*Happy new year 2018*👑👑 *लागले डोहाळे* 🎊 *नव वर्षाचे* 🔮 *संपले सोहळे* *जुने पणाचे*⏳⌛ *मनात हर्ष*😍 *नव्ये पणाचा* *थोडे सुख* 🤗 *थोडे दुःख* 😢 *कधी हसले*😀 *कधी रडले* 😭 *साठले हृदयात* *त्या वर्षीची*👩‍❤‍💋‍👩 *आठवण फक्त* *मना मनात* *विसरा सारे* 🧠 *सुख दुःखाचे* *स्वागत करा* 🤝 *नव्याने फक्त* *आनंद वाटा*💃💃 *जुने सोडा*🤓 *नवे स्वीकारा* 😎 *दिवस जातील*🌙 *दिवस येतील* 🌞 *क्षण क्षणभर* *आठवणीत* 🦋 *जुने पणाचे* *राहतील फक्त* *आठवणी* 🥀🥀 *सन तेच वार*🎉 *तेच* *होतील नव्यानं* *नव्या वर्षावर* *सवार ते*🎁🎈 *संपत जातात* *वार तारखा*📜 *मनात आंनद* *नवे पनाचा*📯📯 *जुने स्वीकारा* *करायचं* 💌 *नविनपणाचा* *नव्या क्षणाचा*📧 *नविन वर्षाचा* *नविन पहाटेचा* 🌄 *नविन वर्षेच्या* *नविन शुभेच्छा*🌠🎇 *आंनद वाटा* 🎷 *आंनदी राहा* 🤣 *नविन वर्षीत* *आनंदी*😍 *नवीन वर्षे* 🎼 *तुम्हाला सुखात* *जावो* *आंनदात जावो*🥁🥁🥁🎺🎺 *©....सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद* Shared with https://goo.gl/9IgP7

Hathe

हातात घे हात आता पहावे कशास आता कळपात चालताना बरसतील श्रावणधारा तुज पाहताना इशारा तुझा असावा दुरून चालताना सैरभैर होते मन हे चोरून पाहताना भिडल्या हळूच नजरा दोघात लाजताना इशारा तुझा असावा दुरून चालताना लागेल दृष्ट तुजला असा भुलवी नजारा दृष्टी दृष्टी दृष्ट्यात पुरा कर आता हातात घे हात आता जवळून चालताना कळपात प्रीती चा बोबाट खुप झाला हातात घे हात अता जवळून चालताना सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद 3 .8 .2017 Shared with https://goo.gl/9IgP7

तु दिलेला गुलाब

तू दिलेला गुलाब सुकलाय अता पण काटा हृदयात उरलाय अता होरपळलेल्या स्वप्नांचे व्रण राहिले घायाळ धूर राखेचा करतेय अता जुन्या वस्तीतल्या जुन्या वळणावर हरवल्या गीतांचे सूर आळवतेय अता भग्न झालेल्या ह्या भव्य महालातून तुझ्या पैजणांचा पायरव शोधतेय अता वाटते किती धावायचे मृगजळा मागे तू दिलेला गुलाबास विसरतेय अता सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

मला पळायचंय

🐜🐜🐜🐜 मला पळायचयं..... मला पडायचयं..... मला ऊठायचयं...... मला नाही थांबायचय..... मला आवाज करायचय..... मला आवाज उठवाचाय. ..... अन्यायाविरूद्ध लढा द्यायचाय. .... अन्याय सहन करून नाही घ्यायचाय. .... जूनेपण सोडून नवेपण स्वीकारायचाय. ...... माझ्या बरोबरीने सर्वांना बदलायचय. ..... मला मुक्त होऊन जगायचय. ..... सर्वांमध्ये राहून रीक्त फिरायचय. .... मला स्वतःला जागे करायचय. ..... मला प्रत्येक स्त्रीला बंधन मुक्त करायचय. ........ .........✍🏻 सुरजकूमारी गोस्वामी हैदराबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

*आयुष्य !!* वेणू गोपाल नावाला साजेल असा कृष्णा सारखा सावळा घरातील प्रेत्यकाचा लाडका. वहिनी दोन भाऊ आई बाबा साठी. तसा तो व्रात्य, यानं त्या कारणाने तो सतत लोकांच्या नजरेत भरणारा कधी गणेश स्थापन, तर कधी दुर्गा पुजेत गाणे गाऊन सगळ्याना आपल्या प्रेमात पाडणारा. प्रसंगी कोणाशीही नडाणारा. 21वर्षे वयाचा तरूण. शिक्षण तसे जेमतेम दहावी पास. भाभीचा लाडका देवर तो. वेळोवेळी वहिनीची मदत करणारा वहिनीसाठी आईशी लढाई करणारा. वहिनीला रांगोळी काढून दाखवून त्यात सप्तरंग भरून देणारा. वहिनीला विरंगुळा होता वेणू. लग्नाच्या सात वर्षे झाली तरी वहिनीला मुलबाळ नव्हते. ती वेणूला मुलाप्रमाने साभाळत असे. हसरा सावळा असा; वेगवेगळ्या लोकात आपली छाप सोडणारा, तसेच मित्रांसाठी जीव की प्राण. त्याचे वय वाढत होते तसा वेणूचा अल्लड पणा जास्तच वाढत चालला होता, आई बाबांनी समजावूनही तो काही कामधंदा करत नव्हता की मनावरही घेत नव्हता. मित्राच्या घरी येणेजाणे रात्र-रात्रभर बाहेर रहाणे. असेच त्याचे दिवस चालले होते. वहिनीने एके दिवशी समजावून सांगितले; वेणू तू लहान नाहीस आता काही तरी कामधंदा कर, पैसे नसतील तर मला सांग मी देईन. वेणू गालात हसायचा. (मनात विचार करायचा जी स्वतःच कंगाल ती मला काय देणार?) तरीही वहिनीने दिरासाठी गळ्यातील सोन्याची चेन काढून दिली वेणू चे डोळे भरून आले. वहिनीने कुणालाही न् सांगण्याच्या अटीवर चेन दिली. वेणूने किराणा दुकान टाकले आई बाबांनी पैसे कुठून आणले म्हणून विचारले तरी त्याने तोंड उगडले नाही. जवळच्या नात्यात लग्नसमारभाला जाताना सासुबाईंनी सुनेला चेन मागितली; सुनबाईनेही हुडकण्याचे नाटक केले. पण सापडलीच नाही, जे नव्हते ते सापडणार कसे? सासूबाईने सुनबाईला धारेवर धरले निपुत्रीक म्हणून हिणवू लागल्या. ईकडे वेणूचे दुकान मित्रांसाठी फुकटचा अड्डा झाला होता वयही वाढले होते. वेणूचे आता मित्राच्या बहिणीवर प्रेम जडले होते. हळूहळू याची चर्चा गावभर होऊ लागली तशी त्या मित्राच्याही ध्यानात हे आले. मित्राने जराही वेळ न घालवता बहिणीचे दुसरीकडे लग्न लावून दिले. वेणू आता आयुष्यला हरला होता. आईबाबांनीही लग्नाचा तगादा लावला होता. ईकडे वेणूला प्रेयसीची खुप आठवण येत होती, त्याने तीला जावून भेटायचा विचार केला आणि तो मित्र बनुन भेटायला गेला. तिला भेटल्यावर, तिच्याच आग्रहावर तीला विसरेन अशी शप्पथ तो तिला देऊन परत आला. या भेटीची चाहुल तीच्या भावाला तसेच तिच्या सासरच्या मंडळींना लागली. त्यांनी सुद्धा शाहनीशा न करता तीला छळायला लागले. त्याने मित्राच्या मनात बदल्याची भावना आली आणि तो संधीची वाट पाहे लागला. वेणू आता दुकानात लक्ष देत होता सर्व काही सुरळीत चालु होते. वहिनीच्या आग्रहाने वेणूने लग्नाचा निर्णय घेतला. सगळे आंनदात होते मित्रानेही वेणूला लग्नाची आंनदात मेजवानी दिली. पार्टीमध्ये नशा पाजली त्या नशेत असतानाच वेणूला मित्राने नशेचे इंटक्शन टोचले. वेणूला पण ही नविन प्नरकारची नशा हवीहवीशी वाटली. सगळेच नशेत आणि ऊत्साहात. लग्न झाले... वहिनेचे नाव सावित्री आणि वेणूच्या बायकोचे नाव गायत्री. घरात आंनदी वातावरण होते. वेणूही आता सुधारला होता. सर्व व्यवस्थित चालु होते, त्यातच वेणू बाप होणार ही बातमी आली. तशीच दुसरी आंनदाची गोष्ट म्हणजे वहिनीलाही दिवस गेले होते. आंनदी आनंद गडे जिकडे तिकडे चोहिकडे असे घरात भाव होते. घर आंनदाने नाचत होते, सावित्री गायत्री ... रेग्युलर चेकपला डाँक्टर कडे जात होत्या. चौथा महिना सुरू झाला हौता डाँक्टरांनी रक्ताची तपासणी करावयास सांगितले. दोघींनीही तपासणी केली. रिपोर्ट आले डाँक्टरने अभिनंदन केले. सावित्री वहिनीचा रिपोर्ट पाहिला पुर्ण पण गायत्रीचा रिपोर्ट खाली पडल्यामुळे डाँक्टर तो विसरले, पाहिलाच नाही. दिवस जात होते, नऊ महिने लागले. दोघीही आपल्या आपल्या माहेरी गेल्या. वेणूचा जीव आता टांगणीला लागला होता. कोणाला काय होणार या विचाराने. गायत्रीला कळा यायला सुरूवात झाली. माहेरी डाँक्टरकडे नेण्यात आले. जुनी रिपोर्ट डाँक्टरांनी पाहिले त्यात डाँक्टरला लक्षात आले कि गायत्री. एच. आय. व्ही. बाधीत आहे. ते त्यानी दाखवताच गायत्री कोसळून गेली जणू जीवनच संपले तीचे. वेणूला आता फसवणूकीच्या आरोपाखाली अटक झाली. जेल मध्ये टाकले त्याला. सावित्री वहिनीने गोंडस मुलीला जन्म दिला, तीने गायत्रीला काय झाले ह्याची विचारणा केली. जेव्हा तीला सत्य सांगितले गेले तेव्हा तीने वेणूला भेटायचा निर्णय घेतला. जेलमधे जाऊन वेणूची टेस्ट केली. तोही एच. आय. व्ही ने बाधीत झाला होता. वेणू जेल मधून परत आला. तब्बेत घसरली होती वारंवार तो आजारी पडू लागला. विचारांची रांगोळी स्वतःभोवती तो काढू लागला. आनंद, सुखाने पाठ फिरवली. वहिनी जपत होत्या पोटच्या पोराप्रमाणे प्रेमाने. मित्रांनीही साथ सोडली होती. वेणू ग्रस्त होता. न केलेल्या चुकिचे कारण शोधत होता. आई बाबा थकले होते जीवनातून. मुलाचे हाल पहावत नव्हते. सुन गेली होती. लोकांच्या नजरेत वेणू बरोबर त्याचा परीवारालाही एच. आय. व्ही. लागला होता. वेणू आता उद्यापरवाचा पाहुणा होता, मित्रांची भेटायला रांग लागली होती. पण प्रदर्शनी ठेवलेल्या हि-या प्रमाणे ते फक्त दुरून पाहत होते. त्यातील एक मित्र प्रेयसीचा भाऊही होता. त्याची आणि वेणूची नजरानजर झाली त्याने नजर चोरली. त्याचा बदला पुर्ण झाला होता, वेणू मरणासन्न होता आणि तो मनात हसत होता, बदला पुर्ण झाला होता. काँडिक्स मधून बेहोस करून वेनुला एच. आय. व्ही. ईजन्सन देऊन बाधीत केले होते. वहिनीने हे हेरले. पण त्याने कुणालाही नाही सागण्याचे वचन वहिनी कडून घेतले. एक शपथ आज त्या गुन्हेगाराला मोकळे सोडत होती. वहिनी रडत होत्या वेणूने जवळ बोलवले आणि मोडक्याशब्दात वेणू म्हणाला मी तुझी शपथ नाही मोडली नाही तू माझी मोडू नकोस. वेणूचा हात वहिनीच्या हातातुन सुटला. वेणू प्राणास मुकला. वहिनी मुकी झाली त्या क्षणापासुन आज तागागत ती बोलली नाही. पण मित्र मोकाट फिरत आहे मी बदला घेतला म्हणून. वहिनी मुकीच; आजही शपथ देऊन गेल्या दिराला आठवून, सगळे माहिती असूनही मुकी. तीनेच दिलेल्या चेनच्या विळख्यात. ..सुरजकुमारी गौरीशंकर गोस्वामी हैद्राबाद --- Shared with https://goo.gl/9IgP7

पुण्य नगरी दिवाळी अंकातील कविता

🔹 *दरी जातीची* 🔹 ⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃ ☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧ *सवर्ण अवर्णाच्या* पूर्वापार दुःखावर मात करायला *साथ तुझी हवी आहे !* *आपल्यातल्या जात* नावाच्या दरीला सांधायला प्रितीचा रे *सेतू हवा आहे !* *जातीभेदाची आडवी* पोकळी मोठी भरल्याशिवाय *साथ ही अधूरी आहे !* *प्रेम तुझे हे दिखाव्याचे* काय कामाचे जातीत गुंतलेली *प्रीत अधुरीच आहे !* *घेतल्या वचनाची आण* तूच तू जाण साथ ही लाभताच *प्रीत सुंगधी आहे !* *फुले वाहिली* जशी देवाच्या चरणात सर्वस्व देह माझा *अर्पण तुलाच आहे !* *विलीन होण्यास स्वप्नात* मी रे आतूर जातीय भिंत *भेदणे मात्र बाकी आहे !* ☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧ ⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃ सुरजकूमारी गोस्वामी 💞💞हैदराबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 Shared with https://goo.gl/9IgP7

मी निघाले

माणसात माणुसकी; शोधीत मी निघाले मैत्रीत कालच्या वैरी; टाळीत मी निघाले. वाद घातले होते; आपल्याच आप्तजांनी मध्यस्थीचे हात होते; टाळीत मी निघाले. मक्तेदारी दाखवायची; होढ त्यांना होती गटातटांचे भांडण; टाळीत मी निघाले मान्य ना कुणाचे वर्चस्व त्यांनी कधी केले सुर्याचा तेज जाळ टाळीत मी निघाले. विसरून वैर सारे; गळाभेट मैत्रीची होती स्वार्थीच सोहळा तो; टाळीत मी निघाले प्यालावर प्याले मदहोष रिक्त होत होते बेभान त्या गीतांना; टाळीत मी निघाले सौख्यास माझ्या होते; हिणवले कैक वेळा निंदेस त्या जगाच्या; टाळीत मी निघाले ,..,....सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

हातात घे हात आता

हातात घे हात आता पहावे कशास आता कळपात चालताना बरसतील श्रावणधारा तुज पाहताना इशारा तुझा असावा दुरून चालताना सैरभैर होते मन हे चोरून पाहताना भिडल्या हळूच नजरा दोघात लाजताना इशारा तुझा असावा दुरून चालताना लागेल दृष्ट तुजला असा भुलवी नजारा दृष्टी दृष्टी दृष्ट्यात पुरा कर आता हातात घे हात आता जवळून चालताना कळपात प्रीती चा बोबाट खुप झाला हातात घे हात अता जवळून चालताना सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद 3 .8 .2017 Shared with https://goo.gl/9IgP7

गावात आज त्याचा, सत्कार खास होता माझ्याच पावलांचा मजलाच फास होता समजेल काय कोणी ओझे मनातले हे, माझ्या मनास तो ही, एकांतवास होता पाऊस बरसून जातो ह्या अंगणात आता धारेत का नसावा काही थरार आता पुत्र श्रावणासम् मिळणार आज कोठे स्वप्नात त्याच सारे निजतात मात्र आता हे जीवना तुला रे माझा सवाल आता आनंद मानणारे मिळतील कोण आता सौख्यात का करू मी, नुसते सवाल आता चंद्रास चांदणीचा नसतो सहवास आता ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

विरह कविता

*विरह कविता* *-------------------------------* *💞💞विरहात* *तुझी आठवण येते* 💞💞 *तुझ्या विरहात* मन वेडे पिसे होते *तुझी आठवण येते* काळजाची ही जखम *पुन्हा ओलीचिंब होते*..💕 तुझा सहवास आहे *खोल माझ्या हृदयात* रोज स्वप्न मी पहाते *तूला भरून डोळ्यात.*..💕 तुझी आठवण येता *फुले हास्य ओठांवर* तूझे गुणगुणता नाव *होतो काळजात वार*.....💕 साथ तुझी नाही आता *पण राहिलास स्पंदनात* साठली आसवे वेडी *हळूच आर्त नयनात...*💕 दिसता नभातला चांद *दिसतो चेहरा तुझाच* येशील का तू अंगणी *चांदणी झुरली दिनरात*💕 तुझी आठवण येते *मला जाळते पोळते* वात होऊन शांत मी *मंद मंद उजळते*...💕 *विरहात तुझ्या* नयनास माझ्या कधी *तूझी आठवण येते* कधी सुखावून कधी *दुःख होऊन वाहते..* 💕 *-------------------------------* *सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

हरायचे का?

