Sunday, 29 January 2017
बलीदान
विरह,
विरह ..जुदाई
विरह जुदाई
Saturday, 28 January 2017
डर
बेपरदा
बेपरदा
डर
Friday, 27 January 2017
शाळा
जाती ची दरी
आरसा
* *बहुरंगी अंतरंगी आरसा* ➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗ रंग तुझे रे मानवा किती? बदलतोस तू संरड्या सारखे दाखवायचे दात वेगळेच खायचे निराळे हत्ती सारखे बहुरंगी खेळ खेळतोस का? आयुष्यात दलाला सारखा अंतरीचे भाव तुझे कोणते जाणली ना कुणी रे माणसा जगतोस मुखवटा पांघरून मन जणू काळाच कोळसा सत्य दे अन् घे जीवनात तू का रे मनात नुसतीच ईर्षा ? माणसा तु फक्त माणूस हो बनतोस असा बहुरंगी रे का? रंग लावून विदुषका सारखा अंतरंगी ठेवीतोस तु वैर का? सोड दीखावा सजावटी चेहरे सत्यात जरा डोकावून तु पहा चेहऱ्यावरील सुरकुत्याच मात्र दाखवतो तो हाच आहे आरसा रंग तुझे अंतरगीचे असे आहेत नानाविध रंगी बहुरंगी हे मानवा पहा पडताळून स्वतः अंतरंगात सांगेल निर्भीड सत्य हा आरसा ➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗➗ सुरजकुमारी गोस्वामी हैद्राबाद Shared with https://goo.gl/9IgP7
चारोळी
नाते
भारत भुमी
तिरंगा
Wednesday, 25 January 2017
भारत भुमी
स्वप्नं
नाते
Tuesday, 24 January 2017
परी
फुल पाखरू
चारोळी
परत नव्यानं
आई
पहिले प्रेम
नावात काय
वेड कवितेचे
वेड कवितेचे
सांज
सक्रांत
मुलगी
संक्रात
मीन माझी राहिले
मुलगी
माणसे
नाते
नाती
भुक भाकरीची
जगले निवांत
झिज
Monday, 23 January 2017
शेतीकरी
Friday, 20 January 2017
Thursday, 19 January 2017
नक्षत्राचे देण.
भुक भाकरीची
Tuesday, 17 January 2017
नाती
Sunday, 15 January 2017
पाहताच तुला
सक्रांत
कविता वेड
बहीन
सक्रांत
मुलगी
Wednesday, 11 January 2017
माझी बहिण
Tuesday, 10 January 2017
वेड लागले कवितेचे
कवितेचे वेड
सुरज
Sunday, 8 January 2017
माणसे
नव्यानं
आला आयुष्यात तो ऋतू
परत नव्याने
जुनीच होती रीत सारी
पांघरून मखमल ती आली नव्याने
प्रेमाची हि रीतच न्यारी
जुनी ती प्रीती आली नव्याने
फुले नविनच होती
ऊमलली ती नव्या दमाने
स्विकारले ते जुने प्रेम
नव्या मनाने नव्या नात्याने
होते सारे जुनेच काही
सुरकुतले ते चेहरे आज वयाने
पण आंनदले ते जुन्यापणाने
नव्या क्षणाने नव्या मनाने
..............सुरजकुमारी
Saturday, 7 January 2017
फुल पाखरू
परी
Friday, 6 January 2017
माझी मायभूमी
टाकली मी कात आता
आला आयुष्यत तो ऋतू परत नव्यानं जुनीच होती रीत सारी पाघरून मखमल ती आली नव्यानं प्रेमाची ही रीतच न्यारी जुनी ती प्रीती आली नव्याने फुले नविनच होती ऊमलली ती नव्या दमाने स्विकारले ते जुने प्रेम नव्या मनाने नव्या नात्याने होते सारे जुनेच काही सुरकुतले ते चेहरे आज पण आंनदले ते जुन्यापणाने नव्या क्षणाने नव्या मनाने ..............सुरजकुमारी
Thursday, 5 January 2017
दुःख
कविता
माणुस
मुक्तछंद
................
माणसा
आलास तू जायचं
तुलाही आहे
आभिमान का स्वताचा तुला
जन्म दाते मायबाप आहेत ,
जन्मला रीक्त हाताने जाणार ही
जाणार ही मुक्त हाताने ...!
आठव दीवस बालपणीचे..
ना आभिमाण ना शान
फक्त नीरागस हास्य आपले पण ..!
कुठुन आलेहे शाहाण पण
माणसात राहुनच ,
नको गर्वाचे घर माहाण नको
स्वताच आभिमान
वाग सरवाशी आपुलकीने..
ससा सारखा आभिमान नको
कासवा सारखे ध्येय आसु दे..!
ससा झोपला आभिमानाने
जीवनात हरला स्वाभिमाने..
कासव जीकले ध्यांयाने जिद्दीने.
आयुष्य जगते ते आंनदाने..
व्यर्थ का गर्व धनाचा,धन येणार का खांद्यावर स्ममशात घेऊन जायला ..
व्यर्थ मोह धनाचा का?
का आभिमान तुला पैशाचा शेवटची जायचं मातीत आहे माती होयला मातीवर प्रेम कर..,
आलास जीवात
आंनद वाट आंनदी राहा
आंनदाने जीवन जग ,
आंनदही रडेल तु गेल्यावर
तुला आठवुन
रीक्त आलास रीक्त जायचं आहे ..
जगायचं आयुष्य फक्त
आंनद वाटत आंनदी जगायचं ..
जीवन ....
...............सुरजकुमारी गोस्वामी....हैद्राबाद
नशीब
हे काय
तुझ्या येण्यापूर्वी मस्त
जगत होते जिवन..!
मनसोक्त वाहात होते
माझ्या जिवनात..!
प्रत्येक श्वावण बहरलेला
आसायच जिवनात..!
प्रत्येक हिवाळा गोटलेला
आसायचा जिवनात..!
तू येवून हे काय केलसं
दुशष्काळा..!
प्रत्येक मोसम होऊन
बसला रर्खरखाता उनाळा..!
...............सुरजकुमारी..गोस्वामी...[कळंब]हैद्राबाद