तरी आम्ही बोलत नाही l....फीर भी हम बात नहीं करते: March 2017

Wednesday, 22 March 2017

हायकु... एक प्रयत्न ...निर्सग मोहवी मना घालते हिरवळ ती दरवळ वाहतो झरा डोंगरद-या तुन बागडे मन आकाशी चंद्र कृष्णापरी खळतो चांदण्याशी तो बेभान झाला स्पर्शाने तुझ्या वारा हर्ष बावरा गुलाबी थंडी झोंबते अंगी अशी शहार जशी हिरवा शालू पांघरून नवरी सजली बरी चैत्र महिना सुगंध ऊधळतो दरवळतो ..........सुरजकुमारी गोस्वामी..हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्त्री

स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले सुरूवात तीने स्वतः पासुन केली .. पाटी अन पेन्सिल हाती धरली .. ज्योतिबाने अक्षर ओळख दिली सावित्रीने स्वतः शिक्षित झाली .. स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले तेथे स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला शेणा चिखलाचा मार खालला.. पाखंडी धर्ममार्तंडांनी केला कांगावा स्त्री शिकली आता धर्म लयास चालला स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले क्रांतीसुर्य ज्योतिबाने साथ दिली भिडे वाड्यातुन सुरूवात झाली तीन पोरीपासुन सुरुवात केली पहिली शिक्षिका ती झाली स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले स्त्रियांना मूलभूत हक्क दिला तिला रुढींच्या बंधनातुन मुक्त केले म्हणून आज स्त्री पंतप्रधान राष्ट्रपती परंपरेच्या जोखडातून मुक्त स्त्री ला केले स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले स्त्री शिक्षणाचे स्वप्नं त्यांनी पाहिले .. हाल अपेष्टा सोसून सत्यात उतरवले नमन त्या आई सावित्रीबाईला खरी विद्येची देवता हेच सर्वा उमगले स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले ज्याने स्त्री शिक्षनाचा पाया रोवला नमन त्या ज्योतिबाला ज्याने शिक्षण हाच स्त्रीचाआधार केला ... जुन्या रुढींवर प्रहार केला स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले .............सुरजकुमारी गोस्वामी...हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

नारी

नारी तु नसे अबला ध्यानी आसुदे आहेस तचु रणरागीनी हो मर्दानी तुच सबला नको पाहू अत्याचार तुम्ही उघड्या डोळ्यांनी हो तलवार चिराया दुष्टाला मर्दानीवानी बुरखा परंपरेचा बेडीत गुरफटून जाऊ नकोस तुच तुझी ओळख लढून रोज तुझ्यावर येथें नजरांचे बलात्कार तेथेच फोड डोळे तु रक्षिण्या बन तु घार चुल आणि मुल आता नाही तुझे हे अस्तित्व घे भरारी पंखात या भर बळ मनसोक्त नारी तु नसे अबला सिध्द तुला आता केले बंद तोड ज्वालामुखी उद्रेक झाले पाहीले ............सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

*सुधाकरी* ⚜💫⚜💫⚜💫⚜💫 निराकार रूप! दगडात वास! *पाहे वनवास ! गरीबाचा !!* सांग आता देवा ! पहा आहे कशी !! *ही हुकूमशाही ! माजलेली !!* दिसतो का तुला ! नरकवासात !! *दीन जगतात ! रात्रंदिन !!* कुठे जात पात ! कुठे नरमादी *नाहीच आझादी ! कुणालाच !!* तुझा वास आहे ! चराचरा मधे *ऐकले मी असे ! देवाबाप्पा !!* तुझ्या असण्याचा ! मिळो हा दाखला ! *जातीपाती नष्ट ! करूनिया !!* करते विनंती ! पुजून तुजला ! *समृद्ध देशाला ! बनव या !!* ⚜💫⚜💫⚜💫⚜💫 सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

Monday, 20 March 2017

*****वेड लागले कवितेचे**** वेड लागले कवितेचे आवेग भावनंचे माझ्या नसा नसातुन वाहते शब्द आठवांचे माझ्या मी कवितेसाठी वेडी बावरी होते ना पडे मला चैन तीजविन बैचन होते मी कवितेत जगते कविता माझ्या श्वासात वाहते मी शब्द वेडी त्या विणा काय जिवनात कविते विना मी अधुरी अधुऱ्या अव्यक्त भावनांचे ती मज विन अधुरी अपुरी वेड मज लागले कवितेचे .... ...............सुरजकुमारी गोस्वामी Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्रीजन्मा तुझी काहनी

जन्मते कुठे, मरते कुठे स्री जन्मा तुझी कहाणी आयुष्य जणू खळाळते पाटात वाहणारे पाणी .. जन्मताच मुलगी बापाला लागली हुंड्याची काळजी माय सांगे जपुन ठेव पाऊल तुला जायचे दुसऱ्या घरी *स्री जन्मा तुझी कहाणी....* लेक होता षोडशी लागते हात पिवळे करायची घाई सोडुन माहेर होते तीची परक्या सासरी रवानगी *स्री जन्मा तुझी कहाणी.* सगळे काही नवीन तरी प्रेमाने जपते सारी नाती कधी सून भावजय होऊन तर ती कुणाची सहचरणी *स्री जन्मा तुझी कहाणी...* दोन्ही घरची लाज राखण्या खडतर प्रवास असतो तो जन्म घेऊन एका ठिकाणी संसार करी दुस-या ठिकाणी *स्त्री जन्मा तुझी कहाणी...* शल्य सारे हृदयी ठेऊनी कधी जळून हुंड्या साठी आईबाबाची लाज राखुनी जळते राख मागे ठेऊनी *स्री जन्मा तुझी कहाणी.* आजन्म ठेवून मनी वेदना माहेरवाशीण लाडकी लेक जगते सासरवाळी निमूट दावणीला झुंपल्यासारखी *स्री जन्मा तुझी कहाणी...* ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