स्वप्नात फक्त आता इमले रचायचे का? त्यालाच आठवूनी आम्ही जगायचे का? केलाय यज्ञ आम्ही सौख्यास प्राप्त करण्या समिधा सवेच आता हवनी जळायचे का? धमन्यांत जिद्द आहे युद्धास जिंकण्याचे मित्रास पाहता मी समरा हरायचे का? बघ सोडला किनारा मी आज ओळखीचा घाबरुन वादळाला मागे फिरायचे का? हसण्यात गम्य नाही अश्रूंत ओल नाही खोटेच हे मुखवटे बघुनी हसायचे का? ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

खगोल आहे

का पोसतोय जाती माणूस फोल आहे त्या वेदनेस पाळी हृदयात खोल आहे त्याची वरात तेथे निघते भकास आहे माझ्या मढ्यास सुद्धा दमडीत मोल आहे विश्वास ठेवण्याचा नव्हता कयास माझा योगी महंत ह्यांची दुनियाच गोल आहे सुरवात आणि शेवट ह्याच्यात वाद होता मधल्यात मजकुरांचे नुसतेच बोल आहे. सुर्यास मी विचारी तू कोणत्या दिशेचा स्वयं प्रकाश वदला मी तर खगोल आहे ...,, सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

भोगी बाबा

येथे फक्त सुखनैव सारे भोगी बाबा आहे फासलाय रंग त्याने हा ढोंगीपणाचा आहे. वाढवून दाढी जटा मुखामध्ये राम नाम अंतपुरात मात्र चाले वासनेचे कांड बाया बापड्या पायाशी शोधी जीवनाचा मार्ग संधीसाधू बाबा मात्र साधतात त्यांचा स्वार्थ भोळीभाळी जनता ही फसतात भुलतापा होमहवनाच्या नावे संचय करी धनाचा कशास लागावे नादी ह्या असल्या फंदामध्ये अज्ञानाला दूर सारू हा संदेश जनामध्ये घेवून शपथ आज जागवूया हा विश्वास सोडून अंधश्रद्धेला धरूया श्रद्धेची कास .........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

माणुसकी माणसात माणुसकी; शोधीत मी निघाले मैत्रीत कालच्या वैरी; टाळीत मी निघाले. वाद घातले होते; आपल्याच आप्तजांनी मध्यस्थीचे हात होते; टाळीत मी निघाले. मक्तेदारी दाखवायची; होढ त्यांना होती गटातटांचे भांडण; टाळीत मी निघाले मान्य ना कुणाचे वर्चस्व त्यांनी केले तेजजाळ द्वेषाचा टाळीत मी निघाले. विसरून वैर सारे; गळाभेट मैत्रीची होती स्वार्थीच सोहळा तो; टाळीत मी निघाले प्यालावर प्याले मदहोष रिक्त होत होते बेभान त्या मैफिलीला; टाळीत मी निघाले सौख्यास माझ्या होते; हिणवले कैक वेळा निंदेस त्या जगाच्या; टाळीत मी निघाले ,..,....सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

https://marathi.pratilipi.com/read?id=6665241558515712

नयन

दिवाळी अंकातील रचना

*तोच डाव देना* हातात हात देना स्वप्नास साथ देना मज आज चांदण्याची उधळून रात देना उबदार ह्या मिठीचा विळखा असा असावा कैदेत राहणाच्या चाळा नवाच देना त्या दुरच्या दिव्यांची झाली जुनी कहाणी जिवनास अर्थ देई ती एक वात देना काळोख दाटताना बरसात आत झाली उदरात अंकुराची चाहूल आज देना श्रृंगार खेळताना मन चिंब चिंब झाले मनसोक्त खेळण्याला मज तोच डाव देना सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

फुलांतुला सलाम अश्रू चे गोठोडे खोलले आज मी तुला फुला नियतीचा सुकण्याचा शाप आहे सुंदर फुलांच्यावर होतात हजार वार कधी भुंगे कधी फुलपाखरे घेतात तुझ्यातील गंधाचा चुरघळुन अस्वाद तरीसुद्धा फुलं असते खास जीवन आंनद वाटते त्यास क्षणा क्षणात मग बहाने एका फुलांचे हजार तराने कधी कुठल्या मांडवावर कधी कुणाच्या प्रेमाची अलवार भावनांची हि सुरूवात एक फुलं करते तुटलेली मने हमखास फुलाने जुळतात एका आयुष्यातील जोडीदार होतात तेंव्हा..... फुलाच्या हारानेच सुरूवात करतात एक हार जीवन बदलते फुला तुझे आयुष्य किती रे लहाण तरीसुद्धा तु जीवनात येऊन होतोस महान ... ना राग ना लोभ किती भोगतोस भोग या छोट्याशा जीवात फक्त सुख वाटतोस जीवनात आंनद वाटतोस तु फुला स्वःताचे आयुष्य दुसऱ्या च्या नावे करून तु महान हे सुंदर फुला तुला माझा सलाम... .........सुरजकुमारी गोस्वामी... हैद्राबाद [कळंब] Shared with https://goo.gl/9IgP7

चारोळी

दिवाळी अंक

आनंदकंद *तोच डाव देना* हातात हात देना स्वप्नास साथ देना मज आज चांदण्याची उधळून रात देना उबदार ह्या मिठीचा विळखा असा असावा कैदेत राहणाच्या चाळा नवाच देना त्या दुरच्या दिव्यांची झाली जुनी कहाणी जिवनास अर्थ देई ती एक वात देना काळोख दाटताना बरसात आत झाली उदरात अंकुराची चाहूल आज देना श्रृंगार खेळताना मन चिंब चिंब झाले मनसोक्त खेळण्याला मज तोच डाव देना सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

भोगी बाबा

येथे फक्त सुखनैव सारे भोगी बाबा आहे फासलाय रंग त्याने हा ढोंगीपणाचा आहे. वाढवून दाढी जटा मुखामध्ये राम नाम अंतपुरात मात्र चाले वासनेचे कांड बाया बापड्या पायाशी शोधी जीवनाचा मार्ग संधीसाधू बाबा मात्र साधतात त्यांचा स्वार्थ भोळीभाळी जनता ही फसतात भुलतापा होमहवनाच्या नावे संचय करी धनाचा कशास लागावे नादी ह्या असल्या फंदामध्ये अज्ञानाला दूर सारू हा संदेश जनामध्ये घेवून शपथ आज जागवूया हा विश्वास सोडून अंधश्रद्धेला धरूया श्रद्धेची कास .........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

बाईचा जन्म

बाईचा जन्म बाईचा जन्म म्हणजे पणतीतील वात रोज जळते स्वतः करी अंधाराचा नाश देउन जगा प्रकाश जळुन झिजुन जाई बाईचा जन्म म्हणजे जात्याची दोन पाती एक पिसे दाण्याला दुसरे देई पीठ खाली आतमध्ये पाती मात्र घासून झिजुन जाती.. बाईचा जन्म म्हणजे वीज चमकावी तशी कडाडून जाते नभी थरार देउन या जगी क्षणा जागते वाजते लुप्त अंतर्धान पावते.. बाईचा जन्म म्हणजे चुलीतला लाकुडफाटा करी ज्वाळेचा फुलोरा अंती राखेचाच ठिगारा बनुन पोटास सहारा जळून पोळून जातो बाईचा जन्म म्हणजे नदी वाहे खळाळती खाचखळग्यातून जाते करी सुफलाम भुमी झेले अतिक्रमणाला आक्रसुन सुकून जाई सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

गजल प्रयत्न

स्पर्धेसाठी आनंदकंद *तोच डाव देना* हातात हात देना स्वप्नास साथ देना मज आज चांदण्याची उधळून रात देना उबदार ह्या मिठीचा विळखा असा असावा कैदेत राहणाच्या चाळा नवाच देना त्या दुरच्या दिव्यांची झाली जुनी कहाणी जिवनास अर्थ देई ती एक वात देना काळोख दाटताना बरसात आत झाली उदरात अंकुराची चाहूल आज देना श्रृंगार खेळताना मन चिंब चिंब झाले मनसोक्त खेळण्याला मज तोच डाव देना सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्वप्नात फक्त आता

स्वप्नात फक्त आता इमले रचायचे का? त्यालाच आठवूनी आम्ही जगायचे का? केलाय यज्ञ आम्ही सौख्यास प्राप्त करण्या समिधा सवेच आता हवनी जळायचे का? धमन्यांत जिद्द आहे युद्धास जिंकण्याचे मित्रास पाहता मी समरा हरायचे का? बघ सोडला किनारा मी आज ओळखीचा घाबरुन वादळाला मागे फिरायचे का? हसण्यात गम्य नाही अश्रूंत ओल नाही खोटेच हे मुखवटे बघुनी हसायचे का? ...........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

चांदण्याला भार झाले

चांदण्याला भार झाले .. चांदण्यांना भार झाले सावल्यांचे आज आहे रोखते मी अश्रु सारे वेदनांचे आज आहे हातहाती घेवुनी होतास कावा साधला तू शोधले मी फार आता ते पुरावे आज आहे गोठले रे अश्रु माझे तू मनाशी खेळताना आठवांनी न्हाहते मी का दुरावे आज आहे शेवटाचे स्वप्न माझे एकदाचा तू दिसावा देह जळताना सख्या रे शांत चीता आज आहे जीवघेणा खेळ पुन्हा तोच का खेळायचा रे? ठरवले मनसोक्त जगणे धुंद जीवन आज आहे. ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

गुरूजी

*गुरूजी* तुम्ही घडविले ॥ कुभांर होऊन ll आकार देऊन ॥ मातीस ह्या ॥ तुमच्यासारखे ॥ लाभे गुरूजन॥ आम्ही हो दगड॥ होतो जेव्हा ॥ तुम्ही आयुष्याला ॥ लावले वाटेस॥ दिली पामरास ॥ दानविद्या चिखलास दिले॥ कमळाचे दान ॥ मज अभिमान ॥ तुमचा हो ॥ फेडू कसे ऋण ॥ गुरूदेवा आता ॥ हे भाग्य विधात्या॥ नमो तुला॥ शिकवण तुझी ॥ आज आठवूनी॥ माथा चरणाशी॥ ठेवलामी॥ .,........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

*शब्द विद्या फेरी क्रमांक -तीन* *विरह कविता* *-------------------------------* *💞💞विरहात* *तुझी आठवण येते* 💞💞 *तुझ्या विरहात* मन वेडे पिसे होते *तुझी आठवण येते* काळजाची ही जखम *पुन्हा ओलीचिंब होते*..💕 तुझा सहवास आहे *खोल माझ्या हृदयात* रोज स्वप्न मी पहाते *तूला भरून डोळ्यात.*..💕 तुझी आठवण येता *फुले हास्य ओठांवर* तूझे गुणगुणता नाव *होतो काळजात वार*.....💕 साथ तुझी नाही आता *पण राहिलास स्पंदनात* साठली आसवे वेडी *हळूच आर्त नयनात...*💕 दिसता नभातला चांद *दिसतो चेहरा तुझाच* येशील का तू अंगणी *चांदणी झुरली दिनरात*💕 तुझी आठवण येते *मला जाळते पोळते* वात होऊन शांत मी *मंद मंद उजळते*...💕 *विरहात तुझ्या* नयनास माझ्या कधी *तूझी आठवण येते* कधी सुखावून कधी *दुःख होऊन वाहते..* 💕 *-------------------------------* *स्पर्धेक *कोड .... 136*

  *विरह  कविता*
*-------------------------------*

*💞💞विरहात*
*तुझी आठवण येते*
💞💞

   *तुझ्या विरहात*
मन वेडे पिसे होते
*तुझी आठवण येते*
काळजाची ही जखम
*पुन्हा ओलीचिंब होते*..💕

तुझा सहवास आहे
*खोल माझ्या हृदयात*
रोज स्वप्न मी पहाते
*तूला भरून डोळ्यात.*..💕
   
तुझी आठवण येता
*फुले हास्य ओठांवर*
तूझे गुणगुणता नाव
*होतो काळजात वार*.....💕

साथ तुझी नाही आता
*पण राहिलास स्पंदनात*
साठली आसवे  वेडी
*हळूच आर्त नयनात...*💕

दिसता नभातला चांद
*दिसतो चेहरा तुझाच*
येशील का तू अंगणी
*चांदणी झुरली दिनरात*💕

तुझी आठवण येते
*मला जाळते पोळते*
वात होऊन शांत मी
*मंद मंद उजळते*...💕
     
*विरहात तुझ्या*
नयनास माझ्या कधी
*तूझी आठवण येते*
कधी सुखावून कधी
*दुःख होऊन वाहते..* 💕
*-------------------------------*
सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद

स्वतंत्र माझा देश आहे

स्वातंत्र्यवीरांनो प्राणांर्पण तुमचे विसरला सारा जनसमुदाय आहे *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे.*१ स्वतःचे भले करण्यासाठी येथें जो तो जगत आहे कुठल्याही पातळीवर जाण्यास तयार आहे *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे.*2 हरवून गेले येथे आपले पालक वृद्धाश्रमात आहेत मुलगा मात्र ऐषोआरामी लोळतो सुखात आहे.. *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे.*3 काल परक्याचे गुलाम होतो आज स्वतंत्र माझा देश आहे काल ब्रिटीशांचा होता, आज राजकारण्यांचा लगाम आहे *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे*४ ज्याला त्याला स्वार्थाची लागण भारताच्या होणा-या -हासाची पर्वा कुणाला आहे...... देशप्रेम, जाज्वल्याच्या बाता फक्त १५ ऑगस्टलाच होत आहे. *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे*५ वर्षभर अडगळीत असलेला तिरंगा आज मानाने उंच आभाळात डौलत आहे. तो अडगळीतला तिरंगा खरा की आजचा डोलणारा खरा... हे गुढ अनाकलनीय आहे. *आणि म्हणतो आपण फक्त* *स्वतंत्र माझा देश आहे*६ *सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद ....* 🀊 Shared with https://goo.gl/9IgP7

नयन

*नयन* नयनाच्या पटलावर ह्या धुके आठवांचे साचले तुझ्या प्रीतीचे रंग सारे वाटे डोळ्यातच विरले आठवणींचा तो सोहळा डोळ्यातून झरला सारा लाजणा-या रोमरोमांचा उन्माद कसा सरला सारा आतूर नयन माझे शोधी वाट तुझी कैक दिवसाची सैरभैर मनास रे माझ्या आस आहे तुझ्या प्रेमाची गुंतले मी डोळ्यात तुझ्या हरवून बसले तहानभुक बाण मदमस्त त्या नयनांचे वेध घेती हृदयाचा अचुक ........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

परतफेड

*परतफेड* परतफेड करायचीय तुझ्या प्रेमाची तू येऊन भेटून जा हृदयात आहेस अजून तू श्वासांना माझ्या घेऊन जा नकोच बोल ते पुन्हा तुझे हृदयास माझ्या घेऊन जा श्वासात वसलास माझ्या फक्त एकदा तू भेटून जा सरणावर पहुडलेला देह फुले वाहण्यास येऊन जा शेवटी श्वास तुझ्याच होता एवढे मात्र तू समजून जा हृदयास कान लावून तुझ्या नावाचाच जप तू ऐकून जा प्रेम माझे अंतरी ओळखून गालातच फक्त तू हसून जा .........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

भेटलास तू

भेटलास तू, बोललस तू हसलास तू, फसलास तू मनात माझ्या ठसलास तू हृदयात आता वसलास तू......!! स्वप्नात तू, भासात तू श्वासात तू, प्राणात तू जीवन माझे झालास तू आंनदास आता बहर तू......!! हसवलेस तू, फसवलेस तू रंगात तू, ढंगात तू जीवन माझे बदलेस तू दुःखास आता हरवलेस तू......!! तलाक तू, निकाह तू आगीत तू, दाहात तू आयुष्य माझे मोडलेस तू अधुरेच आता सोडलेस तू... .!! दुःखात तू, अश्रूत तू श्वासात तू, ध्यासात तू देहाच्या माझ्या वणवा तू वेदनेचे आता ग्रहण तू..........!! सुरजकुमारी गोस्वामी, हैद्राबाद .. Shared with https://goo.gl/9IgP7

भेटलास तू, बोललस तू हसलास तू, फसलास तू मनात माझ्या ठसलास तू हृदयात आता वसलास तू स्वप्नात तू, भासात तू श्वासात तू, प्राणात तू जीवन माझे झालास तू आंनदास आता बहर तू हसवलेस तू, फसवलेस तू रंगात तू, ढंगात तू जीवन माझे बदलेस तू दुःखास आता हरवलेस तू तलाक तलाक तलाक बोलून आयुष्यचे स्वप्नं मोडलेस तू दुःखाचे अश्रू दिलेस तू सुख माझे घेतलेस तू जगण्याचा वनवा पेटविलास तू हस्यावर ग्रहण लावलेल तू लपवून ठेऊ कुठे वेंदनना हृदस माझ्या गोठविलेस तू ..........सुरजकुमारी गोस्वामी ,हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

