मय आहे सांगू नकोस आता ते गोड शब्द नुसते बाहूत वेढ मजला पुरती तुझीच आहे खुलली मनात माझ्या ती पाकळी सुगंधी भ्रमरापरीस चुंबी अधरास ओढ आहे माझीच मी न उरले झरले तना मनाने हा काय डाव केला जडला विकार आहे ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

प्रेम आगळे रे

हे प्रेम आगळे रे माझ्या नसात आहे तुझीच खास छाया माझ्या मनात आहे हुंकार आठवांचा हळुवार श्वास आहे बिलगून चांदण्याची बरसात होत आहे फुलते कळी प्रमाणे अलवार गात्र आहे अलगूज भावनांचा हृदयी मृदंग आहे बेधुंद आज झाले सुखनैव मुग्ध आहे भारून ह्या मनाला मी प्रेम मय आहे सांगू नकोस आता ते गोड शब्द नुसते बाहूत वेढ मजला पुरती तुझीच आहे खुलली मनात माझ्या ती पाकळी सुगंधी भ्रमरापरीस चुंबी अधरास ओढ आहे माझीच मी न उरले झरले तना मनाने हा काय डाव केला जडला विकार आहे ©सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

नविन आहे

नविन आहे हृदयात ऊठलेला हा भाव नविन आहे. मन मंदिरातला हा संवाद नविन आहे. पहिलाच स्पर्श देई मज वेगळीच गोडी वेड्या मनात आता हा भास नविन आहे भेटायचे सख्याला मी कोणत्या किनारी मी चालते अताशा जी वाट नविन आहे बेभान धुंद झाले, ह्या वेगळ्या नशेने जगण्यास घेतलेला मी ध्यास नविन आहे श्वासास रोखले मी, त्याच्या मिठीत शिरता गालावरी गुलाबी ही लाज नविन आहे ....सुरजकुमारी --- Shared with https://goo.gl/9IgP7