नारी

परतफेड

*परतफेड* परतफेड करायचीय तुझ्या प्रेमाची तू येऊन भेटून जा हृदयात आहेस अजून तू श्वासांना माझ्या घेऊन जा नकोच बोल ते पुन्हा तुझे हृदयास माझ्या घेऊन जा श्वासात वसलास माझ्या फक्त एकदा तू भेटून जा सरणावर पहुडलेला देह फुले वाहण्यास येऊन जा शेवटी श्वास तुझ्याच होता एवढे मात्र तू समजून जा हृदयास कान लावून तुझ्या नावाचाच जप तू ऐकून जा प्रेम माझे अंतरी ओळखून गालातच फक्त तू हसून जा .........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

शेतकरी

झीजला तो बाप रात्रंदिवस काबाडकष्ट अतीव करूनी मुलाबाळांना संभाळ्यासाठी तो रात्र दिवस एक करूनी कर्जाचा डोंगर डोक्यावरी घेऊन जगतो तो बैला परी झीजवतो तो आपले जीवन शेतीसाठी सारे शेतकरी .... कुठे बारमाही दुष्काळ भरनियमाचा आकाळ जगतो शेती पाईच तो पानगळ ही झेलत तो कुठल्या जन्माचे शाप त्यास म्हणून शापित बळीराजा तो कष्ट करण्यातच देह झिजला म्हणूनच कष्टीत शोशीत तो ना कुठले सुख नशीबी कुढत जगणेच नशीबी बळीराजाची माती आई देह झीजवी तीच्याच पाई ..................सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 Shared with https://goo.gl/9IgP7

Thursday, 16 March 2017

मराठी गौरव

जरी जन्माची माती आहे अमराठी *तरी माती गंध ऊधळतेय मराठी* जरी लिहिली बोलली मी अमराठी *आज उरात गाणं वसतेय मराठी* जरी पहिला माझा श्वास अमराठी *श्वासात माझ्या जगतेय मराठी* जरी मातृभाषा असली अमराठी *शब्दांत माझ्या जपतेय मराठी* जरी परंपरा माझ्या असती अमराठी *नसानसात माझ्या वाहतेय मराठी* मराठी मातेचे ऋण फेडावयास *मी शब्द लिहीते बोलतेय मराठी* अभिमानाने वाढले मातीत ह्या मराठी *म्हणून मी आहे आज पुजतेय मराठी* *म्हणून मी आहे आज पुजतेय मराठी* *म्हणून मी आहे आज पुजतेय मराठी* *गोरव मराठी माझा* *श्वासत वसते माझी माय मराठी* ........*सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद* Shared with https://goo.gl/9IgP7

परतफेड

परतफेड करायचीय तुझ्या प्रेमाची तू येऊन भेटून जा हृदयात आहेस अजून तू श्वासांना माझ्या घेऊन जा नकोच बोल ते पुन्हा तुझे हृदयास माझ्या घेऊन जा श्वासात वसलास माझ्या फक्त एकदा तू भेटून जा सरणावर पहुडलेला देह फुले वाहण्यास येऊन जा शेवटी श्वास तुझ्याच होता एवढे मात्र तू समजून जा हृदयास कान लावून तुझ्या नावाचाच जप तू ऐकून जा प्रेम माझे अंतरी ओळखून गालातच फक्त तू हसून जा .........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

Tuesday, 14 March 2017

Monday, 13 March 2017

रंगात दंग होऊ नको गुलाल तू उधळू नको राधीका जरी मी तरी कान्हा मला छेडू नको गोपी रंग खेळी तिथे तू मात्र तेथे रंगू नको रंगात रंगू दे मला जरा रे तुझा हा चाळा नको घे हातात हात माझे गाली उमटले रंग तुझे गवळणी जरी आल्या तरी खेळणे तू तुझे सोडु नको खुप झाले बहाणे तुझे मला असे छेडण्याचे रंगवून रंगात तूझ्या रे असा मला जखडु नको ...........सुरजकुमारी

Saturday, 11 March 2017

ज्योतिबा फुले

Friday, 10 March 2017

🔹 *दरी जातीची* 🔹 ⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃ ☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧ *सवर्ण अवर्णाच्या* पूर्वापार दुःखावर मात करायला *साथ तुझी हवी आहे !* *आपल्यातल्या जात* नावाच्या दरीला सांधायला प्रितीचा रे *सेतू हवा आहे !* *जातीभेदाची आडवी* पोकळी मोठी भरल्याशिवाय *साथ ही अधूरी आहे !* *प्रेम तुझे हे दिखाव्याचे* काय कामाचे जातीत गुंतलेली *प्रीत अधुरीच आहे !* *घेतल्या वचनाची आण* तूच तू जाण साथ ही लाभताच *प्रीत सुंगधी आहे !* *फुले वाहिली* जशी देवाच्या चरणात सर्वस्व देह माझा *अर्पण तुलाच आहे !* *विलीन होण्यास स्वप्नात* मी रे आतूर जातीय भिंत *भेदणे मात्र बाकी आहे !* ☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧ ⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃ सुरजकूमारी गोस्वामी 💞💞हैदराबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 Shared with https://goo.gl/9IgP7