संमेलन फोटो

हातात घे हात आता

हातात घे हात आता पहावे कशास आता कळपात चालताना बरसतील श्रावणधारा तुज पाहताना इशारा तुझा असावा दुरून चालताना सैरभैर होते मन हे चोरून पाहताना भिडल्या हळूच नजरा दोघात लाजताना इशारा तुझा असावा दुरून चालताना लागेल दृष्ट तुजला असा भुलवी नजारा दृष्टी दृष्टी दृष्ट्यात पुरा कर आता हातात घे हात आता जवळून चालताना कळपात प्रीती चा बोबाट खुप झाला हातात घे हात अता जवळून चालताना सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद 3 .8 .2017 Shared with https://goo.gl/9IgP7

माझ्या घराचा ऊंबरठा

माझ्या घराचा ऊंबरठा दारा आधार देणारा पावलांची चाहूल देणारा सुरक्षेची जाण असे तो माझ्या घराचा उंबरठा मजबूत घराची ढाल जपावा पावलो पावली लक्ष्मण रेषे सारखा हा माझ्या घराचा ऊंबरठा कधी बंधन वाटतो कधी उधाण वाटतो पण केल्यावीण पार उन्नत्ती नाही कुणाला माझ्या घराचा उंबरठा जरी परतण्याची नसे शाश्वती कुणाची तरी जगण्यासाठी मात्र ओलांडावा लागतो माझ्या घराचा उंबरठा होती संस्कृतीची शान घरादाराचा अभिमान झालाय हद्दपार आज संस्कृतीच्या पल्याड माझ्या घराचा उंबरठा .......सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

तुला सर्तक राहायला हवं

*तुला सतर्क राहायला हवं* बेटा तुला सतर्क राहायला हवं या शैतानाच्या वस्तीत ह्या हैवानाच्या वस्तीत पावलोपावंली बेटा *तुला सतर्क रहायला हवं* आयुष्याच्या खेळात स्वतःला जपायला हवं लोकांच्या घोळक्यात आप्तांच्या कळपात बेटा *तुला सर्तक रहायला हवं* होऊन स्वावलंबी तुला अस्तित्व जपायला हंव येथें पावला पावलांवर असतात लांडगे लबाड मनाचे सांडगे तुला बळकट बनायला हवं बेटा *तुला सतर्क रहायला हवं* वादळं वावटळं ही तू परतुन लावायला हवी आत्मविश्वास ठेवून स्वतः वर तुला सर्तक रहायला हवं बेटा *तुला सतर्क रहायला हवं* *सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

रासिक मासिक मधील चारोळी

तरी आम्ही बोलू नय

दडलेल्या शब्दांना वाचा फुटली
आर्त वेदनांची ललकारी उठली
मनातील भावना ही आक्रोशली
बंडखोर लेखणीने केला पुकारा
राजकारण्यांचा ढोंगीपणा सारा
पिढ्यानपिढ्याचा केला सहारा
*तरी आम्ही बालू नये.......*

चढला फासावर माझा बळीराजा
त्याची होती कुणाला किती चिंता
तुम्हीच अधिकारी,  तुम्हीच राजा
तुमचीच खुर्ची अन् तुमचीत सत्ता
तुमच्याच साथीला विरोधक तुम्ही
तुमच्याच हातात, सारी भागीदारी
*तरी आम्ही बोलू नये...........*

माकडांच्या हातात सत्तेची दोरी
निवडून दिली आम्हीच ही घोडी
अंध कारभार नी आम्ही बघेकरी
गेंड्याच्या कातड्यात बसली सारी
खुर्चीच्या लोभींना नशा ही चढली
लोककल्याणकारी ठरलेत कसाई
*तरी आम्ही बोलू नये...........*

फिरतात मोकाट आज बलात्कारी
शरमेत झाकते लाज माय बिचारी
आयाबहिणींचे लुटतेय शील रोज
झोपलीय यंत्रणा कुठल्या पदरात   
चढलाय का कधी फाशी सेलिब्रेटी
तुमच्यात चालतात रोजीरोटीबेटी
*तरी आम्ही बोलु नये...........*
          
कुठे कांदा पेटतो कुठे पेट्रोल पेटे
दाम तुमचे अन् आमचे मात्र खेटे
चेतवता आग, जात आमची पेटे
तुमच्या फायद्यात घरे अमुची पेटे
कागदी घोडे अन् कागदीच नाव
आमची रोखूनी कामे तुमची पास
*तरी आम्ही बोलू नये...........*
       
कुठे ना कुठे वाचा फुटली पाहीजे
दुमदुमणारा एल्गार झाला पाहिजे
अश्रूंचाही आक्रोष झाला  पाहिजे
*काहीही झाले तरीसुद्धा......*
पुन्हा कधी आता कोणी बोलू नये
*तरी आम्ही बोलू नये...........*

⚜ *सुरजकुमारी  गोस्वामी हैद्राबाद ⚜

तरी आम्ही बोलू नये

दडलेल्या शब्दांना वाचा फुटली आर्त वेदनांची ललकारी उठली मनातील भावना ही आक्रोशली बंडखोर लेखणीने केला पुकारा राजकारण्यांचा ढोंगीपणा सारा पिढ्यानपिढ्याचा केला सहारा *तरी आम्ही बालू नये.......* चढला फासावर माझा बळीराजा त्याची होती कुणाला किती चिंता तुम्हीच अधिकारी, तुम्हीच राजा तुमचीच खुर्ची अन् तुमचीत सत्ता तुमच्याच साथीला विरोधक तुम्ही तुमच्याच हातात, सारी भागीदारी *तरी आम्ही बोलू नये...........* माकडांच्या हातात सत्तेची दोरी निवडून दिली आम्हीच ही घोडी अंध कारभार नी आम्ही बघेकरी गेंड्याच्या कातड्यात बसली सारी खुर्चीच्या लोभींना नशा ही चढली लोककल्याणकारी ठरलेत कसाई *तरी आम्ही बोलू नये...........* फिरतात मोकाट आज बलात्कारी शरमेत झाकते लाज माय बिचारी आयाबहिणींचे लुटतेय शील रोज झोपलीय यंत्रणा कुठल्या पदरात चढलाय का कधी फाशी सेलिब्रेटी तुमच्यात चालतात रोजीरोटीबेटी *तरी आम्ही बोलु नये...........* कुठे कांदा पेटतो कुठे पेट्रोल पेटे दाम तुमचे अन् आमचे मात्र खेटे चेतवता आग, जात आमची पेटे तुमच्या फायद्यात घरे अमुची पेटे कागदी घोडे अन् कागदीच नाव आमची रोखूनी कामे तुमची पास *तरी आम्ही बोलू नये...........* कुठे ना कुठे वाचा फुटली पाहीजे दुमदुमणारा एल्गार झाला पाहिजे अश्रूंचाही आक्रोष झाला पाहिजे *काहीही झाले तरीसुद्धा......* पुन्हा कधी आता कोणी बोलू नये *तरी आम्ही बोलू नये...........* ⚜ *सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद ⚜ Shared with https://goo.gl/9IgP7

तुझी साथ आहे

तुझी साथ आहे, तुझा हात आहे प्रितीचा असा हा, जुना पुरावा आहे कधी साथ होती वाटेवरी पावलांची तीथे सावल्यांचा नवा दुरावा आहे पाखरानां लागला हा खुळा नाद आहे सुर्य पाहूनी झेपण्याचा पंखास इशारा आहे. सोडू नकोस हात तू प्रित तुझी खास आहे जळायची जगाची जुनीच रीत आहे सुटणे न् हात आता जन्माचे हे वाण आहे सरणावरी त्या फक्त सोडायची साथ आहे भेटले कैक येथे तोडण्यास आपुल्याला खंबीर जोड राहो हा एक ध्यास आहे. देशील तुच अग्नी तेच मरणे रास आहे तिलांजली दिली जी ती राख खास आहे .........,सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

एक दू

एक दुजे के लिंए तू ना होना जुदा मुझसे सनम *जीयेगे एक दुजे के लिंए हमदम* ऋत है प्यार की, इकरार की ईजहार की, ईंतजार की ले ली कसम तेरी मैने सनम *जीयेगे एक दुजे के लिंए हमदम* जिंदगी मे हो कितनी ही मुश्किले चाहे गम हो गहेरे संमदर की गहिराईयो से झुलसते रेगिस्तान से बदमस्त बेहती धारा से ले ली कसम तेरी मैने सनम *जीयेगे एक दुजे के लिंए हमदम* आये चाहे तुफान या हो कोई भवर मजधार मे न छोडना हाथ मेरा तुम ही मेरे साजना तुम ही सारा जहाॅ तुम से बसती जिंदगी तुम से बहती सांस मेरी ले ली कसम तेरी मैने सनम *जीयेगे एक दुजे के लिंए हमदम* ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

ऊंबरठा

माझ्या घराचा ऊंबरठा दारा आधार देणारा पावलांची चाहूल देणारा सुरक्षेची जाण असे तो माझ्या घराचा उंबरठा मजबूत घराची ढाल जपावा पावलो पावली लक्ष्मण रेषे सारखा हा माझ्या घराचा ऊंबरठा कधी बंधन वाटतो कधी उधाण वाटतो पण केल्यावीण पार उन्नत्ती नाही कुणाला माझ्या घराचा उंबरठा जरी परतण्याची नसे शाश्वती कुणाची तरी जगण्यासाठी मात्र ओलांडावा लागतो माझ्या घराचा उंबरठा होती संस्कृतीची शान घरादाराचा अभिमान झालाय हद्दपार आज संस्कृतीच्या पल्याड माझ्या घराचा उंबरठा .......सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

शिवकाव्य

।

[17/06 00:19] सुरजकुमारी गोस्वामी: आरोळी माझी तुझ्या साठी होती आजची मैफिल फक्त तुझ्या नावे होती ....... [17/06 00:23] सुरजकुमारी गोस्वामी: गांजते नाव माझे तुझ्या नावा साठी दिवस रात्र फक्त तुझे नाव माझ्या ओठी .......सुरजकुमारी

*विषय..मैत्रीचा सातबारा* जीवनात हा बहरलेला रीमझिम पाऊस वारा तुझ्यात ओळख माझी हाच मैत्रीचा सातबारा वाहतोय निंरतर हा झरा माझ्या जगण्याचा सहारा दुःख आणि सुखात तूच मला आंनदाचा किनारा i गुपीत माझे ओळखणारा मनकवडा जणू मनीचा गातेय मी नवा पोवाडा ... हाच रे मैत्रीचा सातबारा उपमा नाही तुझ्यामाझ्या ह्या नात्यातल्या मैत्रीलाp विश्वासाचे नाते प्रेमाचे हाच तर आहे सातबारा तू तीथे मी जाणून घे तू तुझ्यात माझा जीव गुंतला तुझ्यासाठी मनात लिहीला मैत्रीचा मी असा सातबारा ........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आम्ही पधविधर झालो

आम्ही पदवीधर शिकलो सवरलो आम्ही मात्र राहिलो ढोरं आम्ही झालो कुत्रे धोबीघाटी झालो ना दारचे राहिलो ना घरचे पुढा-यांनी घेतली पदवी आणि डीग्री तुटपूंज्या शिक्षणात आम्ही आंनदी झालो नोकरी मिळावी म्हणून दरदर फिरलो लाच खोरीने पण चहु बाजुनी घेरलो शिकलो जरी आम्ही तरी बेकार राहिलो उच्चविज्ञेचे धनी तरी भिकारी झालो लोकांच्या नरजेत ऊनाड झालो पुस्तके वाचुनही आम्ही अनाडी राहिलो कष्टकरी आईबाबांस आम्ही भार झालो नोकरी शोधता शोधता बेरोजगार राहिलो पदवीच्या अभिमानी शेती कामास लागलो नोकरीच्या नावाखाली पारतंत्र्याचे गुलाम झालो ........सुरजकुमारी गोस्वामी Shared with https://goo.gl/9IgP7

दुःख

*""दुखः""* ——— दुखः पाचवी पुजले सुख क्षण माञ् आहे , कसे विसरू सुखात, दुःख पाठीमागे आहे......! दुखाःस माहित सुख मला , सुख ते क्षणभर आहे , दुखाःस माझ्या मी कवटाळले मात्र क्षण सुखाचे मिट्टित आहे......! सुखास माझ्या मी, आता ते हृदयात घेतले आहे , दुखः आपली मीट्टी, आनखी जास्त अवळत आहे.....! सुखास माझ्या गळफास, तेच आता देत आहे, सुखा दुखाःच्या खेळात, आयुष्य सारे भरडत आहे.....! मी माझ्या सुखास, समुद्रा सारखेच बनवले आहे, आज खरच त्या सुखाच्या समुद्रात मी लोळतआहे......! दुखाःस मुंगी बनवुन मी, साखरेत सोडून दीले... पाचवीला पुजलेल्या दुखाःस सुखात घोळुन दीले.... सुख दुखाः च्या खेळात आयुष्य सारे लोटुन दिले...... लोटुन दिले...... लोटुन दिले..... . .......सुरजकुमारी..गोस्वामी हैद्राबाद कळंब(हैद्राबाद) Shared with https://goo.gl/9IgP7

झाडे लावा

*झाडे लाव* तुझ्या असणा-या सुखनैव चैनीपाई तुला लागणा-या छानछौकी घरा-रस्त्यापाई राजरोस *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची* आपल्या चटावलेल्या सुखसोईंसाठी स्वःताच्या सिमेंटच्या जंगलासाठी... निर्ठावल्या मनाने *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... किती होतोय हा ह्रास वनसंपत्तीचा... श्वास कोंडतोय रे माझा शुद्ध हवेसाठी दररोज... *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... देवाचे देणे हे निसर्गाचे झाडा वनांचे वृक्षवल्लीचे जपायचा हा खजिना पुढील पिढीसाठी तरी पण.. *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... कधीतरी जागे होता विश्व वन्य दिवसासाठी एका दिवसाचा दिखावा अन् स्वःताच्या सेल्फीसाठी त्या आधी मात्र *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... सण साजरे होताच तू पुन्हा मोकळा तू झाडांच्या कत्तलीसाठी सिमेंटच्या जंगलासाठी पुन्हा पुन्हा *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... हो जागा मानवा परत चल घेऊ वसा एकत्र झाडे लावू, झाडे जगवू तुझ्यासाठी, माझ्यासाठी पशूपक्ष्यांसाठी आणि आपल्या मुलाबाळांसाठी लाव एकतरी झाड *माणसा नको रे करूस*...... *तू कत्तल झाडांची*... ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

मैत्रीचा सातबारा

*विषय..मैत्रीचा सातबारा* जीवनात हा बहरलेला रीमझिम पाऊस वारा तुझ्यात ओळख माझी हाच मैत्रीचा सातबारा वाहतोय निंरतर हा झरा माझ्या जगण्याचा सहारा दुःख आणि सुखात तूच मला आंनदाचा किनारा गुपीत माझे ओळखणारा मनकवडा जणू मनीचा गातेय मी नवा पोवाडा ... हाच रे मैत्रीचा सातबारा उपमा नाही तुझ्यामाझ्या ह्या नात्यातल्या मैत्रीला विश्वासाचे नाते प्रेमाचे हाच तर आहे सातबारा तू तीथे मी जाणून घे तू तुझ्यात माझा जीव गुंतला तुझ्यासाठी मनात लिहीला मैत्रीचा मी असा सातबारा ........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

झाडे लावा

*झाडे लाव* तुझ्या असणा-या सुखनैव चैनीपाई तुला लागणा-या छानछौकी घरा-रस्त्यापाई राजरोस *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची* आपल्या चटावलेल्या सुखसोईंसाठी स्वःताच्या सिमेंटच्या जंगलासाठी... निर्ठावल्या मनाने *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... किती होतोय हा ह्रास वनसंपत्तीचा... श्वास कोंडतोय रे माझा शुद्ध हवेसाठी दररोज... *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... देवाचे देणे हे निसर्गाचे झाडा वनांचे वृक्षवल्लीचे जपायचा हा खजिना पुढील पिढीसाठी तरी पण.. *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... कधीतरी जागे होता विश्व वन्य दिवसासाठी एका दिवसाचा दिखावा अन् स्वःताच्या सेल्फीसाठी त्या आधी मात्र *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... सण साजरे होताच तू पुन्हा मोकळा तू झाडांच्या कत्तलीसाठी सिमेंटच्या जंगलासाठी पुन्हा पुन्हा *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... हो जागा मानवा परत चल घेऊ वसा एकत्र झाडे लावू, झाडे जगवू तुझ्यासाठी, माझ्यासाठी पशूपक्ष्यांसाठी आणि आपल्या मुलाबाळांसाठी लाव एकतरी झाड *माणसा नको रे करूस*...... *तू कत्तल झाडांची*... ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

