लळा

लळा दुःखाचे काटे सदैव बोचत असतात आपलेच आपल्याला दुर लोटत असतात नका लावू कुणाला लळा ईतका कि त्याच्याविन जीव होई कावराबावरा अशी माणसे स्वार्थी पावला पावलावर भेटत असतात फुलं सुंदर म्हणूनी जीव लावायच नसतो फुलांचे कोमजणे मग हृदयात सलत असतात तसेच जडवु नये जीव कुणावरही ईतका की दुरावेच मग जीवनात अनंत भेटतात जीवाभावाचीच नाती कधीकधी जीवघेणी असतात ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7