पत्र

नमस्कार !! कशी आहेस? काय लिहू तुला मी? खरं तर तू माझ्यातच राहतेस आणि मी तुझ्यात. माझ्या मनातलं गुपीत तुझ्यात दडलेय तर कधी तुझ्या हृदयाचा ठाव मी घेतलाय. तू माझी अन् मी तुझी! सांग बरं कुठून सुरवात करू तुझ्याशी संवाद साधायला? तू तर माझी सावली आहेस नाही का? फक्त मी मोठी आणि तू ईवलीशी. तुला आठवते? लहानपणीच्या गमतीजमती. अरे !! पण तुला काय सांगतेय मी? तू तर मीच आहे 😃 मला आठवतयं ! मला देवी आल्या होता, खुप खाज सुटली होती अंगाला. आई तर ओरडत होती नुसती खाजवू नकोस म्हणून पण तू मला सारखेच सांगत होतीस खाजवं, गुदगुल्या करत होतीस, मला खीजवत होतीस खाजव संगळे शरीर म्हणून आणि मी तुझेच सारे ऐकत होते, शेवटी आई चिडली आणि म्हणाली तुला माझे ऐकायचे नाहीय तर ठीक. असे म्हणून तीने दोन दिवस माझे हातपाय पलंगाला बांधून ठेवले होते. खरं सांगू का? तुला मी तुला खुप शीव्या घातल्या होत्या. तुझी कामे प्रत्येक वेळेस अशीच, खोडसाळ!! खुपच खोडकर होतीस बाई तू. आग रागवलीस..! रागवु नकोस ना प्लीज ..!! हस बरे प्लीज वरून आठवले पाचवी पासून इंग्रजी हा विषय शिकायला होता तेव्हा, आठवते का तुला A फाँर ऐपल, B फाँर बाँल असे शब्द पाचवीत शिकत असताना शीकायचे. आवडायचं मला. तू नेहमीच हिंमत द्यातचीस, येईल तुला, कर प्रयत्न सांगत रहायचीस. मी मात्र; खचून जायचे बरं का! तरीसुद्धा तु नेहमीच मला प्रोत्साहन द्यांतचीस आणि सारेच काही महिन्यात मी शिकले होते ते तुझ्याच प्रोत्साहनामुळे. एके दिवशी खुप जोरात पाऊस पडला होता वर्ग ओला झाल्यामुळे सहावीच्या वर्गात बसवण्यात आले होते. आठवते का तुला? दोन्ही वर्गातील मुलानी नुसताच गोंधळ लावला होता. गुरूजी ही चिडले आणि इंग्रजीचे शब्द विचारायला सुरवात केली. कुठलाही शब्द विचारत होते ते, सहावी, पाचवीचे मुलं एकत्र होती, हे जणू ते विसरलेच होते. सर छडी घेऊन सगळ्यानच मारत होते, माझ्या पाशी आल्यावर मला शब्द विचारण्यात आला. Mix (मिक्स) म्हणूजे काय? मी बरोबर उत्तर देऊनही मला मारले गेले. मी गप्पच होते पण तू मला गप्प बसू देत नव्हतीस. मी रडत होते तू मला हिंमत देत होतीस. जा! गुरूजींकडे आणि सांग तो पाचवीचा शब्द नाही म्हणून. मी ही बाजूला बसलेल्या शितलचे पुस्तक हिंमतीने घेऊन गुरूजींकडे गेले आणि म्हणाले हा सहाविच्या पुस्तकातील शंब्द आहे, आणि तुम्ही मला विचारला, मी उत्तर देऊनहि तुम्ही मला का मारले? सरांनी मान खाली घातली होती सांगितले होते, "मागच्या दोन दिवस झाले तो शब्द मी विचारत आहे वर्गात कुणीही उत्तर देत नाही म्हणून मी चिडलो होतो. पण तू पाचवीच्या वर्गातील का ?" मी हो म्हणाले तेव्हा मला परत सहावीच्या वर्गात नेहून तोच शब्द विचारण्यात आला होता, कुणालाही उत्तर नव्हते आले आठवले का तुला. परत सगळ्या वर्गात झालेल्या तुझा माझा सत्कार. मज्जाच आली होती, पण तू दिलेल्या हिंमती मुळे बरं का. खुप जुने खुराळ गाळत बसले मी तुझ्याशी बोलताना. खुप सगळे काही सुटले ते हातातून. तुलाही माहिती आहेच सारे बालपण, तरूणपण, आता ही सगळे आठवणीत आहे. सगळं मागून मिळते असे नाहीये ना? लग्न, मुलबाळ, संसार जो परका त्याला आपले म्हणने. खुप काही बदलले आहे आता. कधीकधी वाटते सोडून जावे हे संगळे कुठेतरी. फिरायला मोकळेपणाने, एकटिने तुझ्या सोबतीने. तुझ्याशीही सवांद आता जास्त होत नाही. यांची खंत वाटते मला कधी पेपर हातात घेऊन वाचायला वेळ मीळत नाही, पण आता वाचावेही वाटत नाही बघ. रोज समाजात होणार बलात्कार, हुंडाबळी ह्यान्नी मन हेलावून जाते. सगळं वाचून. आज वाटले मनसोक्त बोलाव तुझ्याशी खूप दिवस झालेत. तुही आताशी हिंमत देत नाहीस. कधी आता मला पुर्वीसारखी रूसली आहेस का? असे विचारत नाहीस. मी सुद्धा तुला वेळ नाही देऊ शकत मी. तुझ्या सुचनांचे तंतोतंत पालन करते मी. मी स्वतःसाठी वेळ देतेय नवर्याच्या खिशाचीळ झळ देतेय स्वतः ला. भरयं.. चल थांबवते पत्र! पण तू येत जा अधूनमधून. मला धीर द्यायला. खुप गोष्टी सांगायच्या होत्या, पण जुन्या आठवणीने मुळे खुप मोठं झाले पत्र. मनमोकळेपणाने बोलले खुप दिवसांनी तुझ्याशी, स्वतःशीच. ...........मी तुझी तु माझी सखी भेटत जावू आशाच एकमेकीशी ..तुझी आणि फक्त...... तुझीच मी डियर.. ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आई

