गावात आज त्याचा, सत्कार खास होता माझ्याच पावलांचा मजलाच फास होता समजेल काय कोणी ओझे मनातले हे, माझ्या मनास तो ही, एकांतवास होता पाऊस बरसून जातो ह्या अंगणात आता धारेत का नसावा काही थरार आता पुत्र श्रावणासम् मिळणार आज कोठे स्वप्नात त्याच सारे निजतात मात्र आता हे जीवना तुला रे माझा सवाल आता आनंद मानणारे मिळतील कोण आता सौख्यात का करू मी, नुसते सवाल आता चंद्रास चांदणीचा नसतो सहवास आता ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7