तेव्हाच होईल,महिला दिन साजरा

*तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* शुभेच्छाचा पाऊस सगळीकडून पडेल पाहून हे सारे मात्र.... अत्याचाराने उध्वस्त झालेल्या बाळाचा आत्मा कुठे तरी रडेल.... घोषणाबाजी फक्त एका दिवसासाठी का होता तुम्ही त्यास राजी...? रोजच व्हावा येथे महिलादिन साजरा ... प्रत्येक घरात होईल मग मुलीचा जन्म हासरा..... *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* गर्भातच मारता तीला मग कशाला करता हा थोतांड सारा? रोजच झगडते ती स्वरक्षणासाठी आहेत असुरक्षित येथें लेकीबाळी क्षणाक्षणाला येतात येथे बलात्काराच्या बातम्या काय होणार साध्य असे दिवस करून साजरा दिसेल जेव्हा मुलीचा चेहरा फिरून लाजरा *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* तासा तासाला मरते जळून हुंड्यासाठी ती कधी मारली तर कधी मेली जाते ती फक्त भोगाचीच वस्तू बनलीय ती पांढरपेशा समाजात देवदासी ती का उगीच गाता पोवाडे स्री मुक्तीचे आहे काय धोरण अत्याचारी नराधंमाला मारण्याचे... बसेल जेव्हा त्यांना हादरा.. *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* एकांती झालेल्या बलात्काराचा भर कोर्टात लीलाव लागतो.. अब्रूची लक्तरे काढून सगळ्यासमोर मांडावा लागतो. सांगा कुठल्या स्रीचे आयुष्य बदलले महिलादिनी ..... कुठल्या कळीचा खुडण्या आधी शील निभावलेय का कुणी ... जेव्हा मुलगीच बनेल वंशाचा वारसा. *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* मुलगीच वाढवते वंश हे नाही समजत त्या नपुंसक विद्वानाला, आईच्याच गर्भातुन निपजला तरी माणूस का येवढा हीन समजतो बाईला.... आज ती कुठेही सुरक्षित नाही दिल्ली असो वा गल्ली .... जेव्हा समाज समजेल बरोबरीने मादीला *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* ती आई, बहिण, प्रेयसी, पत्नी हा मुखवट्यात राहून... होणाऱ्या अन्याया विरुद्ध लढेल करण्यास खात्मा येथील पुरूषप्रधान संस्कृतीचा वारसा *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* ..........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

मनस्वी धन्यवाद ...!!🌹🌹🙏सर🙏🏻शौचालय जिद पे अडी दुल्हन जीस घर में नहीं शौचालय उस घरमे मुझे ना ब्याहाना माईबापु मुझे ना बिदाना करना बिन ब्याही रह लुंगी में पर उस घर मुझे ना जाना जिद अडी दुल्हन जीस घर मे नहि शौचालय उस में मुझेना ब्याहना ससुराल वालों को भेजना पेगाम ये मेरा सासु ससुर जी प्रणाम आपके घर मे नहि शौचालय मुझे आपके लाडलेसे नहि ब्याह रचाना पहिले तुम बनवालो शौचालय सांस ससुरजी फिर तुम बारात लाना, जीद पे अड गई है दुल्हन बोले ससुर जी सुनकर पैगाम मिर्च जैसी तखी बहू को हमे घर ना लाना हमको शौचालय नहि बनवाना बाहर है मैदान खुले मे वाहा हि जाना क्यों घरमे शौचालय बनवाना बहू का पेगाम प्रणाम सासु माँ घर मे नहि तुम्हारे शौचालय मुझे ना तुम्हारे राजा जैसे बेटेसे ब्याहाना तुम भी एक औरत हो सासु माँ आपनी घरकी इज्जत का तुम खयाल करना मोहे शरम आये आये सासु माँ बाहार शौच को जाने की कितनी होती है परेशानी रात दिनकी वहि काहानी सबेरे अंधेरे मुंह बाहार जान रात मे अँधेरा होनेका इंतजार करना तुम भी एक औरत हो माता मेरा दुख समजना घर मैं शौचालय बनवाना ना होगी गंधगी गाँव मे ना बिमारी कोई फैलेगी इज्जत आपने घरकी ना बाहर जायेगी आप घर में शौचालय बनवावोगी बोली बहु नहि तुम्हारे घर मै शौचालय मुझे ना ब्याहाना बात पत्ते कि सुनलो सासु माँ शौचालय तुम पहिले बनवालेना सरकार देगी पैसा बादमे पहिले तुम शौचालय बनवालेना सासु माँ पल्ले पडी बात बहु की मस्तानी बोली बहु बेटा प्रनाम तुम्हें बात पत्ते कि कह डाली तुने मेरी आँखें खोली किया फरमान सासु माँने मुन्ने के बापु तुम पहिले शौचालय बनवालो बहु लाड़ली आयेगी घर खुशहाली आँयेगी मै अपने बहु के लीय घर मैं शौचालय बनवाउगी करलो बेटा शादि कि तय्यारी में घरमे शौचालय बनवाउगी आस पडोस के लोगों को भी मे मनाउगी घर मे बनालो शौचालय देश मे खुशहाली आयेगी जिद्दी दुल्हन कि फरमाईश हुई पुरी दुल्हन वो बनगई शौचालय का स्वप्न पुराकराके वो दुल्हन बन गई ********-*सुरजकुमारी गोस्वामी हैदराबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

कवितेची वीण अक्षर अन् शब्द शब्द शोधले मी ह्या शब्दकोषाच्या तिजोरीतून मी वेळीअवेळीच ओळ सुचली अन् अशी विणली कवितेची वीण मी कधी कल्पनेच्या अविष्कारात मी कधी सत्य वास्तवाला शोधले मी ह्या शब्दांसाठी जीवन वेचले अन् अशी विणली कवितेची वीण मी कधी जन्मजन्माचे साजरे सोहळे कधी मृत्यु एकांताच्या वीरहात मी अक्षर नक्षी नाजूक रेखीली अन् अशी विणली कवितेची वीण मी कधी गुंफलेत शब्दांचे तोरण मी कधी बांधी भावनांची झालर मी चढवले साज शब्दाशब्दांचे अन् अशी विणली कवितेची वीण मी कधी मनामनातल्या वादळात मी कधी समाजप्रबोधनात रमते मी रंगवले प्रेम धरणी गगनाचे अन् अशी विणली कवितेची वीण मी सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

पेपर

माझा घर धन्यासाठी

*दिलाचा राजा घरधनी माझा* कारण तो माझ्या जगण्याचा कुंकू तो माझ्या सौभाग्याचा श्वास तो माझ्या अभिमानाचा घरासाठी लेकराबाळां साठी रात्रंदिवस काबाडकष्ट करतो स्वप्नं भागवण्या साठी जगतो संन्मान तो स्वाभिमान माझा *दिलाचा राजा घरधनी माझा* धनवंती मी त्याच्या डोरल्याची रूक्मिणी मी त्याचा कुंकूवाची जोड ती जोड्यव्यात मोत्यांची अर्धागिनी मी तो नरेश्वर माझा *दिलाचा दिलबर घरधनी माझा* नटतेसजते त्याची मी साजणी प्राण अर्पिले मी त्याच्या चरणी त्याची व माझी एकच कहाणी लाखात एक हा दिलबर माझा *दिलाचा दिलबर घरधनी माझा* साथ तुझी मिळुदे जन्मोजन्मी सातजन्मी लाभो तुच घरधनी भेटला देव तर मागीन वरदान कर स्विकार कन्यादान माझा *दिलाचा राजा घरधनी माझा* .....,, सौ,सुरजकुमारी गौरीशंकर गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

चांदण्याला

चांदण्यांना भार झाले सावल्यांचे आज आहे रोखते मी अश्रु सारे वेदनांचे आज आहे हातहाती घेवुनी होतास कावा साधला तू शोधले मी फार आता ते पुरावे आज आहे गोठले रे अश्रु माझे तू मनाशी खेळताना आठवांनी न्हाहते मी का दुरावे आज आहे शेवटाचे स्वप्न माझे एकदाचा तू दिसावा देह जळताना सख्या रे शांत चीता आज आहे जीवघेणा खेळ पुन्हा तोच का खेळायचा रे? ठरवले मनसोक्त जगणे धुंद जीवन आज आहे. ...........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

विण कवितेची

कवितेची वीण अक्षर अन् शब्द शब्द शोधले मी ह्या शब्दकोषाच्या तिजोरीतून मी वेळीअवेळीच ओळ सुचली अन् अशी विणली कवितेची वीण मी कधी कल्पनेच्या अविष्कारात मी कधी सत्य वास्तवाला शोधले मी ह्या शब्दांसाठी जीवन वेचले अन् अशी विणली कवितेची वीण मी कधी जन्मजन्माचे साजरे सोहळे कधी मृत्यु एकांताच्या वीरहात मी अक्षर नक्षी नाजूक रेखीली अन् अशी विणली कवितेची वीण मी कधी गुंफलेत शब्दांचे तोरण मी कधी बांधी भावनांची झालर मी चढवले साज शब्दाशब्दांचे अन् अशी विणली कवितेची वीण मी कधी मनामनातल्या वादळात मी कधी समाजप्रबोधनात रमते मी रंगवले प्रेम धरणी गगनाचे अन् अशी विणली कवितेची वीण मी सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

पदवीधर

आम्ही पदवीधर शिकलो सवरलो आम्ही मात्र राहिलो ढोरं आम्ही झालो कुत्रे धोबीघाटी झालो ना दारचे राहिलो ना घरचे पुढा-यांनी घेतली पदवी आणि डीग्री तुटपूंज्या शिक्षणात आम्ही आंनदी झालो नोकरी मिळावी म्हणून दरदर फिरलो लाच खोरीने पण चहु बाजुनी घेरलो शिकलो जरी आम्ही तरी बेकार राहिलो उच्चविज्ञेचे धनी तरी भिकारी झालो लोकांच्या नरजेत ऊनाड झालो पुस्तके वाचुनही आम्ही अनाडी राहिलो कष्टकरी आईबाबांस आम्ही भार झालो नोकरी शोधता शोधता बेरोजगार राहिलो पदवीच्या अभिमानी शेती कामास लागलो नोकरीच्या नावाखाली पारतंत्र्याचे गुलाम झालो ........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

दुःख

*""दुखः""* ——— दुखः पाचवी पुजले सुख क्षण माञ् आहे , कसे विसरू सुखात, दुःख पाठीमागे आहे......! दुखाःस माहित सुख मला , सुख ते क्षणभर आहे , दुखाःस माझ्या मी कवटाळले मात्र क्षण सुखाचे मिट्टित आहे......! सुखास माझ्या मी, आता ते हृदयात घेतले आहे , दुखः आपली मीट्टी, आनखी जास्त अवळत आहे.....! सुखास माझ्या गळफास, तेच आता देत आहे, सुखा दुखाःच्या खेळात, आयुष्य सारे भरडत आहे.....! मी माझ्या सुखास, समुद्रा सारखेच बनवले आहे, आज खरच त्या सुखाच्या समुद्रात मी लोळतआहे......! दुखाःस मुंगी बनवुन मी, साखरेत सोडून दीले... पाचवीला पुजलेल्या दुखाःस सुखात घोळुन दीले.... सुख दुखाः च्या खेळात आयुष्य सारे लोटुन दिले...... लोटुन दिले...... लोटुन दिले..... .........सुरजकुमारी..गोस्वामी कळंब(हैद्राबाद) Shared with https://goo.gl/9IgP7

झाडे लावा

*झाडे लाव* तुझ्या असणा-या सुखनैव चैनीपाई तुला लागणा-या छानछौकी घरा-रस्त्यापाई राजरोस *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची* आपल्या चटावलेल्या सुखसोईंसाठी स्वःताच्या सिमेंटच्या जंगलासाठी... निर्ठावल्या मनाने *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... किती होतोय हा ह्रास वनसंपत्तीचा... श्वास कोंडतोय रे माझा शुद्ध हवेसाठी दररोज... *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... देवाचे देणे हे निसर्गाचे झाडा वनांचे वृक्षवल्लीचे जपायचा हा खजिना पुढील पिढीसाठी तरी पण.. *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... कधीतरी जागे होता विश्व वन्य दिवसासाठी एका दिवसाचा दिखावा अन् स्वःताच्या सेल्फीसाठी त्या आधी मात्र *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... सण साजरे होताच तू पुन्हा मोकळा तू झाडांच्या कत्तलीसाठी सिमेंटच्या जंगलासाठी पुन्हा पुन्हा *माणसा कसा रे करतोस*...... *तू कत्तल झाडांची*... हो जागा मानवा परत चल घेऊ वसा एकत्र झाडे लावू, झाडे जगवू तुझ्यासाठी, माझ्यासाठी पशूपक्ष्यांसाठी आणि आपल्या मुलाबाळांसाठी लाव एकतरी झाड *माणसा नको रे करूस*...... *तू कत्तल झाडांची*... ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

लळा

लळा दुःखाचे काटे सदैव बोचत असतात आपलेच आपल्याला दुर लोटत असतात नका लावू कुणाला लळा ईतका कि त्याच्याविन जीव होई कावराबावरा अशी माणसे स्वार्थी पावला पावलावर भेटत असतात फुलं सुंदर म्हणूनी जीव लावायच नसतो फुलांचे कोमजणे मग हृदयात सलत असतात तसेच जडवु नये जीव कुणावरही ईतका की दुरावेच मग जीवनात अनंत भेटतात जीवाभावाचीच नाती कधीकधी जीवघेणी असतात स्वभावाला आपल्या सांंभाळावे गोड बोलणारेच ईथे साव असतात . ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्वप्नात यायचा गुन्हा तु करू नकोस

स्वप्नात तुझे प्रेम नको नको सांगू प्रेम तुझे माझ्या संसारात मी मस्त आहे पिल्लांमधे माझ्या घरट्यात माझ्या मी व्यस्त आहे नको तुझ्या बोलांचा खेळ माझ्या सख्याशी माझा मेळ नको करूस परेशान तू नको चंदन ऊगाळूस तू सुखी माझ्या संसारी नको तुझे प्रेम जहर तो गुन्हा प्रेमाचा मला पुन्हा नको नको तो अट्टाहास मला पुन्हा नको हरवलेल्या दुःखांना तु पुन्हा पेरू नको आंनदी मी माझ्या जीवनात स्वप्नात यायचा गुन्हा तु पुन्हा करू नकोस ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

चारोळी

तुझी साथ आहे

तुझी साथ आहे, तुझा हात आहे प्रितीचा असा हा, जुना पुरावा आहे कधी साथ होती वाटेवरी पावलांची तीथे सावल्यांचा नवा दुरावा आहे पाखरानां लागला हा खुळा नाद आहे सुर्य पाहूनी झेपण्याचा पंखास इशारा आहे. सोडू नकोस हात तू प्रित तुझी खास आहे जळायची जगाची जुनीच रीत आहे सुटणे न् हात आता जन्माचे हे वाण आहे सरणावरी त्या फक्त सोडायची साथ आहे भेटले कैक येथे तोडण्यास आपुल्याला खंबीर जोड राहो हा एक ध्यास आहे. देशील तुच अग्नी तेच मरणे रास आहे तिलांजली दिली जी ती राख खास आहे .........,सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

बेकार

*बेकार* पदवीधर शिकलो सवरलो आम्ही मात्र राहिलो ढोरं आम्ही झालो कुत्रे धोबीघाटी झालो ना दारचे राहिलो ना घरचे पुढा-यांनी घेतली पदवी आणि डीग्री तुटपूंज्या शिक्षणात आम्ही आंनदी झालो नोकरी मिळावी म्हणून दरदर फिरलो लाच खोरीने पण चहु बाजुनी घेरलो शिकलो जरी आम्ही तरी बेकार राहिलो उच्चविज्ञेचे धनी तरी भिकारी झालो लोकांच्या नरजेत ऊनाड झालो पुस्तके वाचुनही आम्ही अनाडी राहिलो कष्टकरी आईबाबांस आम्ही भार झालो नोकरी शोधता शोधता बेरोजगार राहिलो पदवीच्या अभिमानी शेती कामास लागलो नोकरीच्या नावाखाली पारतंत्र्याचे गुलाम झालो ........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

तुझी साथ

तुझी साथ आहे, तुझा हात आहे प्रितीचा असा हा, जुना पुरावा आहे कधी साथ होती वाटेवरी पावलांची तीथे सावल्यांचा नवा दुरावा आहे पाखरानां लागला हा खुळा नाद आहे सुर्य पाहूनी झेपण्याचा पंखास इशारा आहे. सोडू नकोस हात तू प्रित तुझी खास आहे जळायची जगाची जुनीच रीत आहे सुटणे न् हात आता जन्माचे हे वाण आहे सरणावरी त्या फक्त सोडायची साथ आहे भेटले कैक येथे तोडण्यास आपुल्याला खंबीर जोड राहो हा एक ध्यास आहे. देशील तुच अग्नी तेच मरणे रास आहे तिलांजली दिली जी ती राख खास आहे .........,सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