मिट्ट काळोखात नाही! तीची *निजानिज !!* अलगद गारवा! मनाला लागीतसे !! घरट्यात परतले पक्षी ! *संधिकाली !!* हंबरती गोठ्यात ! परतूनी गाई गूरे !! ताबूस सुर्य पश्चिमेस ! *झुकलेला !!* दीवसभर उपसून ! काबाड कष्ट !! बाप पहा परतला ! *विसाव्यास !!* झाली सांजरात ! कशी मोहते मनास !! माय लावते लामणदिप! *देऊळात !!* जशी जळते वात ! मंद दिव्यामध्ये !! तशी राबराबते घरात ! *आई माझी !!* पाखरे गाईवासरे ! बाप ही झोपला !! आई रात्रंदिनी उपशी !! *कामरेटा !!* आईचा हा जीव ! गुंततो सगळ्यात !! मिट्ट काळोखात नाही! *निजानिज !!* .. .........सुरजकुमारी गोस्वामी ... Shared with https://goo.gl/9IgP7

कामगार

आम्ही आहो कामगार जगणे आमचे झुंजार साहेब मात्र आयजीच्या जिवावर बायजी उदार घाम आम्ही गाळतो दिवसरात्र कष्ट करतो टिचभर खळगी साठी आपला देह झिजवतो करूनही कष्ट रात्रंदिन खायला भाकरी नाही झोपडीत रोज निजते आई उपावास करून देश किती प्रगत झाला श्रीमंतांमधे मोडू लागला कामगारांना मात्र नीटसा वेतनभत्ता नाही दिधला किती दिवस गुलाम रहायचे कामगारांनी असेच जगायचे जगणे आमचे शापाचे होते मरणे सुद्धा कुठे निश्पाप होते अंत्यविधी सुद्धा आमचे पैसे ऊधार घेऊन करतो मरण्याचा सण साजरा कर्जे काढून मात्र करतो.. आम्ही जन्मलोच कामगार नाही आम्ही कुणी सुभेदार आम्ही कामगार आम्ही कामगार ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

तेव्हाच होईल सर्वत्र

*तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* शुभेच्छाचा पाऊस सगळीकडून पडेल पाहून हे सारे मात्र.... अत्याचाराने उध्वस्त झालेल्या बाळाचा आत्मा कुठे तरी रडेल.... घोषणाबाजी फक्त एका दिवसासाठी का होता तुम्ही त्यास राजी...? रोजच व्हावा येथे महिलादिन साजरा ... प्रत्येक घरात होईल मग मुलीचा जन्म हासरा..... *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* गर्भातच मारता तीला मग कशाला करता हा थोतांड सारा? रोजच झगडते ती स्वरक्षणासाठी आहेत असुरक्षित येथें लेकीबाळी क्षणाक्षणाला येतात येथे बलात्काराच्या बातम्या काय होणार साध्य असे दिवस करून साजरा दिसेल जेव्हा मुलीचा चेहरा फिरून लाजरा *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* तासा तासाला मरते जळून हुंड्यासाठी ती कधी मारली तर कधी मेली जाते ती फक्त भोगाचीच वस्तू बनलीय ती पांढरपेशा समाजात देवदासी ती का उगीच गाता पोवाडे स्री मुक्तीचे आहे काय धोरण अत्याचारी नराधंमाला मारण्याचे... बसेल जेव्हा त्यांना हादरा.. *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* एकांती झालेल्या बलात्काराचा भर कोर्टात लीलाव लागतो.. अब्रूची लक्तरे काढून सगळ्यासमोर मांडावा लागतो. सांगा कुठल्या स्रीचे आयुष्य बदलले महिलादिनी ..... कुठल्या कळीचा खुडण्या आधी शील निभावलेय का कुणी ... जेव्हा मुलगीच बनेल वंशाचा वारसा. *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* मुलगीच वाढवते वंश हे नाही समजत त्या नपुंसक विद्वानाला, आईच्याच गर्भातुन निपजला तरी माणूस का येवढा हीन समजतो बाईला.... आज ती कुठेही सुरक्षित नाही दिल्ली असो वा गल्ली .... जेव्हा समाज समजेल बरोबरीने मादीला *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* ती आई, बहिण, प्रेयसी, पत्नी हा मुखवट्यात राहून... होणाऱ्या अन्याया विरुद्ध लढेल करण्यास खात्मा येथील पुरूषप्रधान संस्कृतीचा वारसा *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* ..........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

नारी तू नसे अबला

नारी तू नसे अबला नारी तू नसे अबला ध्यान्यात तुझ्या असू दे तूच रणरागीणी हो मर्दानी तू सबला हो नको पाहू अत्याचार तुम्ही उघड्या डोळ्यांनी हो तलवार चीरण्या दुष्टाला मर्दानीवाणी बुरख्यात अडकून बेडीत गुरफटून जाऊ नकोस कधी दे लढून तू ओळख रोज तुझ्यावर येथे नजरांचे बलात्कार तेथेच फोड डोळे तू रक्षिण्या बन तू घार चुल आणि मुल आता नाही तुझे हे अस्तित्व घे भरारी पंखात या भर बळ मनसोक्त नारी तू नसे अबला सिध्द तुच आता केले बंद ज्वालामुखीचे ह्या उद्रेक झाले पाहीले ............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