भेटलास तू

भेटलास तू, बोललस तू हसलास तू, फसलास तू मनात माझ्या ठसलास तू हृदयात आता वसलास तू स्वप्नात तू, भासात तू श्वासात तू, प्राणात तू जीवन माझे झालास तू आंनदास आता बहर तू हसवलेस तू, फसवलेस तू रंगात तू, ढंगात तू जीवन माझे बदलेस तू दुःखास आता हरवलेस तू तलाक तलाक तलाक बोलून आयुष्यचे स्वप्नं मोडलेस तू दुःखाचे अश्रू दिलेस तू सुख माझे घेतलेस तू जगण्याचा वनवा पेटविलास तू हस्यावर ग्रहण लावलेल तू लपवून ठेऊ कुठे वेंदनना हृदस माझ्या गोठविलेस तू ..........सुरजकुमारी गोस्वामी ,हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

लळा

लळा दुःखाचे काटे सदैव बोचत असतात आपलेच आपल्याला दुर लोटत असतात नका लावू कुणाला लळा ईतका कि त्याच्याविन जीव होई कावराबावरा अशी माणसे स्वार्थी पावला पावलावर भेटत असतात फुलं सुंदर म्हणूनी जीव लावायच नसतो फुलांचे कोमजणे मग हृदयात सलत असतात तसेच जडवु नये जीव कुणावरही ईतका की दुरावेच मग जीवनात अनंत भेटतात जीवाभावाचीच नाती कधीकधी जीवघेणी असतात ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

________कविता _______ ________कविता _______ किती धुशील वरुन देहाला ****************** किती धुशील वरुन देहाला आतुन पाप आहे.. गोमुत्र शिंपडुन कुणी शुध्द होतो कारे... चिंतेत बसुन कुणी बुध्द होतो कारे.. मारुन मांजराला किती करशील काशी झोपडीत माय तुझी माऊली उपाशी ............... घालुन माळ कुणी संत होतो कारे आंधारत करुन पाप कुणी महंत होतो कारे.. मांजर आडवी गेली म्हणून आपशकुन होते कारे... पाल अंगावर पडली म्हणून माणुस मरतो कारे... मनाचे खेळ सारे तुझ्या माणसारे. शकून अपशकुन नसते आसे काही रे... किती धुशिल देहाला वरुन आतुन पाप आहे... कावळ्याने खालला घास म्हणून तो बाप होतो कारे.... ... ................सुरजकुमारी गोस्वामी.हैद्राबाद .......... Shared with https://goo.gl/9IgP7 Shared with https://goo.gl/9IgP7 Shared with https://goo.gl/9IgP7

आई

आई तू वात्सल्य देवी; तू मायेची माऊली तू त्यागाची मुर्ती; तु प्रेमाची सावली तू अंधार उजेड; तू प्रकाश किरण तु मायेचा सागर; तु प्रेमाची खाण तू आकाश छाया; तू धनाची कूबेर तू पोरकी काया; तू जगास आधार तू असते झूरत; तू रात्रन् दिवस तू सर्वांचे ध्यान; तू जाग घरास तू सोन कंगण; तू सोशीसी घाव तूझी उपमा नाही; तूच माझा देव ..............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आई

मिट्ट काळोखात नाही! तीची *निजानिज !!* अलगद गारवा! मनाला लागीतसे !! घरट्यात परतले पक्षी ! *संधिकाली !!* हंबरती गोठ्यात ! परतूनी गाई गूरे !! ताबूस सुर्य पश्चिमेस ! *झुकलेला !!* दीवसभर उपसून ! काबाड कष्ट !! बाप पहा परतला ! *विसाव्यास !!* झाली सांजरात ! कशी मोहते मनास !! माय लावते लामणदिप! *देऊळात !!* जशी जळते वात ! मंद दिव्यामध्ये !! तशी राबराबते घरात ! *आई माझी !!* पाखरे गाईवासरे ! बाप ही झोपला !! आई रात्रंदिनी उपशी !! *कामरेटा !!* आईचा हा जीव ! गुंततो सगळ्यात !! मिट्ट काळोखात नाही! *निजानिज !!* .. .........सुरजकुमारी गोस्वामी ... Shared with https://goo.gl/9IgP7

भेटलास तू

भेटलास तू, बोललस तू हसलास तू, फसलास तू मनात माझ्या ठसलास तू हृदयात आता वसलास तू स्वप्नात तू, भासात तू श्वासात तू, प्राणात तू जीवन माझे झालास तू आंनदास आता बहर तू हसवलेस तू, फसवलेस तू रंगात तू, ढंगात तू जीवन माझे बदलेस तू दुःखास आता हरवलेस तू तलाक तलाक तलाक बोलून आयुष्यचे स्वप्नं मोडलेस तू दुःखाचे अश्रू दिलेस तू सुख माझे घेतलेस तू जगण्याचा वनवा पेटविलास तू हस्यावर ग्रहण लावलेल तू लपवून ठेऊ कुठे वेंदनना हृदस माझ्या गोठविलेस तू ..........सुरजकुमारी गोस्वामी ,हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

बेकार

आम्ही पदवीधर शिकलो सवरलो आम्ही मात्र राहिलो ढोरं आम्ही झालो कुत्रे धोबीघाटी झालो ना दारचे राहिलो ना घरचे पुढा-यांनी घेतली पदवी आणि डीग्री तुटपूंज्या शिक्षणात आम्ही आंनदी झालो नोकरी मिळावी म्हणून दरदर फिरलो लाच खोरीने पण चहु बाजुनी घेरलो शिकलो जरी आम्ही तरी बेकार राहिलो उच्चविज्ञेचे धनी तरी भिकारी झालो लोकांच्या नरजेत ऊनाड झालो पुस्तके वाचुनही आम्ही अनाडी राहिलो कष्टकरी आईबाबांस आम्ही भार झालो नोकरी शोधता शोधता बेरोजगार राहिलो पदवीच्या अभिमानी शेती कामास लागलो नोकरीच्या नावाखाली पारतंत्र्याचे गुलाम झालो ........सुरजकुमारी गोस्वामी Shared with https://goo.gl/9IgP7

लळा

लळा दुःखाचे काटे सदैव बोचत असतात आपलेच आपल्याला दुर लोटत असतात नका लावू कुणाला लळा ईतका कि त्याच्याविन जीव होई कावराबावरा अशी माणसे स्वार्थी पावला पावलावर भेटत असतात फुलं सुंदर म्हणूनी जीव लावायच नसतो फुलांचे कोमजणे मग हृदयात सलत असतात तसेच जडवु नये जीव कुणावरही ईतका की दुरावेच मग जीवनात अनंत भेटतात जीवाभावाचीच नाती कधीकधी जीवघेणी असतात ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

साथ

साथ तुझी साथ आहे, तुझा हात आहे प्रितीचा असा हा, जुना पुरावा आहे कधी साथ होती वाटेवरी पावलांची तीथे सावल्यांचा नवा दुरावा आहे पाखरानां लागला हा खुळा नाद आहे सुर्य पाहूनी झेपण्याचा पंखास इशारा आहे. सोडू नकोस हात तू प्रित तुझी खास आहे जळायची जगाची जुनीच रीत आहे सुटणे न् हात आता जन्माचे हे वाण आहे सरणावरी त्या फक्त सोडायची साथ आहे भेटले कैक येथे तोडण्यास आपुल्याला खंबीर जोड राहो हा एक ध्यास आहे. देशील तुच अग्नी तेच मरणे रास आहे तिलांजली दिली जी ती राख खास आहे .........,सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आठवण

जे पाहिले ते विसरावे आठवण्यासाठी दुःख झाले ते दडवावे हासवण्यासाठी मनी उगीच तगमग का जगण्याची आज पुन्हा आस का लागली तुला भेटण्यासाठी असेल का काही ह्या हदयापलिकडले जे वापरावे असे दूवार प्रेम करण्यासाठी केले होते कधी प्रेम मीही जीवापाड तुझ्यावरचा अधिकार माझा सांगण्यासाठी विसरलास जरी तू मला स्वप्नं समजुन सोडल्यास कैक वेदना मला जगण्यासाठी कुडकुडतेय मी आज ह्या बोच-या थंडीत तुझ्याकडे मात्र माझी पत्रे जाळण्यासाठी बोचला जरी वारा अंगास माझ्या गारगार झुळुक मीच होईन तुला हर्षित पाहण्यासाठी ............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आई चे मुलीस पत्र, विचारावेसे वाटतेय बेटा तू कशी आहेस, जवानीच्या चौकटीत आता उभी आहेस, आईची ही उब तुला निराळी वाटत आसेल मैत्रीणचा सहवासात राहू असे वाटत आसेल.. आई बोल कडु वाटतील तुला.. पण बाळा.... बाईपणाचे बांळकडु हे प्यावेच लागेल तुला....! काळीज आईचे आहे घर काळजीचे, काळीज जळते आहे तुझ्या काळजीने....!! जीवनाच्या शर्यतीत तुलाही .. पुढे जायचे आहे.. जाऊन गगनाला भीडायचे आहे.. तुला बेटा...! किती भिडतील नजरा तुला चालताना रस्त्यावर , अंजाण त्या नजरेना तू भींडू नकोस ... लक्ष तूझे समोर ठेऊन मात्र पुढे चल बेटा.....!! अशा नजरेना अंजाण मारायला शीक तु बेटा.. आईचे काळीज बोलतय... हे बेटा..! आयुष्याच्या शर्यतीत.. शील जपायला शीक तू बाळा ...नसेल जरी देहावरती चुनरी तरी चालेल .. होण्यार्या अत्याचाराला जवाब द्यायला मात्र शीक तू बेटा...!! मोकळे तुझे केस जरी बटांना सावरायला.. शीक तु..., डसतील तुला साप येथे जहर ओकायला मात्र शीक तू बेटा....!! नसते लिहिलेली जात नंराधमाची त्याच्या भाळावरती.., माणसाच्या आतील नंराधमाला ओळखायला शीक तू बेटा ..!! खुप काही लीहले आहे.. विचार कर बेटा.. स्वतःच स्वताचे.. सावरायला.. शीक तू बेटा...!! आईचे काळीज बोलतेय.. विचार कर बेटा जप स्वतःला .. तुझीच आई ... !! सुरजकुमारी गोस्वामी,.. हैद्राबाद . Shared with https://goo.gl/9IgP7

बाबा एक बाबांचे लाख तराने गाऊ किती भिमा तुझे गाणे ऋषी घटनेचा घटनाकार तुम्ही कसे फेडावे तुमचे ऋण दलिताचा वाली अंधाराकडुन प्रकाशा कडे जाण्याची उघडली सारी कवाडे घटना लिहुन तुम्ही भारत देशास रक्षीले बाबा तुम्हाला सलाम लाख लाख प्रणाम ......सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

काजळ

कधी कुणाच्या मनामध्ये मी ही वसले होते...! तू सुंदर आहेस म्हनल्यावर त्या साठी मी नटले होते...!! साजशृंगार केला मी फक्त काजळ लावले नव्हते...! बाकि काही नव्हती कमी त्याच्या माझ्या नात्यामधे...!! कसे कुणास ठाऊक माझे काजळ न लावणेच हेरले....! तू ती नाहीस म्हनुनी त्याने हृदयातुन अव्हेरले...!! मीच माझ्या नात्याला का दृष्ट लावुण घेतली...! काजळलेली रात्र माझ्या काळजात रूतली ..!! काजळ लेते रोज त्या साठी पण तो दिसत नाही शृगारलेला देह माझा कधीच हसत नाही पाहते मी आरशात जेंव्हा डोळे दिसती भिजलेले काजळाच्या आड माझे आभाळ असते थिजलेले..!! ---सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

घर धनी माझा

*दिलाचा राजा घरधनी माझा* कारण तो माझ्या जगण्याचा कुंकू तो माझ्या सौभाग्याचा श्वास तो माझ्या अभिमानाचा घरासाठी लेकराबाळां साठी रात्रंदिवस काबाडकष्ट करतो स्वप्नं भागवण्या साठी जगतो संन्मान तो स्वाभिमान माझा *दिलाचा राजा घरधनी माझा* धनवंती मी त्याच्या डोरल्याची रूक्मिणी मी त्याचा कुंकूवाची जोड ती जोड्यव्यात मोत्यांची अर्धागिनी मी तो नरेश्वर माझा *दिलाचा दिलबर घरधनी माझा* नटतेसजते त्याची मी साजणी प्राण अर्पिले मी त्याच्या चरणी त्याची व माझी एकच कहाणी लाखात एक हा दिलबर माझा *दिलाचा दिलबर घरधनी माझा* साथ तुझी मिळुदे जन्मोजन्मी सातजन्मी लाभो तुच घरधनी भेटला देव तर मागीन वरदान कर स्विकार कन्यादान माझा *दिलाचा राजा घरधनी माझा* .....,, सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आठवण्यासाठी

जे पाहिले ते विसरावे आठवण्यासाठी दुःख झाले ते दडवावे हासवण्यासाठी मनी उगीच तगमग का जगण्याची आज पुन्हा आस का लागली तुला भेटण्यासाठी असेल का काही ह्या हदयापलिकडले जे वापरावे असे दूवार प्रेम करण्यासाठी केले होते कधी प्रेम मीही जीवापाड तुझ्यावरचा अधिकार माझा सांगण्यासाठी विसरलास जरी तू मला स्वप्नं समजुन सोडल्यास कैक वेदना मला जगण्यासाठी कुडकुडतेय मी आज ह्या बोच-या थंडीत तुझ्याकडे मात्र माझी पत्रे जाळण्यासाठी बोचला जरी वारा अंगास माझ्या गारगार झुळुक मीच होईन तुला हर्षित पाहण्यासाठी ............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

पंख लावून मनाला

लावून मनाला पंख तू स्वप्नांना तुझ्या दे उभारी पंख मनाला लावून घे उंच गगन भरारी अडचणीवर मात करून वादळाना पायदळी तुडवून उत्तूग शिखर यशाचे गाठायला पंखात बळभर अन् घे गगनभरारी उंच आकाशी उडायची पडशील तू खचशील तू शिकार ही होशील तू पंख तुटतील जाळ्यात फसशील तरी वेठ जिद्द उडण्याची पंख पसरून पुन्हा नव्याने पेटून उठ लाव स्वप्नांचे पंख अन् घे गगनभरारी आकाशी उडायला.. जिंकण्याच्या स्वप्नांविणा जगण्यास अर्थ नाही जिंकायचे स्वप्नं पहा तू आणि घे उंच भरारी घे स्वप्न मनात जाऊन भीडायचे पहा स्वप्नं आकाश कवेत घ्यावयाची असू दे यशाची उभारी घे गगन भरारी उंच उडून आकाशी रंग भर जीवनात घे गगन भरारी घे गगन भरारी ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

गगन भरारी

लावून मनाला पंख तू स्वप्नांना तुझ्या दे उभारी पंख मनाला लावून घे उंच गगन भरारी अडचणीवर मात करून वादळाना पायदळी तुडवून उत्तूग शिखर यशाचे गाठायला पंखात बळभर अन् घे गगनभरारी उंच आकाशी उडायची पडशील तू खचशील तू शिकार ही होशील तू पंख तुटतील जाळ्यात फसशील तरी वेठ जिद्द उडण्याची पंख पसरून पुन्हा नव्याने पेटून उठ लाव स्वप्नांचे पंख अन् घे गगनभरारी आकाशी उडायला.. जिंकण्याच्या स्वप्नांविणा जगण्यास अर्थ नाही जिंकायचे स्वप्नं पहा तू आणि घे उंच भरारी घे स्वप्न मनात जाऊन भीडायचे पहा स्वप्नं आकाश कवेत घ्यावयाची असू दे यशाची उभारी घे गगन भरारी उंच उडून आकाशी रंग भर जीवनात घे गगन भरारी घे गगन भरारी ..........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

निरकार रूप

निरकार रूप ⚜💫⚜💫⚜💫⚜💫 निराकार रूप! दगडात वास! *पाहे वनवास ! गरीबाचा !!* सांग आता देवा ! पहा आहे कशी !! *ही हुकूमशीही ! माजलेली !!* दिसतो का तुला ! नरकवासात !! *दीन जगतात ! रात्रंदिन !!* कुठे जात पात ! कुठे नरमादी *नाहीच आझादी ! कुणालाच !!* तुझा वास आहे ! चराचरा मधे *ऐकले मी असे ! देवाबाप्पा !!* तुझ्या असण्याचा ! मिळो हा दाखला ! *जातीपाती नष्ट ! करूनिया !!* करते विनंती ! पुजून तुजला ! *समृद्ध देशाला ! बनव या !!* ⚜💫⚜💫⚜💫⚜💫 🔔सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

उज्वल भविष्य

उज्वल भविष उज्वल भविष्य । आहे पुढे तुझ्या गढून व्यसना l जाऊ नको *ll* भविष्य सोनेरी l आहे जीवनात पडू व्यसनात l नको बाळा काय मीळेतय l मदीरा पीऊन खेळ सावरून l रहायचे ।। खुटक्याची पुड l नको ओठावर हृदयाचा विकार l होतो त्याचा ।। खुप सुंदर हे l आयुष्य जगावे नित्य आनंदाने l अविरत ।। भविष्याची स्वप्नं l पहा जिंकण्याची नको व्यसनाची l कथा आता ।। .......सुरजकुमारी गोस्वामी Shared with https://goo.gl/9IgP7

आई तू वात्सल्य देवी; तू मायेची माऊली तू त्यागाची मुर्ती; तु प्रेमाची सावली तू अंधार उजेड; तू प्रकाश किरण तु मायेचा सागर; तु प्रेमाची खाण तू आकाश छाया; तू धनाची कूबेर तू पोरकी काया; तू जगास आधार तू असते झूरत; तू रात्रन् दिवस तू सर्वांचे ध्यान; तू जाग घरास तू सोन कंगण; तू सोशीसी घाव तूझी उपमा नाही; तूच माझा देव ..............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आई
तू वात्सल्य देवी; तू मायेची माऊली
तू त्यागाची मुर्ती; तु प्रेमाची सावली

तू अंधार उजेड; तू प्रकाश किरण
तु मायेचा सागर; तु प्रेमाची खाण

तू आकाश छाया; तू धनाची कूबेर
तू पोरकी काया; तू जगास आधार

तू असते झूरत; तू रात्रन् दिवस
तू सर्वांचे ध्यान; तू जाग घरास

तू सोन कंगण; तू सोशीसी घाव
तूझी उपमा नाही; तूच माझा देव

..............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद

Shared with https://goo.gl/9IgP7

देव दगडाचा

दगडाच्या देवावर ओततात दुध , दही तुप,माणसाला दिसत नाही येथे माणसातील देवाचे रूप .....! दगडाच्या देवावर फुलांचे हार रस्त्यावर मरतात येथे थंडी ने कडकडुन हजार...! दगडाच्या देवावर कपड्यांच्या राशी , कसे कळनार कुणाला , उपाशी येथे हजारो भारत वाशी......! दगडाच्या देवाला आजही पक्कवान, नाही मेलेल्या मांणसाला पुरायला येथे रान ....! दगडाच्या देवालाआहे सोन्याचं मंदिर, आजही आर्धा भारत राहतो फुट पातवर. .....! दगडाच्या देवाला येथे पुजतात लोक , माणसालाचं माणसे येथे,स्वार्थ साठी कापतात रोज ....! देविच्या नावाने हे, नवराञ करतात करुन त्याच देविवर आत्याचार , पोटातच तीला नष्ट करतात ....! दगडाच्या देवावर विश्वास कीती स्वार्थासाठी केलेला उपवास किती .....! ............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

बाहना

मला मंजुर आहे तुझा बाहाना मला विसरण्याचा रोज नविन तरना मला टाळण्याचा हसत हसत इशारे तुझे मला पाहण्याचे कळालेच का नाहीत बाहाने मला तुझे रोज नव्यानं करतोस नवे तराने मला जाळायचे प्रीती चा मग आगाज का नाही यौवनाचा माझ्या दोष आहे का हा तुच सांग आता तुझी प्रीत खरीच आहे का,. का खेळतोस तु खेळ मज संगे प्रेमाचा , गुलाब तुझा पोहचलाच नाही माझ्या जीवनात तुझे आगमनच नाही .. ...........सुरजकुमारी.... Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्त्री सावित्री

स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले सुरूवात तीने स्वतः पासुन केली .. पाटी अन पेन्सिल हाती धरली .. ज्योतिबाने अक्षर ओळख दिली सावित्रीने स्वतः शिक्षित झाली .. स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले तेथे स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला शेणा चिखलाचा मार खालला.. पाखंडी धर्ममार्तंडांनी केला कांगावा स्त्री शिकली आता धर्म लयास चालला स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले क्रांतीसुर्य ज्योतिबाने साथ दिली भिडे वाड्यातुन सुरूवात झाली तीन पोरीपासुन सुरुवात केली पहिली शिक्षिका ती झाली स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले स्त्रियांना मूलभूत हक्क दिला तिला रुढींच्या बंधनातुन मुक्त केले म्हणून आज स्त्री पंतप्रधान राष्ट्रपती परंपरेच्या जोखडातून मुक्त स्त्री ला केले स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले स्त्री शिक्षणाचे स्वप्नं त्यांनी पाहिले .. हाल अपेष्टा सोसून सत्यात उतरवले नमन त्या आई सावित्रीबाईला खरी विद्येची देवता हेच सर्वा उमगले स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले ज्याने स्त्री शिक्षनाचा पाया रोवला नमन त्या ज्योतिबाला ज्याने शिक्षण हाच स्त्रीचाआधार केला ... जुन्या रुढींवर प्रहार केला स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले .............सुरजकुमारी गोस्वामी...हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

जात

कोसळून जाते लाखदा दाखवून देतात ते जात कित्येकदा दळली जाते जात जात्यात पीठ पडते जातीचे कित्येकदा रक्त रनंजीत हि जात जात नाही माणुस काढतो माणसाची जात कित्येकदा जातीत पुरले गाडले कुणी आम्हांस जात जात जाळली कित्येकदा जात नाही जात माणसातली कोळसाही जात कितीतरी रगडा धुतले तरी काळाच कायदा जात ही काढली जाते कितेकदा जन्मतो माणुस मरतो माणुस जात नाही मरत जन्मात येऊन मारू शकत नाही कुणी अशा जन्माचा काय फायदा .............सुरजकुमारी गोस्वामी... Shared with https://goo.gl/9IgP7

आल तुफान

आलं मनात तुफान, तुझ्या आठवणीचे.! साग सख्या आजच, भाव तु तुझ्यामनीचे.! माझ्या मनातील व्यथा, दडविल्यात कोपरी.! हृदयाच्या ती जोरीत, आज खुलीले तीजोरी.! सारे ते खुलेल गुपींत, मनाला आजही मी.! बांधले मी आठवात, खोलते आजही तीमी.! पाहा सुंगधी झालीय, धरती खोलले आज.! हृदयात गुपीत आता, सुंगधी धरती आज.! .........,,,,सुरजकुमारी गोस्वामी... Shared with https://goo.gl/9IgP7

हायकु... एक प्रयत्न ...निर्सग मोहवी मना घालते हिरवळ ती दरवळ वाहतो झरा डोंगरद-या तुन बागडे मन आकाशी चंद्र कृष्णापरी खळतो चांदण्याशी तो बेभान झाला स्पर्शाने तुझ्या वारा हर्ष बावरा गुलाबी थंडी झोंबते अंगी अशी शहार जशी हिरवा शालू पांघरून नवरी सजली बरी चैत्र महिना सुगंध ऊधळतो दरवळतो ..........सुरजकुमारी गोस्वामी..हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्त्री

स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले सुरूवात तीने स्वतः पासुन केली .. पाटी अन पेन्सिल हाती धरली .. ज्योतिबाने अक्षर ओळख दिली सावित्रीने स्वतः शिक्षित झाली .. स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले तेथे स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला शेणा चिखलाचा मार खालला.. पाखंडी धर्ममार्तंडांनी केला कांगावा स्त्री शिकली आता धर्म लयास चालला स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले क्रांतीसुर्य ज्योतिबाने साथ दिली भिडे वाड्यातुन सुरूवात झाली तीन पोरीपासुन सुरुवात केली पहिली शिक्षिका ती झाली स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले स्त्रियांना मूलभूत हक्क दिला तिला रुढींच्या बंधनातुन मुक्त केले म्हणून आज स्त्री पंतप्रधान राष्ट्रपती परंपरेच्या जोखडातून मुक्त स्त्री ला केले स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले स्त्री शिक्षणाचे स्वप्नं त्यांनी पाहिले .. हाल अपेष्टा सोसून सत्यात उतरवले नमन त्या आई सावित्रीबाईला खरी विद्येची देवता हेच सर्वा उमगले स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले ज्याने स्त्री शिक्षनाचा पाया रोवला नमन त्या ज्योतिबाला ज्याने शिक्षण हाच स्त्रीचाआधार केला ... जुन्या रुढींवर प्रहार केला स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले .............सुरजकुमारी गोस्वामी...हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

नारी

नारी तु नसे अबला ध्यानी आसुदे आहेस तचु रणरागीनी हो मर्दानी तुच सबला नको पाहू अत्याचार तुम्ही उघड्या डोळ्यांनी हो तलवार चिराया दुष्टाला मर्दानीवानी बुरखा परंपरेचा बेडीत गुरफटून जाऊ नकोस तुच तुझी ओळख लढून रोज तुझ्यावर येथें नजरांचे बलात्कार तेथेच फोड डोळे तु रक्षिण्या बन तु घार चुल आणि मुल आता नाही तुझे हे अस्तित्व घे भरारी पंखात या भर बळ मनसोक्त नारी तु नसे अबला सिध्द तुला आता केले बंद तोड ज्वालामुखी उद्रेक झाले पाहीले ............सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

*सुधाकरी* ⚜💫⚜💫⚜💫⚜💫 निराकार रूप! दगडात वास! *पाहे वनवास ! गरीबाचा !!* सांग आता देवा ! पहा आहे कशी !! *ही हुकूमशाही ! माजलेली !!* दिसतो का तुला ! नरकवासात !! *दीन जगतात ! रात्रंदिन !!* कुठे जात पात ! कुठे नरमादी *नाहीच आझादी ! कुणालाच !!* तुझा वास आहे ! चराचरा मधे *ऐकले मी असे ! देवाबाप्पा !!* तुझ्या असण्याचा ! मिळो हा दाखला ! *जातीपाती नष्ट ! करूनिया !!* करते विनंती ! पुजून तुजला ! *समृद्ध देशाला ! बनव या !!* ⚜💫⚜💫⚜💫⚜💫 सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

*****वेड लागले कवितेचे**** वेड लागले कवितेचे आवेग भावनंचे माझ्या नसा नसातुन वाहते शब्द आठवांचे माझ्या मी कवितेसाठी वेडी बावरी होते ना पडे मला चैन तीजविन बैचन होते मी कवितेत जगते कविता माझ्या श्वासात वाहते मी शब्द वेडी त्या विणा काय जिवनात कविते विना मी अधुरी अधुऱ्या अव्यक्त भावनांचे ती मज विन अधुरी अपुरी वेड मज लागले कवितेचे .... ...............सुरजकुमारी गोस्वामी Shared with https://goo.gl/9IgP7

स्रीजन्मा तुझी काहनी

जन्मते कुठे, मरते कुठे स्री जन्मा तुझी कहाणी आयुष्य जणू खळाळते पाटात वाहणारे पाणी .. जन्मताच मुलगी बापाला लागली हुंड्याची काळजी माय सांगे जपुन ठेव पाऊल तुला जायचे दुसऱ्या घरी *स्री जन्मा तुझी कहाणी....* लेक होता षोडशी लागते हात पिवळे करायची घाई सोडुन माहेर होते तीची परक्या सासरी रवानगी *स्री जन्मा तुझी कहाणी.* सगळे काही नवीन तरी प्रेमाने जपते सारी नाती कधी सून भावजय होऊन तर ती कुणाची सहचरणी *स्री जन्मा तुझी कहाणी...* दोन्ही घरची लाज राखण्या खडतर प्रवास असतो तो जन्म घेऊन एका ठिकाणी संसार करी दुस-या ठिकाणी *स्त्री जन्मा तुझी कहाणी...* शल्य सारे हृदयी ठेऊनी कधी जळून हुंड्या साठी आईबाबाची लाज राखुनी जळते राख मागे ठेऊनी *स्री जन्मा तुझी कहाणी.* आजन्म ठेवून मनी वेदना माहेरवाशीण लाडकी लेक जगते सासरवाळी निमूट दावणीला झुंपल्यासारखी *स्री जन्मा तुझी कहाणी...* ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

नारी

नारी तु नसे अबला ध्यानी आसुदे आहेस तचु रणरागीनी हो मर्दानी तुच सबला नको पाहू अत्याचार तुम्ही उघड्या डोळ्यांनी हो तलवार चिराया दुष्टाला मर्दानीवानी बुरखा परंपरेचा बेडीत गुरफटून जाऊ नकोस तुच तुझी ओळख लढून रोज तुझ्यावर येथें नजरांचे बलात्कार तेथेच फोड डोळे तु रक्षिण्या बन तु घार चुल आणि मुल आता नाही तुझे हे अस्तित्व घे भरारी पंखात या भर बळ मनसोक्त नारी तु नसे अबला सिध्द तुला आता केले बंद तोड ज्वालामुखी उद्रेक झाले पाहीले ............सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

परतफेड

*परतफेड* परतफेड करायचीय तुझ्या प्रेमाची तू येऊन भेटून जा हृदयात आहेस अजून तू श्वासांना माझ्या घेऊन जा नकोच बोल ते पुन्हा तुझे हृदयास माझ्या घेऊन जा श्वासात वसलास माझ्या फक्त एकदा तू भेटून जा सरणावर पहुडलेला देह फुले वाहण्यास येऊन जा शेवटी श्वास तुझ्याच होता एवढे मात्र तू समजून जा हृदयास कान लावून तुझ्या नावाचाच जप तू ऐकून जा प्रेम माझे अंतरी ओळखून गालातच फक्त तू हसून जा .........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

शेतकरी

झीजला तो बाप रात्रंदिवस काबाडकष्ट अतीव करूनी मुलाबाळांना संभाळ्यासाठी तो रात्र दिवस एक करूनी कर्जाचा डोंगर डोक्यावरी घेऊन जगतो तो बैला परी झीजवतो तो आपले जीवन शेतीसाठी सारे शेतकरी .... कुठे बारमाही दुष्काळ भरनियमाचा आकाळ जगतो शेती पाईच तो पानगळ ही झेलत तो कुठल्या जन्माचे शाप त्यास म्हणून शापित बळीराजा तो कष्ट करण्यातच देह झिजला म्हणूनच कष्टीत शोशीत तो ना कुठले सुख नशीबी कुढत जगणेच नशीबी बळीराजाची माती आई देह झीजवी तीच्याच पाई ..................सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 Shared with https://goo.gl/9IgP7

मराठी गौरव

जरी जन्माची माती आहे अमराठी *तरी माती गंध ऊधळतेय मराठी* जरी लिहिली बोलली मी अमराठी *आज उरात गाणं वसतेय मराठी* जरी पहिला माझा श्वास अमराठी *श्वासात माझ्या जगतेय मराठी* जरी मातृभाषा असली अमराठी *शब्दांत माझ्या जपतेय मराठी* जरी परंपरा माझ्या असती अमराठी *नसानसात माझ्या वाहतेय मराठी* मराठी मातेचे ऋण फेडावयास *मी शब्द लिहीते बोलतेय मराठी* अभिमानाने वाढले मातीत ह्या मराठी *म्हणून मी आहे आज पुजतेय मराठी* *म्हणून मी आहे आज पुजतेय मराठी* *म्हणून मी आहे आज पुजतेय मराठी* *गोरव मराठी माझा* *श्वासत वसते माझी माय मराठी* ........*सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद* Shared with https://goo.gl/9IgP7

परतफेड

परतफेड करायचीय तुझ्या प्रेमाची तू येऊन भेटून जा हृदयात आहेस अजून तू श्वासांना माझ्या घेऊन जा नकोच बोल ते पुन्हा तुझे हृदयास माझ्या घेऊन जा श्वासात वसलास माझ्या फक्त एकदा तू भेटून जा सरणावर पहुडलेला देह फुले वाहण्यास येऊन जा शेवटी श्वास तुझ्याच होता एवढे मात्र तू समजून जा हृदयास कान लावून तुझ्या नावाचाच जप तू ऐकून जा प्रेम माझे अंतरी ओळखून गालातच फक्त तू हसून जा .........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

जन्मते कुठे, मरते कुठे स्री जन्मा तुझी कहाणी आयुष्य जणू खळाळते पाटात वाहणारे पाणी .. जन्मताच मुलगी बापाला लागली हुंड्याची काळजी माय सांगे जपुन ठेव पाऊल तुला जायचे दुसऱ्या घरी *स्री जन्मा तुझी कहाणी....* लेक होता षोडशी लागते हात पिवळे करायची घाई सोडुन माहेर होते तीची परक्या सासरी रवानगी *स्री जन्मा तुझी कहाणी.* सगळे काही नवीन तरी प्रेमाने जपते सारी नाती कधी सून भावजय होऊन तर ती कुणाची सहचरणी *स्री जन्मा तुझी कहाणी...* दोन्ही घरची लाज राखण्या खडतर प्रवास असतो तो जन्म घेऊन एका ठिकाणी संसार करी दुस-या ठिकाणी *स्त्री जन्मा तुझी कहाणी...* शल्य सारे हृदयी ठेऊनी कधी जळून हुंड्या साठी आईबाबाची लाज राखुनी जळते राख मागे ठेऊनी *स्री जन्मा तुझी कहाणी.* आजन्म ठेवून मनी वेदना माहेरवाशीण लाडकी लेक जगते सासरवाळी निमूट दावणीला झुंपल्यासारखी *स्री जन्मा तुझी कहाणी...* ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