Sunday, 5 March 2017

आयुष्य वेणू गोपाल नावाला साजेल आसा कृष्णा सारखा सावळा घरातील प्रत्येकाचा लाडका वहिनी दोन भाऊ आई बाबा साठी तसा तो डोक्याला त्रास, या ना त्या कारणाने तो सतत लोकांच्या नजरेत भरणारा कधी गणेश स्थापन कधी दुर्गा पुजेत गाणे गाऊन संगळ्याना आपल्या प्रेमात पाडणारा ...प्रसंगी सर्वांच्या मदतीला धावून जानारा. 21वर्षे वयाचा तरूण शिक्षण तसे जेमतेम दाहवी पास ... भाभीचा लाडका देवर तो ..वेळोवेळी वहिनीची मदत करणारा वहिनी साठी आई शी भांडन करत ...वहिनीला रांगोळी काढून दाखवून त्या सप्तरंग भरणारा वहिनी ला विरंगुळा होता वेनु . लग्नाच्या सात वर्षेत हि त्यांना मुळ बाळ नव्हते ....त्या भाभी वेणूला मुलाप्रमाने साभाळत ... हसरा सावळा असा वेगवेगळ्या लोकात आपली छाप सोडणारा आणी मीत्रां साठी जीव की प्राण. वय वाढत होते तसे वेणूचा अल्लड पणा जास्तच वाढत चालला होता. आई बाबांनीे समजावून हि तो काही कामधंदा करत नव्हता किंव्हा मनावर हि घेत नव्हता .. मीत्रांच्या घरी येने जाने रात्र रात्रभर बाहेर राहने वाढले होते .. वहिनी ने एक दिवस समजावून सांगितले वेणू तु लहान नाहीस आता काहि तरी कामधंदा कर पैसे नसतील तर मला सांग मी देईल वेणू गालात हसला. मनात विचार केला जी स्वतःच कंगाल ती मला काय देणार वहिनी ने दिरासाठी गळ्यातील सोन्याची चैन काढून दिली वेणू चे डोळे भरून आले. वहिनीने कुणाला हि काही न सांगन्याच्या आटिवर चैन दिली.. वेणूने किराणा दुकान टाकले. आई बाबांनी नी विचारले पैसे कुठंन आनले म्हणून तरी त्याने तोंड नाही उघडले वहिनी ना वचन दिले होते ना.. जवळच्या नात्यात लग्नसमारंभाला जाताना सासु बाईंनी सुनेला सोन्याची चैन मागितली सुन बाईनेही शोधन्याचे नाटक केले ...पण सापडली नाही [जे हरवलेच नव्हते ते सापडणार कसे चांदने आकाशातील धरणीवर पडनार कसे] सासू बाईने सुनबाईला धारेवर धरले निपुत्रीक म्हणून हिनवू लागल्या .. ईकडे वेणूचे दुकान मीत्रांसाठी फुकटचा अड्डा झाला होता. वयही वाढले होते वेणूला आता एका मीत्राच्या बहिणीवर प्रेम जडले होते हळूहळू यांची चर्चा गावभर होऊ लागली त्या मीत्राच्या हि ध्यानात हे आले .., मीत्राने जरासाहि वेळ न घालवता बहिणीचे लग्न लावून दिले.. वेणू आता आयुष्यात हरला होता. ..आई बाबांनी हि त्याच्या मागे लग्नाचा तगादा लावला होता. वेणूला प्रीयेसीची खुप आठवण येत होती. त्याने तीला जाऊन भेटायचा विचार केला आणि तो मीत्र बनुन भेटायला गेला .. भेटला तीला वीसरेल म्हणून शप्पत देऊन तो परत आला या भेटिची चाहुल तीच्या भावाला लागली ... त्याने बदल्याची भावना मनात ठेवली .... वेणू आता दुकानात लक्ष देत होता. सर्व काही सुरळीत चालु होते. वहिनीच्या आग्रहाने वेनूने लग्नाचा निर्णय घेतला. सगळे आंनदात होते मीत्रानेहि वेणूने लग्नाच्या आंनदात मेजवानी दिली ... कोलड्रिंक मधून नशा केली .........धमाल केली.......... लग्न जाहले ..........वेणू ने लग्नाच्या दिवशी जी मेजवानी दिली होती त्या वेळी त्याच्या प्रियेसीच्या भावा ने त्यास त्या कोल्ड्रिंक मधून दारू सोबतच जुलाब होण्याचे औषध हि मिसळले होते.परिनामी त्याला पहाटे जुलाब उलट्या असा त्रास होऊ लागल्यामुळे जवळच्या दवाखान्यात नेन्यात आले तिथे त्याच्या प्रियेसीचा भाऊ कंपाऊण्डर चे काम करत होता.दुसऱ्या दिवशी त्यास आराम पडला मग त्यास घरी आनले... वहिनेचे नाव सावित्री आणि वेणूच्या बायकोचे नाव गायत्री घरात आंनद आला होता वेणू ही आता सुधारला होता . सर्व व्यवस्थित चालु होते. वेणू बाप होणार होता ,आणी दुसरी आंनदाची गोष्ट वहिनीला दिवस गेले होते . 'आंनदी आनंद गडे जीकडे तीकडे चोहिकडे' घर आंनदाने नाचत होते सावित्री गायत्री ... रेगुलर चेक अपला डाँक्टर कडे जात होत्या चोथा महिना सुरू झाला हौता डाँक्टरने रक्ताच्या तपासन्या करायला सांगितल्या. दोघिंनीहि तपासनी केली . रिपोर्ट आले डाँक्टरने अभिनंदन केले सावित्री वहिनीचा रिपोर्ट पाहिला पुर्ण आणि गायत्री वहिनीचा रिपोर्ट खाली पडला डाँक्टर कढून दे विसरले तो पहायचा. दिवस जात होते नऊ महिने लागले दोघीही आपल्या आपल्या माहेरी गेल्या. वेणू चा जीव आता टांगनीला लागला होते कोणाला काय काय होणार या विचाराने... गायत्रीला कळा यायला सुरूवात झाली ...माहेरी डाँक्टर कढे नेन्यात आले. ...जुने रिपोर्ट डाँक्टरने पाहिले त्यात डाँक्टरला लक्षात आले कि गायत्री ...H.I .V..बाधित आहे ते त्यांनी बोलु दाखवले गायत्री कोसळून गेली जीवन संपले तीचे .... वेणू आता फसवनुकिच्या गुन्ह्यात आरोपी झाला होता.जेल मधे होता , सावित्री वहिनी ला गोंडस मुलीला जन्म दिला तीने गायत्रीला काय झाले हि विचारना केली ... सत्य सांगितले गेले तेव्हा वहिनेनी वेणूला भेटायचा निर्णय घेतला .. जेल मधे जाऊन वेणूची टेस्ट केली तोहि H .I.V.बाधित झाला होता. वेणू जेल भोगुन परत आला तब्बेत ढासळली होती वारंवार तो आजारी पडु लागला. विचाराची रांगोळी स्वतःचा भोवती तो काडू लागला आणी सुखाने पाठा फिरवली वहिनी जपत होत्या पोटच्या गोळ्या प्रमाने मीत्रांनीहि साथ सोडली होतो. वेणू त्रस्त होता नाही केलेल्या चुकिचे कारण शोधत होता ... आई बाबा हि थकले होते जीवनातून उटलेल्या मुलाचे हाल पाहवत नव्हते. सुन गेली होती ....लोकांच्या नजरेत वेणु बरोबर त्याचा परीवार हि H.I.V.बाधित होता ... वेणू आता काही दिवसाचा पाहुणा होता. मीत्रांची भेटायला रांग लागली होती .पण प्रदर्शनी ठेवलेल्या हिर्या प्रमाने ते फक्त दुरून पाहत होते. त्या तील एक मीत्र प्रीयेसीचा भाऊहि होता ...त्याची आणि वेणूची नजरा नजर झाली त्याने नरज चोरली ...त्याचा बदला पुर्ण झाला होता वेणू आता मरणावर होता आणि तो हसत होता बदला पुर्ण झाला होता. मधून त्याने वेणुला एच ..आय.व्हि .बाधीत केले होते.. प्रियेसी च्या भावाने सुडाने पेटल्या त्या भावना शुन्य मानसाने आपल्याला असलेल्या वैद्यकीय ज्ञानाचा दुरूपयोग करत एच.आय.व्ही बाधित व्यक्ती ला छापलेले इंजेक्शन त्यास दिले आणी बेसूर हसत त्यास बोललो मी माझा सुड पूर्ण केला आता तु झिजुन झिजुन मरनार. हे फक्त वेणू ला च माहित होते. आणी त्याने मरतेवेळी वचन घेऊन आपल्या वहिनीला सांगितले..पण त्याने कुणालाही नाही सागण्याचे वचन वहिनी कडून घेतले एक शपथ आज त्या गुन्हेगार ला मोकळे सोडत होती वहीणी रडत होत्या वेणू ने जवळ बोलवले. आणी मोडक्या शब्दात वेणू म्हनाला मी तुझी शपथ नाही मोडली तु माझी मोडू नकोस वेणूचा हात वहिनीच्या हातातुन सुटला ...वेणू प्राणास मुकला .....वहिनी मुकी झाली त्या क्षणा पासुन आजगत ती बोलली नाही ... पण मीत्र मीरवत फिरत आहे मी बदला घेतला म्हणून ,,..,,,,वहिणी मुकिच आजहि शपथ देऊन गेलेल्या दिराला आठवून संगळे माहिती असूनहि मुकी आहे ती. तीनेच दिलेल्या चैनच्या विळख्यात .,,.....सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद... 95 73301003