रंगात दंग होऊ नको गुलाल तू उधळू नको राधीका जरी मी तरी कान्हा मला छेडू नको गोपी रंग खेळी तिथे तू मात्र तेथे रंगू नको रंगात रंगू दे मला जरा रे तुझा हा चाळा नको घे हातात हात माझे गाली उमटले रंग तुझे गवळणी जरी आल्या तरी खेळणे तू तुझे सोडु नको खुप झाले बहाणे तुझे मला असे छेडण्याचे रंगवून रंगात तूझ्या रे असा मला जखडु नको ...........सुरजकुमारी

ज्योतिबा फुले

स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले सुरूवात तीने स्वतः पासुन केली .. पाटी अन पेन्सिल हाती धरली .. ज्योतिबाने अक्षर ओळख दिली सावित्रीने स्वतः शिक्षित झाली .. स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले तेथे स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला शेणा चिखलाचा मार खालला.. पाखंडी धर्ममार्तंडांनी केला कांगावा स्त्री शिकली आता धर्म लयास चालला स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले क्रांतीसुर्य ज्योतिबाने साथ दिली भिडे वाड्यातुन सुरूवात झाली तीन पोरीपासुन सुरुवात केली पहिली शिक्षिका ती झाली स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले स्त्रियांना मूलभूत हक्क दिला तिला रुढींच्या बंधनातुन मुक्त केले म्हणून आज स्त्री पंतप्रधान राष्ट्रपती परंपरेच्या जोखडातून मुक्त स्त्री ला केले स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले स्त्री शिक्षणाचे स्वप्नं त्यांनी पाहिले .. हाल अपेष्टा सोसून सत्यात उतरवले नमन त्या आई सावित्रीबाईला खरी विद्येची देवता हेच सर्वा उमगले स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले ज्याने स्त्री शिक्षनाचा पाया रोवला नमन त्या ज्योतिबाला ज्याने शिक्षण हाच स्त्रीचाआधार केला ... जुन्या रुढींवर प्रहार केला स्त्री शिक्षणाचा पाया रचला सावित्रीबाईने शिल्पकार होते ज्योतिबा फुले .............सुरजकुमारी गोस्वामी...हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

🔹 *दरी जातीची* 🔹 ⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃ ☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧ *सवर्ण अवर्णाच्या* पूर्वापार दुःखावर मात करायला *साथ तुझी हवी आहे !* *आपल्यातल्या जात* नावाच्या दरीला सांधायला प्रितीचा रे *सेतू हवा आहे !* *जातीभेदाची आडवी* पोकळी मोठी भरल्याशिवाय *साथ ही अधूरी आहे !* *प्रेम तुझे हे दिखाव्याचे* काय कामाचे जातीत गुंतलेली *प्रीत अधुरीच आहे !* *घेतल्या वचनाची आण* तूच तू जाण साथ ही लाभताच *प्रीत सुंगधी आहे !* *फुले वाहिली* जशी देवाच्या चरणात सर्वस्व देह माझा *अर्पण तुलाच आहे !* *विलीन होण्यास स्वप्नात* मी रे आतूर जातीय भिंत *भेदणे मात्र बाकी आहे !* ☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧☧ ⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃⛁⛃ सुरजकूमारी गोस्वामी 💞💞हैदराबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7 Shared with https://goo.gl/9IgP7

पत्र

नमस्कार !! कशी आहेस? काय लिहू तुला मी? खरं तर तू माझ्यातच राहतेस आणि मी तुझ्यात. माझ्या मनातलं गुपीत तुझ्यात दडलेय तर कधी तुझ्या हृदयाचा ठाव मी घेतलाय. तू माझी अन् मी तुझी! सांग बरं कुठून सुरवात करू तुझ्याशी संवाद साधायला? तू तर माझी सावली आहेस नाही का? फक्त मी मोठी आणि तू ईवलीशी. तुला आठवते? लहानपणीच्या गमतीजमती. अरे !! पण तुला काय सांगतेय मी? तू तर मीच आहे 😃 मला आठवतयं ! मला देवी आल्या होता, खुप खाज सुटली होती अंगाला. आई तर ओरडत होती नुसती खाजवू नकोस म्हणून पण तू मला सारखेच सांगत होतीस खाजवं, गुदगुल्या करत होतीस, मला खीजवत होतीस खाजव संगळे शरीर म्हणून आणि मी तुझेच सारे ऐकत होते, शेवटी आई चिडली आणि म्हणाली तुला माझे ऐकायचे नाहीय तर ठीक. असे म्हणून तीने दोन दिवस माझे हातपाय पलंगाला बांधून ठेवले होते. खरं सांगू का? तुला मी तुला खुप शीव्या घातल्या होत्या. तुझी कामे प्रत्येक वेळेस अशीच, खोडसाळ!! खुपच खोडकर होतीस बाई तू. आग रागवलीस..! रागवु नकोस ना प्लीज ..!! हस बरे प्लीज वरून आठवले पाचवी पासून इंग्रजी हा विषय शिकायला होता तेव्हा, आठवते का तुला A फाँर ऐपल, B फाँर बाँल असे शब्द पाचवीत शिकत असताना शीकायचे. आवडायचं मला. तू नेहमीच हिंमत द्यातचीस, येईल तुला, कर प्रयत्न सांगत रहायचीस. मी मात्र; खचून जायचे बरं का! तरीसुद्धा तु नेहमीच मला प्रोत्साहन द्यांतचीस आणि सारेच काही महिन्यात मी शिकले होते ते तुझ्याच प्रोत्साहनामुळे. एके दिवशी खुप जोरात पाऊस पडला होता वर्ग ओला झाल्यामुळे सहावीच्या वर्गात बसवण्यात आले होते. आठवते का तुला? दोन्ही वर्गातील मुलानी नुसताच गोंधळ लावला होता. गुरूजी ही चिडले आणि इंग्रजीचे शब्द विचारायला सुरवात केली. कुठलाही शब्द विचारत होते ते, सहावी, पाचवीचे मुलं एकत्र होती, हे जणू ते विसरलेच होते. सर छडी घेऊन सगळ्यानच मारत होते, माझ्या पाशी आल्यावर मला शब्द विचारण्यात आला. Mix (मिक्स) म्हणूजे काय? मी बरोबर उत्तर देऊनही मला मारले गेले. मी गप्पच होते पण तू मला गप्प बसू देत नव्हतीस. मी रडत होते तू मला हिंमत देत होतीस. जा! गुरूजींकडे आणि सांग तो पाचवीचा शब्द नाही म्हणून. मी ही बाजूला बसलेल्या शितलचे पुस्तक हिंमतीने घेऊन गुरूजींकडे गेले आणि म्हणाले हा सहाविच्या पुस्तकातील शंब्द आहे, आणि तुम्ही मला विचारला, मी उत्तर देऊनहि तुम्ही मला का मारले? सरांनी मान खाली घातली होती सांगितले होते, "मागच्या दोन दिवस झाले तो शब्द मी विचारत आहे वर्गात कुणीही उत्तर देत नाही म्हणून मी चिडलो होतो. पण तू पाचवीच्या वर्गातील का ?" मी हो म्हणाले तेव्हा मला परत सहावीच्या वर्गात नेहून तोच शब्द विचारण्यात आला होता, कुणालाही उत्तर नव्हते आले आठवले का तुला. परत सगळ्या वर्गात झालेल्या तुझा माझा सत्कार. मज्जाच आली होती, पण तू दिलेल्या हिंमती मुळे बरं का. खुप जुने खुराळ गाळत बसले मी तुझ्याशी बोलताना. खुप सगळे काही सुटले ते हातातून. तुलाही माहिती आहेच सारे बालपण, तरूणपण, आता ही सगळे आठवणीत आहे. सगळं मागून मिळते असे नाहीये ना? लग्न, मुलबाळ, संसार जो परका त्याला आपले म्हणने. खुप काही बदलले आहे आता. कधीकधी वाटते सोडून जावे हे संगळे कुठेतरी. फिरायला मोकळेपणाने, एकटिने तुझ्या सोबतीने. तुझ्याशीही सवांद आता जास्त होत नाही. यांची खंत वाटते मला कधी पेपर हातात घेऊन वाचायला वेळ मीळत नाही, पण आता वाचावेही वाटत नाही बघ. रोज समाजात होणार बलात्कार, हुंडाबळी ह्यान्नी मन हेलावून जाते. सगळं वाचून. आज वाटले मनसोक्त बोलाव तुझ्याशी खूप दिवस झालेत. तुही आताशी हिंमत देत नाहीस. कधी आता मला पुर्वीसारखी रूसली आहेस का? असे विचारत नाहीस. मी सुद्धा तुला वेळ नाही देऊ शकत मी. तुझ्या सुचनांचे तंतोतंत पालन करते मी. मी स्वतःसाठी वेळ देतेय नवर्याच्या खिशाचीळ झळ देतेय स्वतः ला. भरयं.. चल थांबवते पत्र! पण तू येत जा अधूनमधून. मला धीर द्यायला. खुप गोष्टी सांगायच्या होत्या, पण जुन्या आठवणीने मुळे खुप मोठं झाले पत्र. मनमोकळेपणाने बोलले खुप दिवसांनी तुझ्याशी, स्वतःशीच. ...........मी तुझी तु माझी सखी भेटत जावू आशाच एकमेकीशी ..तुझी आणि फक्त...... तुझीच मी डियर.. ..........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आई

मिट्ट काळोखात नाही! तीची *निजानिज !!* अलगद गारवा! मनाला लागीतसे !! घरट्यात परतले पक्षी ! *संधिकाली !!* हंबरती गोठ्यात ! परतूनी गाई गूरे !! ताबूस सुर्य पश्चिमेस ! *झुकलेला !!* दीवसभर उपसून ! काबाड कष्ट !! बाप पहा परतला ! *विसाव्यास !!* झाली सांजरात ! कशी मोहते मनास !! माय लावते लामणदिप! *देऊळात !!* जशी जळते वात ! मंद दिव्यामध्ये !! तशी राबराबते घरात ! *आई माझी !!* पाखरे गाईवासरे ! बाप ही झोपला !! आई रात्रंदिनी उपशी !! *कामरेटा !!* आईचा हा जीव ! गुंततो सगळ्यात !! मिट्ट काळोखात नाही! *निजानिज !!* .. .........सुरजकुमारी गोस्वामी ... Shared with https://goo.gl/9IgP7

कामगार

आम्ही आहो कामगार जगणे आमचे झुंजार साहेब मात्र आयजीच्या जिवावर बायजी उदार घाम आम्ही गाळतो दिवसरात्र कष्ट करतो टिचभर खळगी साठी आपला देह झिजवतो करूनही कष्ट रात्रंदिन खायला भाकरी नाही झोपडीत रोज निजते आई उपावास करून देश किती प्रगत झाला श्रीमंतांमधे मोडू लागला कामगारांना मात्र नीटसा वेतनभत्ता नाही दिधला किती दिवस गुलाम रहायचे कामगारांनी असेच जगायचे जगणे आमचे शापाचे होते मरणे सुद्धा कुठे निश्पाप होते अंत्यविधी सुद्धा आमचे पैसे ऊधार घेऊन करतो मरण्याचा सण साजरा कर्जे काढून मात्र करतो.. आम्ही जन्मलोच कामगार नाही आम्ही कुणी सुभेदार आम्ही कामगार आम्ही कामगार ...........सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

तेव्हाच होईल सर्वत्र

*तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* शुभेच्छाचा पाऊस सगळीकडून पडेल पाहून हे सारे मात्र.... अत्याचाराने उध्वस्त झालेल्या बाळाचा आत्मा कुठे तरी रडेल.... घोषणाबाजी फक्त एका दिवसासाठी का होता तुम्ही त्यास राजी...? रोजच व्हावा येथे महिलादिन साजरा ... प्रत्येक घरात होईल मग मुलीचा जन्म हासरा..... *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* गर्भातच मारता तीला मग कशाला करता हा थोतांड सारा? रोजच झगडते ती स्वरक्षणासाठी आहेत असुरक्षित येथें लेकीबाळी क्षणाक्षणाला येतात येथे बलात्काराच्या बातम्या काय होणार साध्य असे दिवस करून साजरा दिसेल जेव्हा मुलीचा चेहरा फिरून लाजरा *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* तासा तासाला मरते जळून हुंड्यासाठी ती कधी मारली तर कधी मेली जाते ती फक्त भोगाचीच वस्तू बनलीय ती पांढरपेशा समाजात देवदासी ती का उगीच गाता पोवाडे स्री मुक्तीचे आहे काय धोरण अत्याचारी नराधंमाला मारण्याचे... बसेल जेव्हा त्यांना हादरा.. *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* एकांती झालेल्या बलात्काराचा भर कोर्टात लीलाव लागतो.. अब्रूची लक्तरे काढून सगळ्यासमोर मांडावा लागतो. सांगा कुठल्या स्रीचे आयुष्य बदलले महिलादिनी ..... कुठल्या कळीचा खुडण्या आधी शील निभावलेय का कुणी ... जेव्हा मुलगीच बनेल वंशाचा वारसा. *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* मुलगीच वाढवते वंश हे नाही समजत त्या नपुंसक विद्वानाला, आईच्याच गर्भातुन निपजला तरी माणूस का येवढा हीन समजतो बाईला.... आज ती कुठेही सुरक्षित नाही दिल्ली असो वा गल्ली .... जेव्हा समाज समजेल बरोबरीने मादीला *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* ती आई, बहिण, प्रेयसी, पत्नी हा मुखवट्यात राहून... होणाऱ्या अन्याया विरुद्ध लढेल करण्यास खात्मा येथील पुरूषप्रधान संस्कृतीचा वारसा *तेव्हाच होईल सर्वत्र महिला दिन साजरा* *फीरतील महिला केसात माळून गजरा ।। धृ ।।* ..........सुरजकुमारी Shared with https://goo.gl/9IgP7

नारी तू नसे अबला

नारी तू नसे अबला नारी तू नसे अबला ध्यान्यात तुझ्या असू दे तूच रणरागीणी हो मर्दानी तू सबला हो नको पाहू अत्याचार तुम्ही उघड्या डोळ्यांनी हो तलवार चीरण्या दुष्टाला मर्दानीवाणी बुरख्यात अडकून बेडीत गुरफटून जाऊ नकोस कधी दे लढून तू ओळख रोज तुझ्यावर येथे नजरांचे बलात्कार तेथेच फोड डोळे तू रक्षिण्या बन तू घार चुल आणि मुल आता नाही तुझे हे अस्तित्व घे भरारी पंखात या भर बळ मनसोक्त नारी तू नसे अबला सिध्द तुच आता केले बंद ज्वालामुखीचे ह्या उद्रेक झाले पाहीले ............सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7