आयुष्य
वेणू गोपाल नावाला साजेल आसा कृष्णा सारखा सावळा घरातील प्रत्येकाचा लाडका
वहिनी दोन भाऊ आई बाबा साठी तसा तो डोक्याला त्रास, या ना त्या कारणाने तो सतत लोकांच्या नजरेत भरणारा कधी गणेश स्थापन कधी दुर्गा पुजेत गाणे गाऊन संगळ्याना आपल्या प्रेमात पाडणारा ...प्रसंगी सर्वांच्या मदतीला धावून जानारा. 21वर्षे वयाचा तरूण शिक्षण तसे जेमतेम दाहवी पास ...
भाभीचा लाडका देवर तो ..वेळोवेळी वहिनीची मदत करणारा वहिनी साठी आई शी भांडन करत ...वहिनीला रांगोळी काढून दाखवून त्या सप्तरंग भरणारा वहिनी ला विरंगुळा होता वेनु .
लग्नाच्या सात वर्षेत हि त्यांना मुळ बाळ नव्हते ....त्या भाभी वेणूला मुलाप्रमाने साभाळत ...
हसरा सावळा असा वेगवेगळ्या लोकात आपली छाप सोडणारा
आणी मीत्रां साठी जीव की प्राण.
वय वाढत होते तसे वेणूचा अल्लड पणा जास्तच वाढत चालला होता.
आई बाबांनीे समजावून हि तो काही कामधंदा करत नव्हता किंव्हा
मनावर हि घेत नव्हता ..
मीत्रांच्या घरी येने जाने रात्र रात्रभर बाहेर राहने वाढले होते ..
वहिनी ने एक दिवस समजावून सांगितले वेणू तु लहान नाहीस आता काहि तरी कामधंदा कर पैसे नसतील तर मला सांग मी देईल वेणू गालात हसला. मनात विचार केला जी स्वतःच कंगाल ती मला काय देणार
वहिनी ने दिरासाठी गळ्यातील सोन्याची चैन काढून दिली वेणू चे डोळे भरून आले.
वहिनीने कुणाला हि काही न सांगन्याच्या आटिवर चैन दिली..
वेणूने किराणा दुकान टाकले.
आई बाबांनी नी विचारले पैसे कुठंन आनले म्हणून तरी त्याने तोंड नाही उघडले वहिनी ना वचन दिले होते ना..
जवळच्या नात्यात लग्नसमारंभाला जाताना सासु बाईंनी सुनेला सोन्याची चैन मागितली सुन बाईनेही शोधन्याचे नाटक केले ...पण सापडली नाही [जे हरवलेच नव्हते ते सापडणार कसे चांदने आकाशातील धरणीवर पडनार कसे]
सासू बाईने सुनबाईला धारेवर धरले निपुत्रीक म्हणून हिनवू लागल्या ..
ईकडे वेणूचे दुकान मीत्रांसाठी फुकटचा अड्डा झाला होता.
वयही वाढले होते वेणूला आता एका मीत्राच्या बहिणीवर प्रेम जडले होते हळूहळू यांची चर्चा गावभर होऊ लागली त्या मीत्राच्या हि ध्यानात हे आले ..,
मीत्राने जरासाहि वेळ न घालवता बहिणीचे लग्न लावून दिले..
वेणू आता आयुष्यात हरला होता.
..आई बाबांनी हि त्याच्या मागे लग्नाचा तगादा लावला होता. वेणूला प्रीयेसीची खुप आठवण येत होती. त्याने तीला जाऊन भेटायचा विचार केला आणि तो मीत्र बनुन भेटायला गेला ..
भेटला तीला वीसरेल म्हणून शप्पत देऊन तो परत आला
या भेटिची चाहुल तीच्या भावाला लागली ...
त्याने बदल्याची भावना मनात ठेवली ....
वेणू आता दुकानात लक्ष देत होता. सर्व काही सुरळीत चालु होते. वहिनीच्या आग्रहाने वेनूने लग्नाचा निर्णय घेतला.
सगळे आंनदात होते मीत्रानेहि
वेणूने लग्नाच्या आंनदात मेजवानी दिली ...
कोलड्रिंक मधून नशा केली .........धमाल केली..........
लग्न जाहले ..........वेणू ने लग्नाच्या दिवशी जी मेजवानी दिली होती त्या वेळी त्याच्या प्रियेसीच्या भावा ने त्यास त्या कोल्ड्रिंक मधून दारू सोबतच जुलाब होण्याचे औषध हि मिसळले होते.परिनामी त्याला पहाटे जुलाब उलट्या असा त्रास होऊ लागल्यामुळे जवळच्या दवाखान्यात नेन्यात आले तिथे त्याच्या प्रियेसीचा भाऊ कंपाऊण्डर चे काम करत होता.दुसऱ्या दिवशी त्यास आराम पडला मग त्यास घरी आनले...