आयुष्य वेणू गोपाल नावाला साजेल आसा कृष्णा सारखा सावळा घरातील प्रत्येकाचा लाडका वहिनी दोन भाऊ आई बाबा साठी तसा तो डोक्याला त्रास, या ना त्या कारणाने तो सतत लोकांच्या नजरेत भरणारा कधी गणेश स्थापन कधी दुर्गा पुजेत गाणे गाऊन संगळ्याना आपल्या प्रेमात पाडणारा ...प्रसंगी सर्वांच्या मदतीला धावून जानारा. 21वर्षे वयाचा तरूण शिक्षण तसे जेमतेम दाहवी पास ... भाभीचा लाडका देवर तो ..वेळोवेळी वहिनीची मदत करणारा वहिनी साठी आई शी भांडन करत ...वहिनीला रांगोळी काढून दाखवून त्या सप्तरंग भरणारा वहिनी ला विरंगुळा होता वेनु . लग्नाच्या सात वर्षेत हि त्यांना मुळ बाळ नव्हते ....त्या भाभी वेणूला मुलाप्रमाने साभाळत ... हसरा सावळा असा वेगवेगळ्या लोकात आपली छाप सोडणारा आणी मीत्रां साठी जीव की प्राण. वय वाढत होते तसे वेणूचा अल्लड पणा जास्तच वाढत चालला होता. आई बाबांनीे समजावून हि तो काही कामधंदा करत नव्हता किंव्हा मनावर हि घेत नव्हता .. मीत्रांच्या घरी येने जाने रात्र रात्रभर बाहेर राहने वाढले होते .. वहिनी ने एक दिवस समजावून सांगितले वेणू तु लहान नाहीस आता काहि तरी कामधंदा कर पैसे नसतील तर मला सांग मी देईल वेणू गालात हसला. मनात विचार केला जी स्वतःच कंगाल ती मला काय देणार वहिनी ने दिरासाठी गळ्यातील सोन्याची चैन काढून दिली वेणू चे डोळे भरून आले. वहिनीने कुणाला हि काही न सांगन्याच्या आटिवर चैन दिली.. वेणूने किराणा दुकान टाकले. आई बाबांनी नी विचारले पैसे कुठंन आनले म्हणून तरी त्याने तोंड नाही उघडले वहिनी ना वचन दिले होते ना.. जवळच्या नात्यात लग्नसमारंभाला जाताना सासु बाईंनी सुनेला सोन्याची चैन मागितली सुन बाईनेही शोधन्याचे नाटक केले ...पण सापडली नाही [जे हरवलेच नव्हते ते सापडणार कसे चांदने आकाशातील धरणीवर पडनार कसे] सासू बाईने सुनबाईला धारेवर धरले निपुत्रीक म्हणून हिनवू लागल्या .. ईकडे वेणूचे दुकान मीत्रांसाठी फुकटचा अड्डा झाला होता. वयही वाढले होते वेणूला आता एका मीत्राच्या बहिणीवर प्रेम जडले होते हळूहळू यांची चर्चा गावभर होऊ लागली त्या मीत्राच्या हि ध्यानात हे आले .., मीत्राने जरासाहि वेळ न घालवता बहिणीचे लग्न लावून दिले.. वेणू आता आयुष्यात हरला होता. ..आई बाबांनी हि त्याच्या मागे लग्नाचा तगादा लावला होता. वेणूला प्रीयेसीची खुप आठवण येत होती. त्याने तीला जाऊन भेटायचा विचार केला आणि तो मीत्र बनुन भेटायला गेला .. भेटला तीला वीसरेल म्हणून शप्पत देऊन तो परत आला या भेटिची चाहुल तीच्या भावाला लागली ... त्याने बदल्याची भावना मनात ठेवली .... वेणू आता दुकानात लक्ष देत होता. सर्व काही सुरळीत चालु होते. वहिनीच्या आग्रहाने वेनूने लग्नाचा निर्णय घेतला. सगळे आंनदात होते मीत्रानेहि वेणूने लग्नाच्या आंनदात मेजवानी दिली ... कोलड्रिंक मधून नशा केली .........धमाल केली.......... लग्न जाहले ..........वेणू ने लग्नाच्या दिवशी जी मेजवानी दिली होती त्या वेळी त्याच्या प्रियेसीच्या भावा ने त्यास त्या कोल्ड्रिंक मधून दारू सोबतच जुलाब होण्याचे औषध हि मिसळले होते.परिनामी त्याला पहाटे जुलाब उलट्या असा त्रास होऊ लागल्यामुळे जवळच्या दवाखान्यात नेन्यात आले तिथे त्याच्या प्रियेसीचा भाऊ कंपाऊण्डर चे काम करत होता.दुसऱ्या दिवशी त्यास आराम पडला मग त्यास घरी आनले... वहिनेचे नाव सावित्री आणि वेणूच्या बायकोचे नाव गायत्री घरात आंनद आला होता वेणू ही आता सुधारला होता . सर्व व्यवस्थित चालु होते. वेणू बाप होणार होता ,आणी दुसरी आंनदाची गोष्ट वहिनीला दिवस गेले होते . 'आंनदी आनंद गडे जीकडे तीकडे चोहिकडे' घर आंनदाने नाचत होते सावित्री गायत्री ... रेगुलर चेक अपला डाँक्टर कडे जात होत्या चोथा महिना सुरू झाला हौता डाँक्टरने रक्ताच्या तपासन्या करायला सांगितल्या. दोघिंनीहि तपासनी केली . रिपोर्ट आले डाँक्टरने अभिनंदन केले सावित्री वहिनीचा रिपोर्ट पाहिला पुर्ण आणि गायत्री वहिनीचा रिपोर्ट खाली पडला डाँक्टर कढून दे विसरले तो पहायचा. दिवस जात होते नऊ महिने लागले दोघीही आपल्या आपल्या माहेरी गेल्या. वेणू चा जीव आता टांगनीला लागला होते कोणाला काय काय होणार या विचाराने... गायत्रीला कळा यायला सुरूवात झाली ...माहेरी डाँक्टर कढे नेन्यात आले. ...जुने रिपोर्ट डाँक्टरने पाहिले त्यात डाँक्टरला लक्षात आले कि गायत्री ...H.I .V..बाधित आहे ते त्यांनी बोलु दाखवले गायत्री कोसळून गेली जीवन संपले तीचे .... वेणू आता फसवनुकिच्या गुन्ह्यात आरोपी झाला होता.जेल मधे होता , सावित्री वहिनी ला गोंडस मुलीला जन्म दिला तीने गायत्रीला काय झाले हि विचारना केली ... सत्य सांगितले गेले तेव्हा वहिनेनी वेणूला भेटायचा निर्णय घेतला .. जेल मधे जाऊन वेणूची टेस्ट केली तोहि H .I.V.बाधित झाला होता. वेणू जेल भोगुन परत आला तब्बेत ढासळली होती वारंवार तो आजारी पडु लागला. विचाराची रांगोळी स्वतःचा भोवती तो काडू लागला आणी सुखाने पाठा फिरवली वहिनी जपत होत्या पोटच्या गोळ्या प्रमाने मीत्रांनीहि साथ सोडली होतो. वेणू त्रस्त होता नाही केलेल्या चुकिचे कारण शोधत होता ... आई बाबा हि थकले होते जीवनातून उटलेल्या मुलाचे हाल पाहवत नव्हते. सुन गेली होती ....लोकांच्या नजरेत वेणु बरोबर त्याचा परीवार हि H.I.V.बाधित होता ... वेणू आता काही दिवसाचा पाहुणा होता. मीत्रांची भेटायला रांग लागली होती .पण प्रदर्शनी ठेवलेल्या हिर्या प्रमाने ते फक्त दुरून पाहत होते. त्या तील एक मीत्र प्रीयेसीचा भाऊहि होता ...त्याची आणि वेणूची नजरा नजर झाली त्याने नरज चोरली ...त्याचा बदला पुर्ण झाला होता वेणू आता मरणावर होता आणि तो हसत होता बदला पुर्ण झाला होता. मधून त्याने वेणुला एच ..आय.व्हि .बाधीत केले होते.. प्रियेसी च्या भावाने सुडाने पेटल्या त्या भावना शुन्य मानसाने आपल्याला असलेल्या वैद्यकीय ज्ञानाचा दुरूपयोग करत एच.आय.व्ही बाधित व्यक्ती ला छापलेले इंजेक्शन त्यास दिले आणी बेसूर हसत त्यास बोललो मी माझा सुड पूर्ण केला आता तु झिजुन झिजुन मरनार. हे फक्त वेणू ला च माहित होते. आणी त्याने मरतेवेळी वचन घेऊन आपल्या वहिनीला सांगितले..पण त्याने कुणालाही नाही सागण्याचे वचन वहिनी कडून घेतले एक शपथ आज त्या गुन्हेगार ला मोकळे सोडत होती वहीणी रडत होत्या वेणू ने जवळ बोलवले. आणी मोडक्या शब्दात वेणू म्हनाला मी तुझी शपथ नाही मोडली तु माझी मोडू नकोस वेणूचा हात वहिनीच्या हातातुन सुटला ...वेणू प्राणास मुकला .....वहिनी मुकी झाली त्या क्षणा पासुन आजगत ती बोलली नाही ... पण मीत्र मीरवत फिरत आहे मी बदला घेतला म्हणून ,,..,,,,वहिणी मुकिच आजहि शपथ देऊन गेलेल्या दिराला आठवून संगळे माहिती असूनहि मुकी आहे ती. तीनेच दिलेल्या चैनच्या विळख्यात .,,.....सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद... 95 73301003

आयुष्य
वेणू गोपाल  नावाला साजेल आसा कृष्णा सारखा सावळा घरातील  प्रत्येकाचा लाडका
वहिनी दोन भाऊ आई बाबा साठी तसा तो डोक्याला त्रास, या ना त्या कारणाने तो सतत लोकांच्या नजरेत भरणारा कधी गणेश स्थापन कधी दुर्गा पुजेत गाणे गाऊन संगळ्याना आपल्या प्रेमात पाडणारा ...प्रसंगी सर्वांच्या मदतीला धावून जानारा.  21वर्षे वयाचा तरूण शिक्षण तसे जेमतेम दाहवी  पास ...
भाभीचा लाडका देवर तो ..वेळोवेळी वहिनीची मदत करणारा वहिनी साठी आई शी भांडन करत ...वहिनीला रांगोळी काढून दाखवून त्या सप्तरंग भरणारा  वहिनी ला विरंगुळा होता वेनु .
             लग्नाच्या सात वर्षेत हि  त्यांना मुळ बाळ नव्हते ....त्या भाभी वेणूला मुलाप्रमाने साभाळत ...
हसरा सावळा असा वेगवेगळ्या लोकात आपली छाप सोडणारा
आणी मीत्रां साठी जीव की प्राण.
वय वाढत होते तसे वेणूचा अल्लड पणा जास्तच वाढत चालला होता.
आई बाबांनीे समजावून हि  तो काही कामधंदा  करत नव्हता किंव्हा
मनावर हि घेत नव्हता ..
मीत्रांच्या घरी येने जाने रात्र रात्रभर बाहेर राहने वाढले होते ..
वहिनी ने एक दिवस समजावून सांगितले वेणू तु लहान नाहीस आता काहि तरी कामधंदा कर पैसे नसतील तर मला सांग मी देईल वेणू गालात हसला. मनात विचार केला जी स्वतःच कंगाल ती मला काय देणार
वहिनी ने दिरासाठी गळ्यातील सोन्याची चैन काढून दिली वेणू चे डोळे भरून आले.
वहिनीने कुणाला हि काही न सांगन्याच्या आटिवर चैन दिली..
वेणूने किराणा दुकान टाकले.
आई बाबांनी नी विचारले पैसे कुठंन आनले म्हणून तरी त्याने तोंड नाही उघडले वहिनी ना वचन दिले होते ना..
जवळच्या नात्यात लग्नसमारंभाला जाताना सासु बाईंनी सुनेला सोन्याची चैन मागितली सुन बाईनेही शोधन्याचे नाटक केले ...पण सापडली नाही [जे हरवलेच नव्हते ते सापडणार कसे चांदने आकाशातील धरणीवर पडनार कसे]
सासू बाईने सुनबाईला धारेवर धरले निपुत्रीक म्हणून हिनवू लागल्या ..
ईकडे वेणूचे दुकान मीत्रांसाठी फुकटचा अड्डा झाला होता.
वयही वाढले होते वेणूला आता एका मीत्राच्या बहिणीवर प्रेम जडले होते  हळूहळू यांची चर्चा गावभर  होऊ लागली त्या मीत्राच्या  हि ध्यानात हे आले ..,
मीत्राने जरासाहि वेळ न घालवता  बहिणीचे लग्न लावून दिले..
वेणू आता आयुष्यात हरला होता.
..आई बाबांनी हि त्याच्या मागे लग्नाचा तगादा लावला होता. वेणूला प्रीयेसीची खुप आठवण येत होती. त्याने तीला जाऊन भेटायचा विचार केला आणि तो मीत्र बनुन भेटायला गेला ..
भेटला तीला वीसरेल म्हणून शप्पत  देऊन  तो परत आला
या भेटिची चाहुल तीच्या भावाला लागली ...
त्याने बदल्याची भावना मनात ठेवली ....
वेणू आता दुकानात लक्ष देत होता.  सर्व काही सुरळीत चालु होते. वहिनीच्या आग्रहाने वेनूने  लग्नाचा निर्णय घेतला.
सगळे आंनदात होते मीत्रानेहि
वेणूने लग्नाच्या आंनदात मेजवानी दिली ...
कोलड्रिंक  मधून नशा केली .........धमाल केली..........
लग्न जाहले ..........वेणू ने लग्नाच्या दिवशी जी मेजवानी दिली होती त्या वेळी त्याच्या प्रियेसीच्या भावा ने त्यास त्या कोल्ड्रिंक मधून दारू सोबतच जुलाब होण्याचे औषध हि मिसळले होते.परिनामी त्याला पहाटे जुलाब उलट्या असा त्रास होऊ लागल्यामुळे जवळच्या दवाखान्यात नेन्यात आले तिथे त्याच्या प्रियेसीचा भाऊ कंपाऊण्डर चे काम करत होता.दुसऱ्या दिवशी त्यास आराम पडला मग त्यास घरी आनले...
वहिनेचे नाव सावित्री आणि वेणूच्या बायकोचे नाव गायत्री
घरात आंनद आला होता वेणू ही आता सुधारला होता .
सर्व व्यवस्थित चालु होते.
वेणू  बाप होणार होता ,आणी दुसरी आंनदाची गोष्ट वहिनीला दिवस गेले होते .
  'आंनदी आनंद गडे जीकडे तीकडे चोहिकडे'
घर आंनदाने नाचत होते
सावित्री गायत्री ... रेगुलर चेक अपला डाँक्टर कडे जात होत्या
चोथा महिना सुरू झाला हौता डाँक्टरने  रक्ताच्या तपासन्या करायला सांगितल्या.
दोघिंनीहि तपासनी केली .
रिपोर्ट आले डाँक्टरने अभिनंदन केले सावित्री वहिनीचा रिपोर्ट पाहिला पुर्ण आणि गायत्री वहिनीचा रिपोर्ट खाली पडला डाँक्टर कढून  दे विसरले तो पहायचा.
दिवस जात होते नऊ महिने लागले दोघीही आपल्या आपल्या माहेरी गेल्या.
वेणू चा जीव आता टांगनीला लागला होते कोणाला काय काय होणार या विचाराने...
गायत्रीला कळा यायला सुरूवात झाली ...माहेरी डाँक्टर कढे नेन्यात आले.
...जुने रिपोर्ट डाँक्टरने पाहिले त्यात डाँक्टरला लक्षात आले कि गायत्री ...H.I .V..बाधित आहे ते त्यांनी बोलु दाखवले गायत्री कोसळून गेली जीवन संपले तीचे ....
वेणू आता फसवनुकिच्या गुन्ह्यात आरोपी झाला होता.जेल मधे होता ,
सावित्री वहिनी ला गोंडस मुलीला जन्म दिला तीने गायत्रीला काय झाले हि विचारना केली ...
सत्य सांगितले गेले तेव्हा वहिनेनी वेणूला भेटायचा निर्णय घेतला ..
जेल मधे जाऊन वेणूची टेस्ट केली तोहि H .I.V.बाधित झाला होता.
वेणू जेल भोगुन परत आला तब्बेत ढासळली होती वारंवार तो आजारी पडु लागला. विचाराची रांगोळी स्वतःचा भोवती तो काडू लागला आणी सुखाने पाठा फिरवली वहिनी जपत होत्या पोटच्या गोळ्या प्रमाने
मीत्रांनीहि साथ सोडली होतो.
वेणू त्रस्त होता नाही केलेल्या चुकिचे कारण शोधत होता ...
आई बाबा हि थकले होते जीवनातून उटलेल्या मुलाचे हाल पाहवत नव्हते.
सुन गेली होती ....लोकांच्या नजरेत वेणु बरोबर त्याचा परीवार हि H.I.V.बाधित  होता ...
वेणू आता काही दिवसाचा पाहुणा होता. मीत्रांची भेटायला रांग लागली होती .पण प्रदर्शनी ठेवलेल्या हिर्या प्रमाने ते फक्त दुरून पाहत होते.
त्या तील एक मीत्र प्रीयेसीचा भाऊहि होता ...त्याची आणि वेणूची नजरा नजर झाली त्याने नरज चोरली  ...त्याचा बदला पुर्ण झाला होता वेणू आता मरणावर होता आणि तो हसत होता बदला पुर्ण झाला होता. मधून त्याने वेणुला एच ..आय.व्हि .बाधीत केले होते..
प्रियेसी च्या भावाने सुडाने पेटल्या त्या भावना शुन्य मानसाने आपल्याला असलेल्या वैद्यकीय ज्ञानाचा दुरूपयोग करत एच.आय.व्ही बाधित व्यक्ती ला छापलेले इंजेक्शन त्यास दिले आणी बेसूर हसत त्यास बोललो मी माझा सुड पूर्ण केला आता तु झिजुन झिजुन मरनार.
हे फक्त वेणू ला च माहित होते. आणी त्याने मरतेवेळी वचन घेऊन आपल्या वहिनीला सांगितले..पण त्याने कुणालाही नाही सागण्याचे वचन वहिनी कडून घेतले एक शपथ आज त्या गुन्हेगार ला मोकळे सोडत होती वहीणी रडत होत्या वेणू ने जवळ बोलवले. आणी मोडक्या शब्दात वेणू म्हनाला मी तुझी शपथ नाही मोडली तु माझी मोडू नकोस वेणूचा हात वहिनीच्या हातातुन सुटला ...वेणू प्राणास मुकला
  .....वहिनी मुकी झाली त्या क्षणा पासुन आजगत ती बोलली नाही ...
पण मीत्र मीरवत फिरत आहे मी बदला घेतला म्हणून
,,..,,,,वहिणी मुकिच आजहि शपथ देऊन गेलेल्या दिराला आठवून
  संगळे माहिती असूनहि मुकी आहे ती.
तीनेच दिलेल्या चैनच्या विळख्यात

.,,.....सुरजकुमारी गोस्वामी  हैद्राबाद...
95 73301003