वहिनेचे नाव सावित्री आणि वेणूच्या बायकोचे नाव गायत्री
घरात आंनद आला होता वेणू ही आता सुधारला होता .
सर्व व्यवस्थित चालु होते.
वेणू बाप होणार होता ,आणी दुसरी आंनदाची गोष्ट वहिनीला दिवस गेले होते .
'आंनदी आनंद गडे जीकडे तीकडे चोहिकडे'
घर आंनदाने नाचत होते
सावित्री गायत्री ... रेगुलर चेक अपला डाँक्टर कडे जात होत्या
चोथा महिना सुरू झाला हौता डाँक्टरने रक्ताच्या तपासन्या करायला सांगितल्या.
दोघिंनीहि तपासनी केली .
रिपोर्ट आले डाँक्टरने अभिनंदन केले सावित्री वहिनीचा रिपोर्ट पाहिला पुर्ण आणि गायत्री वहिनीचा रिपोर्ट खाली पडला डाँक्टर कढून दे विसरले तो पहायचा.
दिवस जात होते नऊ महिने लागले दोघीही आपल्या आपल्या माहेरी गेल्या.
वेणू चा जीव आता टांगनीला लागला होते कोणाला काय काय होणार या विचाराने...
गायत्रीला कळा यायला सुरूवात झाली ...माहेरी डाँक्टर कढे नेन्यात आले.
...जुने रिपोर्ट डाँक्टरने पाहिले त्यात डाँक्टरला लक्षात आले कि गायत्री ...H.I .V..बाधित आहे ते त्यांनी बोलु दाखवले गायत्री कोसळून गेली जीवन संपले तीचे ....
वेणू आता फसवनुकिच्या गुन्ह्यात आरोपी झाला होता.जेल मधे होता ,
सावित्री वहिनी ला गोंडस मुलीला जन्म दिला तीने गायत्रीला काय झाले हि विचारना केली ...
सत्य सांगितले गेले तेव्हा वहिनेनी वेणूला भेटायचा निर्णय घेतला ..
जेल मधे जाऊन वेणूची टेस्ट केली तोहि H .I.V.बाधित झाला होता.
वेणू जेल भोगुन परत आला तब्बेत ढासळली होती वारंवार तो आजारी पडु लागला. विचाराची रांगोळी स्वतःचा भोवती तो काडू लागला आणी सुखाने पाठा फिरवली वहिनी जपत होत्या पोटच्या गोळ्या प्रमाने
मीत्रांनीहि साथ सोडली होतो.
वेणू त्रस्त होता नाही केलेल्या चुकिचे कारण शोधत होता ...
आई बाबा हि थकले होते जीवनातून उटलेल्या मुलाचे हाल पाहवत नव्हते.
सुन गेली होती ....लोकांच्या नजरेत वेणु बरोबर त्याचा परीवार हि H.I.V.बाधित होता ...
वेणू आता काही दिवसाचा पाहुणा होता. मीत्रांची भेटायला रांग लागली होती .पण प्रदर्शनी ठेवलेल्या हिर्या प्रमाने ते फक्त दुरून पाहत होते.
त्या तील एक मीत्र प्रीयेसीचा भाऊहि होता ...त्याची आणि वेणूची नजरा नजर झाली त्याने नरज चोरली ...त्याचा बदला पुर्ण झाला होता वेणू आता मरणावर होता आणि तो हसत होता बदला पुर्ण झाला होता. मधून त्याने वेणुला एच ..आय.व्हि .बाधीत केले होते..
प्रियेसी च्या भावाने सुडाने पेटल्या त्या भावना शुन्य मानसाने आपल्याला असलेल्या वैद्यकीय ज्ञानाचा दुरूपयोग करत एच.आय.व्ही बाधित व्यक्ती ला छापलेले इंजेक्शन त्यास दिले आणी बेसूर हसत त्यास बोललो मी माझा सुड पूर्ण केला आता तु झिजुन झिजुन मरनार.
हे फक्त वेणू ला च माहित होते. आणी त्याने मरतेवेळी वचन घेऊन आपल्या वहिनीला सांगितले..पण त्याने कुणालाही नाही सागण्याचे वचन वहिनी कडून घेतले एक शपथ आज त्या गुन्हेगार ला मोकळे सोडत होती वहीणी रडत होत्या वेणू ने जवळ बोलवले. आणी मोडक्या शब्दात वेणू म्हनाला मी तुझी शपथ नाही मोडली तु माझी मोडू नकोस वेणूचा हात वहिनीच्या हातातुन सुटला ...वेणू प्राणास मुकला
.....वहिनी मुकी झाली त्या क्षणा पासुन आजगत ती बोलली नाही ...
पण मीत्र मीरवत फिरत आहे मी बदला घेतला म्हणून
,,..,,,,वहिणी मुकिच आजहि शपथ देऊन गेलेल्या दिराला आठवून
संगळे माहिती असूनहि मुकी आहे ती.
तीनेच दिलेल्या चैनच्या विळख्यात

.,,.....सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद...
95 73301003

काय बोलु

नेमके मी काय बोलु आता काय बोलू की मी वेळ टाळू तुझ्या प्रश्नांची माला कैक होती सांग ऊत्तरे कुठल्या कोषात शोधू वाचले नाही ज्ञानसागराला कधी सांग अव्यक्त व्यथा कशी मांडू भाभडे पडले प्रश्न मनाला जे इंगित मात्र लागले आहे कळू लेक लाडकी तू मम् जीवनाची अनाहूत प्रश्न तुझे कसे मी टाळू ..........,,सुरजकुमारी गोस्वामी Shared with https://goo.gl/9IgP7

Saturday, 4 March 2017

मी मराठी माझी बोलीही मराठी जरी असले मी अमराठी माझ्या नसानसात वाहते मराठी सूरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

बाबा

:::::::::::"बाबा":::::::::::: निर्माण करूनी संविधानाचे उद्धरीले सकल जन नव्या दृष्टी ने प्रज्वलित करुन चेतवीले पाषाण घडवीला नवा समाज फक्त विचार बुद्धांचे माननारा भिमराया फक्त तुच होतास समाजाला संजीवनी देणारा अनंत उपकार तुझे या भारत भु वर फिटनार ना कधीही हे भिमराया विद्वते पुढे कोन टिकनार तेहत्तीस कोटींना ही पुरून उरलास अजुनी महाडच्या तळ्याचे पाणी चवदार केलेस हात लावूनी राख मनू ची करुन गुलामीतुन काढलेस जातीयतेच्या किड्यांना तु खोलवर गाढलेस ......सुरजकुमारी ...... हैदराबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

माणसे

राहिले नाहीत दर्दि मानसे आता मनात पाप ठेऊन करतात ते सत्ता आता भावनाची किंमत शुन्यच आता बाजार मांडला येथें मनाचा कुणी ना सखे सोयरे सोईचे वरूनच फक्त ते कुरवळतात आता नाही कोणी सखा येथे आपला जो तो स्वार्थाने बरबटला आता निस्वार्थि प्रेम करतेना कुणी स्वार्थसाठी झाले ते ऋषी मुनी आता आंधळी सारीच येथे सत्ता न्याय काय करणार न्याय देवता आता ................सुरजकुमारी गोस्वामी Shared with https://goo.gl/9IgP7

वाढदिवस

*काल**माझावाढदिवसाच्या निमित्त आपले जे प्रेम मीळाले 💐 ❤से शुक्रीया ..🙏🏻🙏🏻 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 *************************** तुमच्या प्रेमाने भारावून गेले मन हे कुठल्या जन्माने फेडणार मी ऋण हे वर्षाव तुमच्या शुभेच्छाचा माझ्यावर झाला आयुष्यात पहिल्यांदाच जन्मदिवस खास झाला कुठल्या जन्माची नाती आपली ती गेली जोडली आयुष्यात तुमच्या सारखी माणसे मला भेटली ऋण तुमचे फेडायला हा जन्म पुरा नाही मीत्र असे भेटायला केले असेन पुण्य मी काही .................सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7